نام «یزد» را برگرفته از واژۀ اوستایی یَسْنا به معنای نیایش، ستایش و جشن می‌دانند. بعضی‌ها نیز بنایِ آن را به یزدگِرد اول، پادشاه ساسانی، نسبت می‌دهند و می‌گویند نام آن شهر در آغاز «یزدگِردان» بوده است. مردم یزد پیش از ظهورِ دینِ زرتشت ایزدان پرست بودند و مانند دیگر ایرانیان، ایزدانی مانند میترا و آناهیتا را می پرستیدند. پس از اسلامی شدن ایران، گروه‌هایی از ایرانیان دین زرتشتی را رها نکردند و یزد به سبب جایگاه جغرافیایی اش به یکی از مراکز آنان تبدیل شد.