Bugün özşefkati sadece duygusal dalgalanmalarda değil,sıradan anlarda da yaşamaya başlıyoruz.
Bir sabah uyanışında, kahveni yudumlarken… yoğunluğun ortasında nefes alırken…
Kendine nazikçe bakabilmek mümkün.

Özşefkat bir ilkyardım değil; bir yaşam dili, bir içselritim.
O yüzden bugün, küçük anlarda kendimizi hatırlamayı öğreniyoruz.
Zihnimiz hızlandığında, içimiz sıkıştığında ya da sadece sıradan bir günyaşarken…
Şefkati yanımıza alıyoruz.

Çünkü özşefkat, sadece his değil, bir seçimdir.
Ve bu seçimi her gün yeniden yapabiliriz.
Hazırsan başlayalım.