"Usiłuję zawrzeć w żywicy odciski naszego ciała: jestem przekonana, że wśród wszystkich przejawów nietrwałości, ciało ludzkie jest najwrażliwszym, jedynym źródłem wszelkiej radości, wszelkiego bólu i wszelkiej prawdy [...]" - pisała Alina Szapocznikow. W latach 60. i 70. artystka eksperymentowała zarówno z nowymi materiałami rzeźbiarskimi jak i podejmowała działania na pograniczu sztuki i projektowania.