Փերիների, մտացածին թագավորությունների կամ պարզապես ռոմանտիկ արաբերությունների մասին գրված գրքերը ամբողջովին այլ աշխարհ են դառնում, երբ դրանց համադրում ենք երաժշտություն։ 

Բիթրեյթի այս էպիզոդում կգտնես երգեր, որոնք քեզ կտեղափոխեն

Շատերս գիտենք, որ աստղերին նայել սիրող մարդիկ կոչվում են աստրոֆիլ, իսկ գիտե՞ս, որ նույնքան գեղեցիկ անուն կա նաև ամպերին նայել սիրող մարդկանց համար։ Նրանց կոչում են նեֆոֆիլ, ու Բիթրեյթի այս էպիզոդը հենց այդ մարդկանց համար է։ Եթե դու էլ ես մեզնից մեկը, ապա առաջարկում եմ բարձրացնել ականջակալներիդ ձայնը, նայել վերև կամ ուղղակի պատուհանից դուրս, ու մեզ հետ վայել ամպերի գեղեցկությունը․ ու կապ չունի՝ օրվա ինչ ժամ կամ եղանակ է դրսում։

Այս օրերին, երբ կյանքը մեզ հաճախ ձգում է հազարավոր ուղղություններով,  արդյունավետ ու կենտրոնացած ինչ-որ բան անելու համար ճիշտ ռիթմ գտնելը կարևոր է: Բիթրեյթի այս էպիզոդի ընթացքում սուզվելու ենք իրավիճակային ու լո-ֆի երաժշտության մեղեդային մի տարածությունում, որպեսզի կարողանանք հանգստացնել մեր միտքը, ոգեշնչում գտնել, կենտրոնանալ ու վերջապես ավարտել այն գործը, կտավը, առաջադրանքը կամ վարժությունը, որն այդքան հետաձգում էինք։ 

Բոլորս էլ ունենում ենք այնպիսի պահեր, երբ ուզում ենք ուղղակի նստել, շունչ քաշել ու վայելել հասարակ պահերը, որոնք թեև արտասովոր չեն, բայց ինչ-որ կախարդական ձևով ֆիլմային են, գեղեցիկ ու տպավորիչ։ Գուցե պատճառն այն մարդիկ են, որոնք մեր կողքին են այդ պահին, կամ այն միջավայրը, որտեղ թվում է ծաղկում ենք, դե կամ էլ ուղղակի մենք ու մեր մտքերը, կամ պարզապես ոչնչի մասին չմտածելու նուրբ արվեստը։

Գուցե ատելությունից սեր անցնող ճանապարհն այդքան սահուն է այն պատճառով, որ մեկին ատելն իսկապես նման է սիրահարված լինելուն։ Երբ ատում կամ սիրում ես մեկին, շարունակ նրա մասին ես մտածում, միայն նրան տեսնելը հազարավոր անբացատրելի զգացմունքներ է առաջացնում ներսումդ, ու գրեթե ամեն բան նրան է հիշեցնում։ Դե իսկ երբ ամեն ինչ սահմաններից դուրս է գալիս, զգացմունքներն ուղղակի պայթում են՝ ստեղծելով կա՛մ շատ վտանգավոր, կա՛մ էլ զավեշտալի ու հետաքրքիր մի իրավիճակ։ 

Բիթրեյթի այս էպիզոդը հենց նման էմոցիոնալ հրավառությունների մասին է, երբ թվում է՝ ատում ես մեկին ու համարում նրան թշնամիդ, սակայն իրականում այդ ամենը քեզ ուղղակի թվում է։ 

Պատկերացրու՝ սովորում ես մի գոթական հսկայական ամրոցում գործող ակադեմիայում, որտեղ կան հարյուրավոր առեղծվածային սենյակներ, տարօրինակ արձաններ, որոնք թվում է աչքերով քեզ հետապնդում են, ուրվականներով լի անծայրածիր գրադարաններ, անվերջ լաբիրինթներ, ու բազմաթիվ հանելուկներ, որոնք դեռ պիտի բացահայտես։ Եվ այս ամենը ոչ թե վախեցնող է այլ ռոմանտիկ ու ոգեշնչող։

Բիթրեյթի տոնական 50-րդ էպիզոդը սիրային եռանկյունիների մասին է ու մեր հատուկ հյուրն է այս թեման առաջարկած ռադիոլսող Ալբինան։

Թիքթոքի միջոցով շատերս ենք մեզ համար նոր երաժիշտներ ու լավ երգեր բացահայտել, և Բիթրեյթի այս էպիզոդը հենց նրանց մասին է։ Արի՛ լսենք թիքթոքի միջոցով հայտնի դարձած այն երգերից մի քանիսը, որոնք իսկապես արժանի են հայտնիության։ 

Չկա ավելի հանգստացնող ձայն, քան անձրևի կաթիլների ձայնը, որ լսում ենք, երբ  ապակու հետ են գրկախառնվում։ Բոլոր էմոցիաներն ավելի են սրանում, երբ այդ պահին գտնվում ես մեքենայում՝ սիրելի մարդու հետ ու անձրևի ձայնին զուգահեռ վայելում ամենամեղմ նոտաներով քո սիրելի երգերը։ 

Եթե հասցրիր պատկերացնել այս ամենն, ուրեմն ես էլ կշտապեմ քեզ հետ կիսվել այդ տրամադրությանն ու իրավիճակին խենթացնող աստիճան հարմար Բիթրեյթի այս  էպիզոդի երգերով։ 

Մտավոր ցավերն ավելի քիչ դրամատիկ են, սակայն դրանք ավելի տարածված են ու հաճախ անհաղթահարելի։ Նույնիսկ դրանք ընդունելն է ավելի բարդ թվում ու արդյունքում մենք ավելի հաճախ բողոքում ենք մեր գլխացավից քան կոտրված սրտից ու ցավոտ զգացմունքներից։ 

Բիթրեյթի այս էպիզոդի երգերը դեպրեսիան ու մտավոր ցավերը հեշտ հաղթահարելու համար են, այնպես որ արի՛ բարձրացնենք երաժշտությունն ու ինքներս մեզ ժամանակ տան բուժվելու։