Bazı yanlarımız sessizdir.
Henüz görünmemiş, belki hiç konuşmamış, hatta zamanla unutulmuş…
Ama içimizde bir yerlerde hep var olmuş bir “ben” vardır.
O iç ses, bazen bir hayal, bazen bir özlem, bazen sadece bir sezgidir.
Gizlenmiş ama yok olmamış…
Bugün o saklı benliği fark etmeye niyet ediyoruz.
Kabuğunun altındaki potansiyeli, sesini kısmış yanlarımızı, görünmek için bekleyen içsel ben’i…
Korkmadan, yargılamadan, sevgiyle yaklaşıyoruz.
Çünkü o ben, bizim en hakiki hâlimiz.
Ve onu görmek… gerçek özgüvenin ta kendisi.