ประเด็นที่น่าสนใจของหนังสือ Tiny Experiments How to Live Freely in A Goal Obsessed World เขียนโดย Anne Laure Le Cunff
- พิกัด Lazada/Shopee: https://9natree.top/book/TinyExperimentsHowtoLiveFreelyinAGoalObsessedWorld
- พิกัด Kinokuniya: https://9natree.top/p/Kinokuniya/TinyExperimentsHowtoLiveFreelyinAGoalObsessedWorld
- Kindle [EN] : https://www.amazon.com/dp/B0CXM9J9R4?tag=9natree-20
#TinyExperimentsHowtoLiveFreelyinAGoalObsessedWorld #รีวิวTinyExperimentsHowtoLiveFreelyinAGoalObsessedWorld #สรุปTinyExperimentsHowtoLiveFreelyinAGoalObsessedWorld #หนังสือTinyExperimentsHowtoLiveFreelyinAGoalObsessedWorld
1. การตั้งเป้าหมายเชิงเส้นมีข้อจำกัดอย่างไร และวิธีคิดแบบ "การทดลอง" ให้ประโยชน์อย่างไร?
การตั้งเป้าหมายเชิงเส้น ซึ่งกำหนดจุดหมายปลายทางในอนาคตและวางแผนขั้นตอนสู่จุดนั้น มีข้อจำกัดที่สำคัญหลายประการ ประการแรก มันสร้างมุมมองที่น่าท้อใจเพราะเรามักจะรู้สึกว่ายังห่างไกลจากความสำเร็จ และความพึงพอใจของเราอยู่ในอนาคต นอกจากนี้ การตั้งเป้าหมายเชิงเส้นอาจนำไปสู่วิสัยทัศน์แคบๆ ที่กำหนดความสำเร็จว่าเป็นการบรรลุจุดหมายปลายทางที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ทำให้เราพลาดโอกาสอื่นๆ ที่อาจเกิดขึ้นระหว่างทาง การมุ่งเน้นไปที่ผลลัพธ์เพียงอย่างเดียวอาจทำให้เกิดความกลัวที่จะล้มเหลวและกระตุ้นให้เกิดการใช้กลไกป้องกัน เช่น การวิเคราะห์อัมพาต หรือความเฉื่อยชา
ในทางกลับกัน การใช้วิธีคิดแบบ "การทดลอง" ซึ่งได้แรงบันดาลใจจากกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ช่วยให้เราเข้าหาชีวิตด้วยความเปิดกว้าง ความอยากรู้อยากเห็น และความเต็มใจที่จะเรียนรู้โดยไม่มีแนวคิดที่กำหนดไว้ล่วงหน้าเกี่ยวกับจุดหมายปลายทาง ความไม่แน่นอนไม่ได้ถูกมองว่าเป็นสิ่งที่ต้องกลัว แต่เป็นเครื่องมือที่นำเราไปสู่ขั้นตอนต่อไปของการค้นพบ วิธีนี้ช่วยให้เราเปลี่ยนความสงสัยให้เป็นการทดลองเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งเรียกว่า "pacts" แทนที่จะมุ่งเน้นที่ผลลัพธ์สุดท้าย เราจะมุ่งเน้นไปที่การดำเนินการที่ทำซ้ำได้ภายในระยะเวลาที่กำหนด ซึ่งให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเส้นทางที่เป็นไปได้ ความสำเร็จถูกกำหนดโดยการเรียนรู้และการเติบโตจากการทำซ้ำแต่ละครั้ง ไม่ว่าผลลัพธ์ที่แท้จริงจะเป็นอย่างไร วิธีคิดนี้ส่งเสริมความยืดหยุ่น การปรับตัว และมุมมองเชิงบวกต่อความล้มเหลว ซึ่งถูกมองว่าเป็นแหล่งข้อมูลอันมีค่าสำหรับการปรับเปลี่ยนเส้นทางของเรา
2. แนวคิด "Kairos" แตกต่างจาก "Chronos" อย่างไร และเราจะใช้ประโยชน์จากช่วงเวลา "Kairos" ได้อย่างไร?
ภาษาละตินมีคำสองคำสำหรับ "เวลา": Chronos และ Kairos Chronos หมายถึงเวลาเชิงปริมาณที่วัดได้ด้วยนาฬิกาและปฏิทิน ซึ่งเรามักจะพยายามจัดการอย่างมีประสิทธิภาพ
Kairos หมายถึงคุณภาพ ไม่ใช่ปริมาณของเวลา มันตระหนักดีว่าแต่ละช่วงเวลานั้นมีเอกลักษณ์และมีวัตถุประสงค์เฉพาะ ไม่ใช่หน่วยคงที่ที่จะถูกจัดสรรอย่างกลไก Kairos หมายถึงช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับการดำเนินการ การเปิด โอกาสที่สมบูรณ์แบบ ช่วงเวลาเหล่านี้เรียกว่า "magic windows" คือช่วงเวลาแห่งความคิดสร้างสรรค์และความ productive ที่เกิดขึ้นเมื่อเราจดจ่ออยู่กับกิจกรรมที่ดึงความสนใจของเราอย่างเต็มที่ เมื่อเราใช้เวลากับคนที่เรารัก หรือเมื่อเรากำลังทำสมาธิ
การใช้ประโยชน์จากช่วงเวลา Kairos เกี่ยวข้องกับการตระหนักถึงจังหวะตามธรรมชาติและระดับพลังงานของเรา เช่น chronotype และการจัดกิจกรรมที่ต้องการมากที่สุดในช่วงเวลาที่มีศักยภาพสูงสุดของเรา นอกจากนี้ การสร้าง "Kairos rituals" คือการดำเนินการง่ายๆ ที่สามารถเปลี่ยนอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว เชื่อมโยงเราเข้ากับร่างกายของเรา หรือให้โอกาสเราได้ทบทวนตัวเอง สามารถช่วยกระตุ้นให้เกิดช่วงเวลาแห่งความคิดสร้างสรรค์และproductive ได้ การทำความเข้าใจและให้ความสำคัญกับคุณภาพของเวลามากกว่าปริมาณ ช่วยให้เราสามารถสร้างประสบการณ์ที่มีความหมายและปลดปล่อยความคิดสร้างสรรค์ได้
3. วิธี "Triple Check" ช่วยให้เราเข้าใจและเอาชนะการผลัดวันประกันพรุ่งได้อย่างไร?
การผลัดวันประกันพรุ่งมักไม่ใช่ปัญหาของการขาดวินัย แต่เป็นสัญญาณที่ซ่อนอยู่ซึ่งบ่งชี้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับงาน Triple Check เป็นกระบวนการตรวจสอบสามส่วนเพื่อทำความเข้าใจรากฐานของการผลัดวันประกันพรุ่งและดำเนินการแก้ไข:
Head : "งานนี้เหมาะสมหรือไม่?" คำถามนี้ประเมินว่าการดำเนินการนี้เป็นการกระทำที่ฉลาดที่สุดหรือไม่ เราตั้งคำถามถึงประโยชน์ที่เป็นไปได้ของงาน หากไม่เหมาะสมหรือไม่ชัดเจน การลบออกจากรายการงานหรือพิจารณาว่าควรทำหรือไม่ สามารถช่วยประหยัดพลังงานอันมีค่าได้
Heart : "งานนี้สร้างแรงบันดาลใจหรือไม่?" คำถามนี้สำรวจแรงจูงใจภายในและอารมณ์ของเราที่มีต่องาน หากงานไม่น่าตื่นเต้นหรือน่าสนใจ เราอาจต้องหาวิธีเชื่อมโยงกับแรงจูงใจภายในของเรา หรือพิจารณาว่างานนี้สอดคล้องกับแรงบันดาลใจที่แท้จริงของเราหรือไม่
Hand : "งานนี้ทำได้หรือไม่?" คำถามนี้มุ่งเน้นไปที่ความสามารถในการทำได้ของงาน และว่าเรามีทรัพยากรและทักษะที่จำเป็นในการทำให้สำเร็จหรือไม่ หากงานนั้นใหญ่เกินไป หรือน่าท่วมท้น การแบ่งงานออกเป็นขั้นตอนที่เล็กลง หรือการหาทรัพยากรที่จำเป็น สามารถช่วยลดความต้านทานและทำให้งานสามารถทำได้มากขึ้น
โดยการตอบคำถามเหล่านี้อย่างตรงไปตรงมา เราสามารถระบุสาเหตุของการผลัดวันประกันพรุ่งและดำเนินการแก้ไขได้ แทนที่จะใช้วิธีแก้ปัญหาที่ต้องใช้ความอดทน Triple Check ช่วยให้เราเข้าใจงานในบริบทของความคิด ความรู้สึก และความสามารถในการทำได้ของเรา นำไปสู่การจัดการการผลัดวันประกันพรุ่งที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น
4. "Growth loops" ทำงานอย่างไร และ "metacognition" มีบทบาทสำคัญในการสร้างมันขึ้นมาได้อย่างไร?
Growth loops เป็นวงจรการเรียนรู้และการพัฒนาที่สร้างขึ้นผ่านการลงมือทำและการไตร่ตรอง โดยได้รับแรงบันดาลใจจาก perception-action cycle ในสมอง ซึ่งเป็นรากฐานของทฤษฎีการเรียนรู้สมัยใหม่ การลงมือทำจะสร้างข้อมูลที่เราสามารถไตร่ตรอง เพื่อปรับปรุงการดำเนินการในอนาคต
Metacognition หรือความสามารถในการคิดเกี่ยวกับความคิดของตนเอง เป็นหัวใจสำคัญในการสร้าง growth loops ที่มีประสิทธิภาพ มันคือความอยากรู้อยากเห็นที่มุ่งตรงไปยังโลกภายในของเรา: ความคิด อารมณ์ และความเชื่อของเรา การไตร่ตรองความคิดและการกระทำของเราอย่าง meditatively ช่วยให้เราสังเคราะห์ข้อมูลเชิงลึก ชื่นชมความคืบหน้าที่เราทำมา และกำหนดว่าจะมุ่งเน้นไปที่ไหนต่อไป
เครื่องมือ metacognitive ที่เรียบง่ายและมีประสิทธิภาพคือ Plus Minus Next ซึ่งประกอบด้วยสามคอลัมน์: การสังเกตเชิงบวก , การสังเกตเชิงลบ และแผนสำหรับสิ่งที่จะทำต่อไป โดยการถามตัวเองเป็นระยะว่า "อะไรได้ผลดี?", "อะไรไม่ได้ผลดี?", และ "ฉันควรลองอะไรต่อไป?" เราจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและพัฒนาอย่างตั้งใจ แทนที่จะปล่อยให้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นโดยอัตโนม การผสมผสาน pacts กับการปฏิบัติ metacognitive ช่วยให้เราสร้างห้องทดลองชีวิตของเราเอง ซึ่งเราสามารถเรียนรู้ผ่านการลงมือทำและการไตร่ตรองอย่างมีเจตนา โดยการทดลอง ประเมินสิ่งที่ได้ผล สิ่งที่ไม่ได้ผล และสิ่งที่จะเปลี่ยนต่อไป
5. เราจะตัดสินใจได้ดีขึ้นในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนได้อย่างไร และแนวคิด "persist, pause, or pivot" มีความหมายอย่างไร?
การตัดสินใจในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนมักถูกขัดขวางโดย narrow decision frame ซึ่งอิงตามวัตถุประสงค์ที่โดดเด่นที่สุด ตัวเลือกแรกที่ปรากฏ และสภาพโลกที่คาดหวัง เรามักจะพึ่งพาสัญญาณภายนอกหรือภายในมากเกินไป ทำให้ได้มุมมองที่ไม่สมบูรณ์ เพื่อการตัดสินใจที่ดีขึ้น เราจำเป็นต้องขยายขอบเขตการตัดสินใจและรวมสัญญาณทั้งภายในและภายนอก
สัญญาณภายนอกประกอบด้วยข้อมูลเชิงวัตถุที่สามารถรวบรวมและวัดผลได้ เช่น ความคืบหน้าของ pact การตอบรับจากผู้อื่น หรือแนวโน้มของตลาด สัญญาณภายในประกอบด้วยอารมณ์ แรงจูงใจ และสภาพจิตใจอื่นๆ ของเรา เช่น เรามีความรู้สึกอย่างไรกับ pact ของเราตอนนี้ มันยังเติมเต็มหรือกลายเป็นแหล่งของความตึงเครียดหรือไม่ ระดับความมั่นใจในตนเองของเราเป็นอย่างไร
เมื่อรวบรวมสัญญาณทั้งภายนอกและภายในแล้ว เราสามารถพิจารณาภาพที่สมบูรณ์นี้ ช่วยให้เราประเมินทางเลือกด้วยจิตใจที่ชัดเจนขึ้น และตัดสินใจได้อย่างมีข้อมูลมากขึ้นว่าจะ "persist, pause, or pivot":
Persist : หากการทดลองดำเนินไปได้ด้วยดี และเราได้รับประโยชน์ เราสามารถใช้โมเมนตัมปัจจุบันและขยาย pact ของเราต่อไป
Pause : หากการทดลองไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ กำลังทำให้พลังงานหมดไป หรือขัดแย้งกับข้อผูกมัดอื่นๆ เราอาจต้องหยุดหรือระงับ pact นี้ชั่วคราว ซึ่งเป็นการตัดสินใจชั่วคราวที่มีเจตนา
Pivot : หากข้อมูลที่รวบรวมได้จากการทดลองบ่งชี้ว่าเส้นทางนี้ไม่เหมาะสม เราสามารถเปลี่ยนทิศทางและลอง pact อื่น หรือสำรวจโอกาสใหม่ๆ
การยอมรับว่าไม่มีตัวเลือกที่ "ถูกต้อง" หรือ "ผิด" เมื่อทุกสิ่งถูกมองว่าเป็นการทดลอง ช่วยลดแรงกดดันในการตัดสินใจให้สมบูรณ์แบบ แต่ให้มุ่งเน้นไปที่การเรียนรู้และการค้นพบ
6. การ "Learning in Public" คืออะไร และ "Public Pledge, Public Platform, Public Practice" ช่วยเราในการเติบโตและสร้างชุมชนได้อย่างไร?
Learning in Public คือกระบวนการเรียนรู้และพัฒนาทักษะในที่สาธารณะ โดยเปิดเผยความคืบหน้า ข้อผิดพลาด และบทเรียนที่ได้เรียนรู้กับผู้อื่น วิธีนี้ช่วยเพิ่มความรับผิดชอบ รับข้อเสนอแนะอันมีค่า และสร้างชุมชนของผู้เรียนที่มีใจเดียวกัน สามองค์ประกอบหลักของ Learning in Public คือ:
Public Pledge : การทำให้ความทะเยอทะยานและเป้าหมายของเราเป็นที่รู้จักต่อผู้อื่น ช่วยเพิ่มความรับผิดชอบและแนวโน้มที่จะทำตามความมุ่งมั่น
Public Platform : การเลือกแพลตฟอร์มเพื่อแบ่งปันความคืบหน้า เช่น บล็อก จดหมายข่าว โซเชียลมีเดีย หรือชุมชนออนไลน์ ช่วยให้เราเข้าถึงผู้ชม รับข้อเสนอแนะ และค้นพบโอกาสใหม่ๆ
Public Practice : การแบ่งปัน "proof of work" หรือผลงานที่ทำอย่างสม่ำเสมอ ช่วยสร้างชื่อเสียงในฐานะผู้ที่สร้างคุณค่าให้กับผู้อื่น และดึงดูดผู้คนที่สนใจในงานของเรา
โดยการยอมรับ Learning in Public เราจะเปลี่ยนความกลัวที่จะถูกตัดสินให้เป็นโอกาสในการเติบโต การเชื่อมต่อ และการค้นพบ มันช่วยให้เราสร้างแรงขับเคลื่อนผ่านความรับผิดชอบภายนอก ได้รับข้อเสนอแนะอย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงงานของเรา และสร้างชุมชนที่สนับสนุนซึ่งสามารถให้แรงจูงใจ ความร่วมมือ และโอกาสที่คาดไม่ถึง การเรียนรู้ในที่สาธารณะยังส่งเสริมแนวคิดของ "permissionless apprenticeship" ซึ่งเราสามารถเรียนรู้จากผู้เชี่ยวชาญและมีส่วนร่วมในสาขาที่สนใจโดยไม่ต้องมีการยอมรับอย่างเป็นทางการ
7. การละทิ้ง "Legacy" และมุ่งเน้นไปที่การสร้าง "Impact" ในปัจจุบันมีความสำคัญต่อชีวิตเชิงทดลองอย่างไร?
ในชีวิตเชิงทดลองที่เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง การยึดติดกับแนวคิดของ "Legacy" หรือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่เราต้องการทิ้งไว้เบื้องหลัง อาจเป็นข้อจำกัด Legacy มักจะถูกกำหนดโดยมาตรฐานทางสังคมและอิงตามเป้าหมายเชิงเส้น ซึ่งอาจไม่สอดคล้องกับแรงบันดาลใจที่แท้จริงของเรา
การละทิ้งความต้องการที่จะสร้าง Legacy ช่วยให้เรามีอิสระในการมุ่งเน้นไปที่การสร้าง "Impact" หรือผลกระทบเชิงบวกในปัจจุบัน การให้ความสำคัญกับผลกระทบที่เกิดขึ้นในตอนนี้ด้วยทักษะและประสบการณ์ที่เรามีอยู่ในปัจจุบัน ช่วยให้เราสามารถมีส่วนร่วมกับโลกได้อย่างมีความหมาย ไม่ว่าเส้นทางของเราจะไม่เป็นเส้นตรงหรือเป็นไปตามความคาดหวังของสังคมก็ตาม
การมุ่งเน้นที่ผลกระทบในปัจจุบันส่งเสริมวิธีคิดแบบ "jugaad" ซึ่งเป็นการแก้ปัญหาเชิงนวัตกรรมโดยใช้ทรัพยากรที่จำกัด และการเริ่มต้นเล็กๆ น้อยๆ การถามตัวเองว่า "ฉันจะใช้ทักษะและประสบการณ์ของฉันเพื่อสร้างผลกระทบเชิงบวกต่อผู้คนรอบข้างได้อย่างไรในตอนนี้?" แทนที่จะกังวลเกี่ยวกับความสำเร็จในอนาคต ช่วยให้เราพบความพึงพอใจในกระบวนการของการสร้างคุณค่า การละทิ้ง Legacy และยอมรับ Impact ทำให้เราเปิดรับความไม่คาดฝันและโอกาสที่คาดไม่ถึงที่อาจเกิดขึ้น ช่วยให้เราเติบโต เรียนรู้ และสร้างคุณค่าในแบบที่เราอาจไม่ได้จินตนาการไว้ตั้งแต่แรก
8. "Social Flow" หรือ "Curiosity Circles" สนับสนุนชีวิตเชิงทดลองของเราได้อย่างไร และเราจะสร้างชุมชนที่สนับสนุนได้อย่างไร?
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตทางสังคม และการมีชุมชนที่สนับสนุนเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความเป็นอยู่ที่ดี การเติบโต และความยืดหยุ่นในชีวิตเชิงทดลอง "Social Flow" เกิดขึ้นเมื่อเรารู้สึกเชื่อมโยงกับผู้อื่นและมีส่วนร่วมในกิจกรรมร่วมกันที่สร้างแรงบันดาลใจและความเจริญรุ่งเรือง
"Curiosity Circles" เป็นรูปแบบหนึ่งของ Social Flow ซึ่งเป็นชุมชนที่ผู้คนมารวมตัวกันเพื่อสำรวจความอยากรู้อยากเห็น แบ่งปันการเรียนรู้ และสนับสนุนการทดลองของกันและกัน ชุมชนเหล่านี้เป็นแหล่งของ "Social Leverage" ซึ่งเป็นประโยชน์ของการเข้าถึงความรู้ ทักษะ และทรัพยากรของชุมชน ทำให้เกิดความก้าวหน้าอย่างมีความหมายเหนือความพยายามของแต่ละบุคคล
การสร้างชุมชนที่สนับสนุนเริ่มต้นด้วยการดำเนินการเล็กๆ น้อยๆ ที่รู้สึกสบายใจ เช่น การบำรุงรักษาความสัมพันธ์ที่มีอยู่ การมีส่วนร่วมในชุมชนที่เราเป็นส่วนหนึ่งอยู่แล้ว หรือการเริ่มต้นกลุ่มเล็กๆ เพื่อสำรวจความอยากรู้อยากเห็นร่วมกัน แทนที่จะพยายามสร้างชุมชนขนาดใหญ่ทันที การเริ่มต้นแบบ "scrappy" โดยใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ ช่วยให้เราค้นหา "people" ที่เหมาะสมซึ่งแบ่งปันความสนใจและความอยากรู้อยากเห็นของเรา
ชุมชนเหล่านี้ให้ "Safety Effect" ซึ่งเป็นความรู้สึกปลอดภัยที่เกิดขึ้นเมื่อเราเชื่อมโยงกับผู้อื่น ช่วยให้เราสามารถรับความเสี่ยง เรียนรู้ในที่สาธารณะ และนำทางความไม่แน่นอนของชีวิตเชิงทดลองได้อย่างกล้าหาญมากขึ้น การมี "tribe" ที่ส่งเสริม Social Flow และสนับสนุนเราช่วยขยายขอบเขต สร้างผลกระทบของเรา และให้ความปลอดภัยในขณะที่เรานำทางอุปสรรคและอุปสรรคของชีวิตเชิงทดลอง
