Historia książki „O Obrotach” – bo idea powstała na pewno odpowiednio wcześniej – rozpoczęła się najprawdopodobniej w 1514 roku. Wtedy to, mieszkający wówczas we Fromborku, Mikołaj Kopernik, pod wpływem swoich obserwacji astronomicznych, zaczął spisywać jej pierwszy rozdział. Prawie 20 lat później, w 1533 roku poglądy Mikołaj Kopernika, wyłożone w rękopisie, zostały zreferowane papieżowi Klemensowi VII.

Mikołaj Kopernik był w sporze z biskupem warmińskim Janem Dantyszkiem. Przyczyną tego sporu była… kobieta – Anna Schilling, która była gosposią astronoma. Właśnie do rąk Jan Dantyszka dotarł pewien raport. W piśmie oskarżano trzech kanoników warmińskich: Leonarda Niderhofa, Aleksandra Scultetiego i Mikołaja Kopernika. Dwaj pierwsi istotnie zawarli związki małżeńskie i opuścili szeregi duchowieństwa. W związku z tym, że Mikołaj przyjaźnił się z Aleksandrem i sam miał gosposię, to podejrzenia spadły i na niego.

Zamek Biskupów w Lubawie, lato 1539 roku. W tym miejscu dochodzi do historycznego spotkania. Mikołaja Kopernika i młodego matematyka z Wittenbergii – Jerzego Joachima Retyka. Kopernik jest w Lubawie na zaproszenie biskupa chełmińskiego Tedmanna Giesiego.

„De Revolutionibus”, czyli dzieło życia Mikołaja Kopernika. Ten wykład Kopernika ukazał się drukiem w 1543 roku w Norymberdze. Teolog norymberski, Andreas Osiander, usunął przedmowę Kopernika i dopisał własną niepodpisaną, z której wynikało, że jest to tylko hipoteza dzięki której można skonstruować efektywne modele matematyczne opisujące ruch planet.

Czy Kopernik bazgrał? Pisał jak kura pazurem? Nie, nie. Mamy na to dowody. Oprócz jego rękopisów są też notatki z czasów, kiedy był studentem. Gdzie się znajdowały? O tym opowiada nam Marek Lewiński.

Tym razem o najważniejszych listach, których nadawcą był Mikołaj Kopernik. Mikołaj Kopernik był nadawcą kilku bardzo ważnych listów. Pisał m.in. do króla Zygmunta I, swoich zwierzchników w kapitule warmińskiej, biskupa Jana Dantyszka, z którym – jak wiemy – pozostawał nawet w sporze, a także nawet do księcia Albrechta – Wielkiego Mistrza Krzyżackiego.

Katedra we Fromborku, czwarty filar – domniemane miejsce pochowku Mikołaja Kopernika. To tu w 1580 roku biskup Marcin Kromer umieścił epitafium. Południowa ściana, w pobliżu grobu świętego Bartłomieja. Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk pierwsze prace próbujące ustalić grób Kopernika rozpoczyna w 1802 roku. Kolejne prowadzone są ponad 100 lat później. Być może prowadzili te też Niemcy w czasie II wojny światowej. Oczywiście wszystkie te próby zakończyły się niepowodzeniem. Przełom nastąpił w roku 2005.