بر پایۀ اسناد مربوط به تقسیمات اداریِ امپراتوری عثمانی، کردها در قرن هیجدهم در منطقۀ عَفرین حضور داشتند. ویرانه‌های پرستشگاهی بازمانده از قرن دهم پیش از میلاد نشان می‌دهد که آن منطقه دراصل سرزمین هیتی‌ها بوده است. در دورۀ هخامنشیان عَفرین فرمان‌گزارِ شاهان هخامنشی بود. در ۶۳۷ میلادی به دست اعراب مسلمان افتاد و با آغاز خلافت امویان جزو قلمرو آن خلافت شد. عَفرین برای کرد‌ها اهمیتی راهبُردی دارد، زیرا آنان را به دریای مدیترانه نزدیک می‌کند. آن منطقه بیرون از دسترسِ ارتش آمریکا و ائتلاف بین‌المللی است. اما روس‌ها در آنجا حضور دارند. مناطق میان کوبانی و عَفرین نیز مدت‌هاست زیر کنترل نیروهایی قرار دارند که ترکیه از آن‌ها پشتیبانی می‌کند.