เวลามีสภาวะที่เราไม่แน่ใจว่าของจริงหรือของเก๊ ใช่หรือไม่ใช่ ของจริงก็ดี ของเก๊ก็ดี ใช่ก็ดี ไม่ใช่ก็ดี มันผ่านไปแล้วทั้งสิ้น ของจริงแล้วทำไม ได้แต่รู้สึกว่าดี ดีแล้วอย่างไร ก็ตอนนี้มันไม่ดีแล้ว เพราะตอนนี้หลง หลงไปหาเรื่องราวของอดีตไม่อยู่กับปัจจุบัน มันก็เสียประโยชน์แล้ว อยู่กับปัจจุบัน ไม่หลงไปหาอดีต ไม่หลงไปแสวงหาอนาคต หลงก็รู้ เพ่งก็รู้ รักษาไว้ก็รู้ มีสติเนืองๆ ตัวนี้ต่างหากที่สำคัญ --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติในชีวิตประจำวัน กฟผ. ๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓