Bugün…
Kelimelerimin değeriyle buluştuğum bir güne uyanıyorum.
Artık kendimi susturmayı, içimde olanı bastırmayı değil,
kendime yer açmayı seçiyorum.

Kelimelerim sadece ses değil, aynı zamanda varoluşumun izleri.
Konuştuğumda, paylaştığımda, ifade ettiğimde; yalnızca bir şey anlatmıyorum—aynı zamanda kendimi inşa ediyorum.

Ve bugün, sesime yer açıyorum.
Duyulmak için değil, kendimle bağlantı kurmak için…
Onay almak için değil, kendi varlığıma sadık kalmak için…

Çünkü söyleyecek sözüm var.
Ve o söz, hayatımda anlam bulmak için doğru yerini bekliyor.
Bugün ona yer açıyorum. Bugün kendime kulak veriyorum.