در اوایل سال 1933 و در اوج بحران اقتصادی آمریکا، فرانکلین روزولت به مسند ریاست جمهوری رسید و بلافاصله سیاست کنترل دولتی بانکداری و لغو استاندارد طلا را آغاز کرد. روزولت همچنین برنامه‌های وسیعی را برای اشتغالزایی دولتی در دستور کار گذاشت و مجموعۀ این سیاست‌ها به نیودیل (New Deal) مشهور شد. 

به این ترتیب در حالی که در انگلستان کسی توصیه‌های کینز برای دخالت گستردۀ دولت در بازار را عملی نمی‌دانست، آمریکا به سرعت به سمت دولتی‌سازی بخش‌های بزرگ و مهمی از اقتصاد حرکت کرد.

این یک پیروزی بزرگ و غیرقابل پیشبینی برای نظریۀ کینز بود، ولی هنوز نقص‌هایی داشت. کینز امیدوار بود با تکمیل نظریه جدیدش بتواند سیاستمداران نیودیل را با مخارج دولتی از محل کسری بودجه آشتی دهد.