Czas się zatrzymał, stanąłem w mroku,

Nie widząc światła, umieram po trochu,

Nie widząc ciebie, dziś w smutku tonę 

Nie widząc siebie, dźwigam niedolę.

Każde wspomnienie boli jak brzytwa,

Tnie serce, rozdziera, kto je odzyska?

Kto je naprawi? Kto je poskłada?

Złamane serce - to ci obsada.

Czas się zatrzymał i jak trwać dalej?

Nie widząc sensu, żyć w tej przegranej?

Nie widząc wyjścia, wyjść z twego fatum?

Nie widząc drogi, dać żyć dziś światłu.