Indonesië heeft een buitengewone geschiedenis met Nederland. De onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië, die zijn hoogtepunt bereikte in de jaren veertig van de vorige eeuw, is lang gezien als een conflict tussen kolonisator Nederland en het gekoloniseerde Indië. Maar in werkelijkheid was het wereldgeschiedenis. Indonesië was het eerste land dat na de Tweede Wereldoorlog zijn onafhankelijkheid uitriep. Na de Japanse bezetting verzetten jonge rebellen zich gewapenderhand tegen elke nieuwe vorm van overheersing. Britse, Australische en vooral Nederlandse troepen moesten rust en orde brengen, maar hun aanwezigheid leidde juist tot het ontvlammen van de eerste moderne dekolonisatieoorlog. Die strijd inspireerde onafhankelijkheidsbewegingen in Azië, Afrika en de Arabische wereld, zeker toen het vrije Indonesië in 1955 de legendarische Bandung-conferentie organiseerde, het eerste wereldcongres zonder het Westen. Maar iets valt op. In vrijwel alle literatuur - van de Max Havelaar tot Revolusi- wordt één belangrijke groep bijna standaard vergeten: de Indo. Waarom worden ze vergeten? Wie zijn zij? Waar zit hun pijn? Een openhartig gesprek met Vivian Boon, journalist, hoofdredacteur van het magazine Moesson, en: kleindochter van de legendarische schrijver en criticaster Tjalie Robinson.