Joops dochter Tinie was twee toen Joop midden in de nacht werd opgepakt.
‘Pas 40 jaar na de oorlog begreep ik dat mijn angsten met die oorlog verbonden
waren.’ Tinies dochter, Marjan, heeft meegekregen dat vrijheid niet
vanzelfsprekend is. ‘Je moet wel waakzaam zijn om die vrijheid te behouden.
Denk zelf na.’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Joop IJisberg, de vader van Toos Haks-IJisberg, zorgde ervoor dat de trams in
Amsterdam tijdens de staking niet uitreden. 500 van de briefjes die haar vader
uit de gevangenis stuurde zijn bewaard gebleven. ‘Het doet gewoon
verschrikkelijk pijn, als ik ze lees.’ Joop schreef in zijn afscheidsbrief: ‘Gelukkig
vergeten kinderen gauw’. Dat is niet zo, zegt Toos. ‘Bij alle vier de kinderen
heeft zijn dood een stempel op het leven gedrukt.’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als kind werd Hanka ‘klein Cobaatje’ genoemd, omdat ze zo op haar oma Coba
leek. Dat was niet per se iets om trots op te zijn. Net als Coba was Hanka
dominant en liet ze het horen als er iets gebeurde wat haar niet zinde. Wanneer
Hanka aan haar oma denkt, denk ze aan haar verhalen over Ravensbrück,
verhalen die ze haar vertelde omdat ze het toch kwijt moest. ‘Ik was een jaar of
8 , veel te jong.’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Gusta Olivier-Vonk vertelt op scholen en in lezingen over de oorlog en de rol die haar schoonmoeder Coba Veltman erin speelde. Coba stencilde het stakingspamflet voorafgaand aan de staking. Gusta had veel bewondering voor Coba, maar toen ze haar schoonmoeder werd, veranderde dat wel. ‘Ze bemoeide zich met alles, ook met de opvoeding van onze kinderen. Er zat diep in haar een drang om zich uit te spreken.’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vroeger werd er thuis bij Frank Kraan, zoon van een broer van Willem Kraan,
niet over de Februaristaking gesproken. En dat terwijl Willem een van de
initiatiefnemers van de Februaristaking was. Het gezin ging niet naar de
herdenking van de staking toe, en nog steeds staat Frank liever niet vooraan bij
herdenkingen. ‘Mijn vader weigerde daar naar toe te gaan. Dat had alles te
maken met de pijn die er nog zat. Dat gaf veel spanning, ook in de familie.’

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In het ouderlijk huis van Ellen Hettinga werden geen stoere verhalen over haar
opa Willem Kraan verteld. ‘Het was mijn moeders vader, die uit haar leven is
getrokken toen ze acht jaar was, omdat hij werd gefusilleerd.’ Ellens dochter
Sanne wist lang maar weinig van haar overgroot opa. ‘Totdat ik op school een
familiestamboom moest maken, een geschiedenisleraar zijn naam zag, en mij
erop aansprak.’

See omnystudio.com/listener for privacy information.