1) اتّفاقم به سر کوی کسی افتاده ست / که در آن کوی چو من کشته بسی افتاده ست

2) خبر ما برسانید به مرغان چمن / که هم آواز شما در قفسی افتاده ست

3) به دلآرام بگو : ای نَفَس باد سَحر / کار ما همچو سَحر با نَفَسی افتاده ست

4) بند بر پای تحمّل چه کند گر نکند ؟ / انگبین است که در وی مگسی افتاده ست

5) هیچ کس عیب هوس باختن ما نکند / مگر آن کس که به دام هوسی افتاده ست

6) سعدیا ، حال پراکندۀ گوی آن داند / که همه عمر به چوگان کسی افتاده ست