Salmisten avsluttar Salme 119 med ei bøn om å bli funnen. Han føler seg som ein bortkomen sau. Korleis kan dette henga saman?

Salmisten ber om forstand. Han innser at utan Den heilage andens hjelp er det umogeleg å forstå Gud.

Tale i Kristkirken 25.februar med hovedvekt på gateevangelisering

Grunnkreftene i verda er sterke. Folk flest er drivne av desse i liva sine. Det handlar om trong etter det gode liv, rikdom, makt og berømming og anerkjenning. Men kristne let seg motivera av noko som er sterkare: Den kraft Gud synte på Kristus då han reiste han opp frå dei døde. Denne krafta er å finna i einkvar sann kristen.

Denne salma handlar om kor enormt viktig Guds ord er i liva våre. Det skaper tru når me lyttar med positiv innstilling, det formidlar Andens kraft og liv og mykje, mykje meir.

Kva vil det seia å elska og å halda Guds bod, som forfattaren av Salme 119 påstår at han gjer?

Kyrkja har alltid vore plaga av tendensar til religionsblanding. Slik også i vår tid. I våre dagar blir yoga og andre meditasjonsformer introduserte i norske kyrkjelydar, og mange let seg også styra av den åndsrøyndomen som pregar LHBTQ+-rørsla. Dersom me prøver å integrera slike ting som ein del av trua vår, taper me Kristus og Guds frelse. Men Guds ord har ei bevarande kraft så lenge det blir forkynt.

Guds ord har større verdi for salmisten enn det største krigsbyte, og han elskar det høgare enn alt. Det gjer at han har ein djup fred i møte med livet sine mange utfordringar

I Huderabad er det ei kristen kyrkje som har vakse frå 20-30 medlemmer i 2005 og til 350000 i dag. Det er eksepsjonelt. Her er har eg omsett ein CBN-reportasje frå Calvary Temple i Hyderabad

Herodes var paranoid, og den gamle mannen såg på Jesusbarnet som ein rival og stod han etter livet. Det vart ein katastrofe.