İçimde sıkça yükselen bir ses var…
Bazen fısıltıyla, bazen sert bir yankıyla konuşan.
Yanlışlarımı sıralayan, yetmediklerimi hatırlatan,
ep daha fazlasını isteyen…

Bu sesle uzun bir yol yürüdüm, ama şimdi duruyorum.
Ve bu kez onu susturmak için değil, duymak ve anlamak için yaklaşıyorum.

Kendi içime yeni bir ses getirme zamanı:
Nazik, yargılamayan, destekleyen…
İç eleştirmenimi dönüştüren, sevgiyle sarmalayan bir ses.

Çünkü içimizdeki en derin dönüşüm, en çok ihtiyaç duyduğumuz şefkati kendimize gösterdiğimizde başlar.

İçimde sıkça yükselen bir ses var…
Bazen fısıltıyla, bazen sert bir yankıyla konuşan.
Yanlışlarımı sıralayan, yetmediklerimi hatırlatan,
hep daha fazlasını isteyen…

Bu sesle uzun bir yol yürüdüm,
ama şimdi duruyorum.
Ve bu kez onu susturmak için değil,
duymak ve anlamak için yaklaşıyorum.

Kendi içime yeni bir ses getirme zamanı:
Nazik, yargılamayan, destekleyen…
İç eleştirmenimi dönüştüren,
sevgiyle sarmalayan bir ses.

Çünkü içimizdeki en derin dönüşüm,
en çok ihtiyaç duyduğumuz şefkati
kendimize gösterdiğimizde başlar.