Bölüm Başlığı Uzun süreli ikamet izni: Lombardiya Bölgesel İdare Mahkemesi tarafından incelenen bir Arnavut vatandaşının davası Podcast Bölümünün Tam Metni – Türkçe Versiyon Herkese günaydın.
Ben Fabio Loscerbo ve bu, Göç Hukuku podcastinin yeni bir bölümüdür. Bugün, bir Arnavut vatandaşına verilmiş uzun süreli ikamet izninin iptaliyle ilgili önemli bir davayı ele alıyoruz. Bu konu, yirmi sekiz Mayıs iki bin yirmi beşte yayımlanan, iki bin yirmi beş yılına ait bin sekiz yüz altmış beş numaralı karar ile, iki bin yirmi bir yılına ait iki bin üç yüz yirmi numaralı dosya kapsamında Lombardiya Bölgesel İdare Mahkemesi tarafından değerlendirilmiştir. Emniyet Müdürlüğü, uzun süreli ikamet iznini iptal etmiş ve aynı zamanda güncelleme talebini de reddetmiştir. Başvuru sahibinin savunmasına göre bu karar, yalnızca geçmişteki bir ceza hükmüne dayanarak otomatik şekilde verilmiş; kişinin toplumsal tehlikeliliği gerçekten değerlendirilmemiş ve İtalya’daki aile bağları dikkate alınmamıştır. Mahkeme ise bu değerlendirmeye katılmamıştır.
Kararda, Göç Kanunu Birleşik Metni’nin dokuzuncu maddesinin idareye bireyselleştirilmiş bir değerlendirme yapma zorunluluğu getirdiği hatırlatılmaktadır. Bu değerlendirme yalnızca ceza hükümlerini değil, aynı zamanda İtalya’da kalış süresini, toplumsal uyumu, aile ilişkilerini ve çalışma durumunu da kapsamalıdır. Anayasa Mahkemesi ve Avrupa Birliği Adalet Divanı, bu alanda otomatik uygulamaların kabul edilemez olduğunu pek çok kez vurgulamıştır. Bu olayda, Bölgesel İdare Mahkemesi idarenin değerlendirmesinin kapsamlı olduğu sonucuna varmıştır.
İptal edilen kararda, başvuru sahibinin çok sayıda konut hırsızlığı ve çalıntı eşya bulundurma suçlarından mahkûm edildiği belirtilmekte ve suç faaliyetinin kişinin kendi iradesiyle değil, güvenlik güçlerinin müdahalesi sonucu sona erdiği ifade edilmektedir.
Cezasını tamamladıktan sonra, başvuran kişinin yeniden yasa dışı faaliyetlerle bağlantılı kişilerle birlikte bulunması da, çevresindeki suç ortamının devam ettiğine dair bir işaret olarak değerlendirilmiştir. Emniyet Müdürlüğü, başvuru sahibinin İtalya’da aile bağlarının bulunduğunu da kabul etmiş; ancak bu unsurların, kişinin toplumsal tehlikeliliğine ilişkin değerlendirmeyi bertaraf etmek için yeterli olmadığı sonucuna varmıştır.
Mahkeme, bu gerekçelendirmeyi eksiksiz ve mantıksal tutarlılığa sahip bulmuş; idarenin kamu güvenliği ile başvuranın aile hayatını koruma menfaati arasında gerçek bir denge kurduğunu belirtmiştir. Sonuç olarak dava reddedilmiş ve uzun süreli ikamet izninin iptali kararı onanmıştır. Bu karar bize açık bir çerçeve sunuyor: uzun süreli ikamet izni güçlü bir yasal statüdür, ancak ciddi ve güncel toplumsal tehlikelilik göstergeleri ortaya çıktığında iptal edilebilir. Bunun ön koşulu, idarenin somut, bireysel ve hukuk ile içtihatlara uygun bir değerlendirme yapmasıdır. Bugünlük bu kadar.
Göç Hukuku podcastinin bu bölümünü dinlediğiniz için teşekkür ederim.
Yakında yeni bir analizle tekrar görüşmek üzere.