“.. ทุกครั้งที่มีสติเห็นสภาวะนี่นะ ของที่ไม่ดีทั้งหลาย..จะดับ.. แล้วสติที่ว่าดีเนี่ย..ก็ดับด้วย เราเป็นกลางกับมันนะ..มันจะแสดงความจริงว่า ที่ว่าดีหรือไม่ดีต่างๆ มันก็มีธรรมชาติธรรมดาที่ถูกบีบคั้นให้เปลี่ยนไป เกิดดับไปอยู่เสมอ..ไม่ว่าดีหรือไม่ดี ฉะนั้น ไม่ว่าจะ ‘ดี’ หรือ ‘ไม่ดี’ เราหวังพึ่งไม่ได้เลย เราคงไม่หวังพึ่งไอ้ไม่ดีหรอก   แต่ไอ้ที่ดีก็หวังพึ่งไม่ได้.. ไอ้ตัวนี้ก็เจริญปัญญาว่า.. ”กูอยู่ไม่ได้แล้ว!” จิตมันคิดขึ้นมาเอง เพราะเห็นโทษภัยของวัฏฏสงสาร ..”

.. พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล ..

วันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๘ แผ่นCD วิถีธรรม ๒ ( ๕๘๑๐๑๑ กูอยู่ไม่ได้แล้ว)

The post 06 กูอยู่ไม่ได้แล้ว appeared first on นิมฺมโล.

The post 05 นิทาน พระสารีบุตรเยี่ยมเพื่อน appeared first on นิมฺมโล.

The post 04 กรรมฐานจากภาพประทับใจ appeared first on นิมฺมโล.

The post 03 คำถาม เวลาคนทำไม่ดีกับเรา จะวางใจอย่างไร appeared first on นิมฺมโล.

The post 02 เรื่องเล่า จ้าวความคิด appeared first on นิมฺมโล.

The post 01 เกร็ด อัมพวา appeared first on นิมฺมโล.

The post 13 พระมหากรุณาธิคุณ appeared first on นิมฺมโล.

The post 12 บุญหนัก ศักดิ์ใหญ่ appeared first on นิมฺมโล.

The post 11 คำถาม เห็นจิตรวบจิตเพ่งแล้ว ทำอย่างไรให้หาย appeared first on นิมฺมโล.

The post 10 คำถาม เคยมีสติอัตโนมัติแล้ว จะอัตโนมัติไปตลอดไหม appeared first on นิมฺมโล.