Na vijf zwaar-zwetende rugzakdagen waarin het dagelijkse ritueel zich beperkte tot uittrekken van plakkerige kleren en niet-poedelen in ijskoude beken, snak je naar een douche.

Maar bij de Stáloluokta-hut is iets beters. Met openingstijden voor vrouwen, voor mannen, voor gemengd en voor dorpsbewoners. Je kiest vrouwen en [...]

Vanochtend zijn we begonnen aan onze Padjelanta-trektocht. De hele dag weer en wind, zon en regen, steeds meer regen.

‘Welkom in de Gisuris-hut,’ zegt de Sámi huttenwaard. ‘Kleren kun je drogen in de torkrum (de droogkamer) en morgenochtend bak ik brood.’

Pats, op de riksgränsen pakt de politie je meteen.

‘Is dit geen Schengen dan?’

‘Ja, toch je paspoort.’

Je bent suspect, dat steekt. Je bent een ander, een niet-Zweed, een mensensmokkelaar wellicht...

Dizzmizzio lamentoso of a tired manager.

For full text see: http://paulbraamberg.eu/dizzmizz-that-mizz

Een Braambergwereldreis naar een landschap hier dichtbij en naar het onbenoembare daarvan.

Op luisterreis naar de gedichtencyclus Sporen naar binnen en naar de manier waarop de dichter destijds werkte en het verschil met nu. Een reis naar binnen, naar het onbenoembare, dat wel wordt benoemd, maar helaas terwijl de microfoon uitstond.

Een bijzondere Braambergwereldreis, een maatreis: een matrixiaal reisverhaal dwars door het landschap van het betere lied, oftewel een reis door de songscape, een reis door het liedschap, voorgelezen door Paul Braamberg himself. Meer op: paulbraamberg.eu