Warszawa - Trydent! Polska - Włochy! 4 miesiące temu spakowałam swoje życie w samochód i ruszyłam na południe! Po przyjeździe bynajmniej nie zaskoczyła mnie ilość spożywanego makaronu czy dziennej dawki kawy, ale za to detale! Drobnostki, których nigdy wcześniej nie dostrzegałam przyjeźdżając tu jedynie na wakacje.

Warszawa - Trydent! Polska - Włochy! 4 miesiące temu spakowałam swoje życie w samochód i ruszyłam na południe! Po przyjeździe bynajmniej nie zaskoczyła mnie ilość spożywanego makaronu czy dziennej dawki kawy, ale za to detale! Drobnostki, których nigdy wcześniej nie dostrzegałam przyjeźdżając tu jedynie na wakacje.

Warszawa - Trydent! Polska - Włochy! 4 miesiące temu spakowałam swoje życie w samochód i ruszyłam na południe! Po przyjeździe bynajmniej nie zaskoczyła mnie ilość spożywanego makaronu czy dziennej dawki kawy, ale za to detale! Drobnostki, których nigdy wcześniej nie dostrzegałam przyjeźdżając tu jedynie na wakacje.

#Włochy! Poprzeprowadzkowe zdziwienia

Non ci credo! Czyli z humorem o życiu we Włoszech! Do Italii sprowadziła mnie najprościej mówiąc - ironia losu. Nigdy nie byłam fanką włoskiej kuchni, nigdy nie chciałam uczyć się języka włoskiego, nigdy nie chciałam wyprowadzać się z ukochanej Warszawy, ani bynajmniej, jako miłośniczka upałów, nie chciałam mieszkać w górach, na lekcjach historii zasypiałam, kiedy mówiono o Starożytnym Rzymie, a włoskich mężczyzn omijałam szerokim łukiem. Rok temu życie zaskoczyło mnie tak, że nie przewidziałabym kolejnych miesięcy w najbardziej kuriozalnych wizjach swojej przyszłości. Od tamtej pory odnoszę wrażenie, że każdy dzień ma tylko jeden cel: zdziwić mnie jeszcze bardziej! W listopadzie 2019 roku wsiadłam w samochód, spakowałam kuchnię, łazienkę, jakieś ciuchy, gitarę, ukulele, mikrofon, książki oraz psa i ruszyłam do Trydentu. Przez pierwszy tydzień tułałam się po znajomych, jeżdżąc samochodem wypchanym po dach z parkingu na parking, aż w końcu udało mi się osiąść w wynajmowanych, ale przytulnych czterech ścianach w centrum urokliwego, alpejskiego miasta. Jeśli jesteście ciekawi jak do tego doszło, co najbardziej mnie tutaj dziwi, co zachwyca, a co doprowadza do szału, a do tego interesujecie się trochę Włochami, zwłaszcza tymi północnymi, to serdecznie zapraszam do subskrybcji!

Society & Culture

Places & Travel

Non ci credo! Czyli z humorem o życiu we Włoszech!Do Italii sprowadziła mnie najprościej mówiąc - ironia losu. Nigdy nie byłam fanką włoskiej kuchni, nigdy nie chciałam uczyć się języka włoskiego, nigdy nie chciałam wyprowadzać się z ukochanej Warszawy, ani bynajmniej, jako miłośniczka upałów, nie chciałam mieszkać w górach, na lekcjach historii zasypiałam, kiedy mówiono o Starożytnym Rzymie, a włoskich mężczyzn omijałam szerokim łukiem. Rok temu życie zaskoczyło mnie tak, że nie przewidziałabym kolejnych miesięcy w najbardziej kuriozalnych wizjach swojej przyszłości. Od tamtej pory odnoszę wrażenie, że każdy dzień ma tylko jeden cel: zdziwić mnie jeszcze bardziej!W listopadzie 2019 roku wsiadłam w samochód, spakowałam kuchnię, łazienkę, jakieś ciuchy, gitarę, ukulele, mikrofon, książki oraz psa i ruszyłam do Trydentu. Przez pierwszy tydzień tułałam się po znajomych, jeżdżąc samochodem wypchanym po dach z parkingu na parking, aż w końcu udało mi się osiąść w wynajmowanych, ale przytulnych czterech ścianach w centrum urokliwego, alpejskiego miasta. Jeśli jesteście ciekawi jak do tego doszło, co najbardziej mnie tutaj dziwi, co zachwyca, a co doprowadza do szału, a do tego interesujecie się trochę Włochami, zwłaszcza tymi północnymi, to serdecznie zapraszam do subskrybcji!

Non ci credo! Czyli z humorem o życiu we Włoszech! Do Italii sprowadziła mnie najprościej mówiąc - ironia losu. Nigdy nie byłam fanką włoskiej kuchni, nigdy nie chciałam uczyć się języka włoskiego, nigdy nie chciałam wyprowadzać się z ukochanej Warszawy, ani bynajmniej, jako miłośniczka upałów, nie chciałam mieszkać w górach, na lekcjach historii zasypiałam, kiedy mówiono o Starożytnym Rzymie, a włoskich mężczyzn omijałam szerokim łukiem. Rok temu życie zaskoczyło mnie tak, że nie przewidziałabym kolejnych miesięcy w najbardziej kuriozalnych wizjach swojej przyszłości. Od tamtej pory odnoszę wrażenie, że każdy dzień ma tylko jeden cel: zdziwić mnie jeszcze bardziej! W listopadzie 2019 roku wsiadłam w samochód, spakowałam kuchnię, łazienkę, jakieś ciuchy, gitarę, ukulele, mikrofon, książki oraz psa i ruszyłam do Trydentu. Przez pierwszy tydzień tułałam się po znajomych, jeżdżąc samochodem wypchanym po dach z parkingu na parking, aż w końcu udało mi się osiąść w wynajmowanych, ale przytulnych czterech ścianach w centrum urokliwego, alpejskiego miasta. Jeśli jesteście ciekawi jak do tego doszło, co najbardziej mnie tutaj dziwi, co zachwyca, a co doprowadza do szału, a do tego interesujecie się trochę Włochami, zwłaszcza tymi północnymi, to serdecznie zapraszam do subskrybcji!

Share #Włochy! Poprzeprowadzkowe zdziwienia

Sign up to save your podcasts

#Włochy! Poprzeprowadzkowe zdziwienia

#Włochy! Poprzeprowadzkowe zdziwienia