اسرائیلی‌ها بلندی‌هایِ جولان را در ژوئن ۱۹۶۷ در جنگ شش روزه به تصرف خود درآوردند و از اوت آن سال جایگیر کردنِ نونشین‌هایِ یهودی را در آن سرزمین و کشاورزی در زمین‌های آن را آغاز کردند. قطعنامۀ ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل که در نوامبر آن سال تصویب شد، آن بلندی‌ها را سرزمین اشغالی شناخت. اما اسرائیلی‌ها به بهانه‌های گوناگون از جمله با استفاده از بعضی ناروشنی‌ها در آن قطعنامه به ویژه در متن انگلیسیِ آن نه تنها از آن سرزمین بیرون نرفتند، بلکه آن‌ را در سال ۱۹۸۱ ضمیمۀ خاک خود کردند. آنان با استناد به کتابِ «جنگ یهودیان» نوشتۀ «فلاویوس یوسیفوس»، مورخ رومی- یهودیِ قرن اول میلادی، بلندی‌هایِ جولان را یکی از سرزمین‌های تاریخیِ قوم یهود می‌دانند.