اندوهی که برای خدا باشد، موجب توبه می‌شود، که به رهايی می‌انجامد ‌و پشيمانی ندارد. اما اندوهی که برای دنياست، منشأ موت است. یک ایماندار مسیحی، نسبت به گناه حساس است و حقیقتاً دل توبه‌کار دارد.‏

عیسی مسیح، با مشکلات و ناراحتی‌های ما غریبه و ناآشنا نیست. اگرچه او هيچ‌گاه مرتکب گناهی نشد، اما درد و رنج بسیاری را برای نجات ما انسان‌های گناهکار از گناه و عواقب شوم گناه، متحمّل گردید.‏

روح‌القدس، در ايمانداران راستينِ مسيحی‌ ساکن است و آنها را هدايت می‌کند و در تصميمات زندگی‌شان راهنمای الهی آنها می‌باشد. او همچنين در سختی‌های زندگی، به آنها قوّت و حکمت و تسلی می‌بخشد.‏

از آن درِ تنگ که عيسی مسيح گشوده و به حيات منتهی می‌گردد داخل شويد و به حضور خدا راه يابيد. خداوند قادر است تا شما را ازغمها، پریشانی‌ها و ناامیدی‌های‌‍تان برهاند.‏

خدای ما، خدای پر از محبت، فیض و رحمت است و ما را خيلی دوست دارد. خواست او طبق کتاب ‌مقدس، کلامش، از ما این است که او و همينطور ساير انسانها را دوست داشته باشیم و محبت کنیم.‏

خدا به ما ايمانداران مسيحی امر فرموده که از روح‌القدس، پیروی کنیم. زیرا او معلمی مهربان، دانا و تواناست که ما را از آنچه برای‌مان مفید است آگاه می‌سازد و به انجام اراده‌های خدا هدايت می‌کند.‏

کسی که گرفتار وسوسه می‌شود، نباید بگوید، خداوند مرا به وسوسه انداخته است. چون خداوند از بدی مبراست و وسوسه نمی‌کند. انسان وقتی دچار وسوسه می‌شود که مجذوب و فریفتۀ شهوات خود باشد.‏

مسیح در جسم انسانی خود مورد حملۀ شیطان قرار گرفت و به‌وسيلۀ او وسوسه‌ شد. اما ذات الهی مسیح، قابل وسوسه شدن نبود. شیطان تمرکزش بر ذات انسانی مسیح بود.‏

مسیح، از ازل دارای الوهيت بود اما خود را خالی کرد و به‌صورت يک غلام درآمد و شبيه انسان شد. او همچنين از روی اطاعت حاضر شد مرگ بر روی صليب را برای نجات ما انسان‌های گناهکار بپذيرد.‏

اگر در موقعیّت بد و سختی به‌سر می‌بريد و نسبت به شما ظلم و بی‌عدالتی شده، مثل یوسف در عهد عتيق عمل کنيد. او به خداوند عادل اعتماد کرد و با سکوت، برای عملکرد خدای نيکو و باانصاف منتظر ماند.‏