سران قوم یهود، مردم را تحقیر می‌کردند و ادعا داشتند که هیچ شخص تعلیم یافته‌ای، به عیسی ایمان نیاورده‌است اما نیقودیموس، که عضو شورای عالی بود، از عیسی پیروی می‌کرد.‏

‏برای شاگردان مسيح، ثابت شده بود که عیسی، این استاد بزرگ همان مسیحِ موعود است که در تورات وعدۀ آمدن او داده شده بود. اما شاگردان هنوز درک کاملی از مفهوم مسیحِ موعود بودن عيسی، نداشتند.‏

تعالیم و رفتار عیسی، با رهبران مذهبی يهود بسيار فرق داشت. او خدا را بالاتر از همه‌چیز قرار می‌داد و مردم را به‌سوی ابدیت، رهبری می‌فرمود.‏

پس از قتل یحیی تعمید‌دهنده، مردم بر این باور بودند که عیسی همان پادشاه و رهاننده‌ای‌‌ست که آزادی آنان را با طغیان علیه امپراتوری روم، فراهم می‌سازد. اما پادشاهی عیسی با پادشاهی دنیا، فرق داشت.‏

عیسی، طوفان را آرام کرد و مردی را که گرفتار ارواح ناپاک بود شفا بخشید و هم‌چنین دختری را زنده کرد. شاگردان که شاهد این معجزات بودند می‌دانستند که او قدرت و توانایی خارق‌العاده‌ای دارد.‏

عیسی، دائماً سفر می‌کرد و به هرکجا که می‌رفت بیماران و اسیرانِ در روح را آزاد می‌کرد. مسیح بعد از مخالفت‌های سران مذهبی یهود، با روشی جدید، یعنی با مثل‌ها به مردم تعلیم می‌داد.‏

عیسی، خادم افسر رومی را شفا داد و همچنین پسر يگانۀ بیوه‌زنی را زنده کرد. مسیح تمام کسانی را که با ایمان به‌سوی او قدم بر‌می‌دارند می‌پذیرد و به آن‌ها نجات و شفا می‌بخشد.‏

کسانی که صدای خدای حقيقی را می‌شنوند و به‌جای پیروی از تعالیم انسانی، از تعالیم خدا در کتاب ‌مقدس‌، اطاعت و پیروی می‌کنند، آرامش واقعی و قدرت روحانی را تجربه خواهند ‌‌کرد.‏

یکی از مشهورترین موعظه‌های عیسی، موعظۀ سر کوه است. در این موعظه، عیسی معیارهای عالی اخلاقی را برای ايمانداران و پيروانش، تشریح می‌کند. این معیارها با اصول رایج جهان در‌تضاد هستند.‏

عيسی مسيح، در جواب علماء و ملايان يهود که از او ايراد می‌گرفتند و می‌گفتند چرا او با گناهکاران معاشرت کرده و غذا می‌خورد، با ذکر سه مثل، نشان داد که خدا نسبت ‌به گناهکاران محبت و شفقت دارد.‏