آمارها از شدت‌گرفتن مهاجرت در همه صنوف جامعه خبر می‌دهد. کاهش امید را می‌توان لابه‌لای گپ‌و‌گفت روزانه مردم حس کرد. به قول همکاری، «فقط ادامه می‌دهیم». اما زندگی جریان دارد، سالن‌های کنسرت پر می‌شود، مردم می‌خندند، اشک می‌ریزند، شادی می‌کنند. پس آیا در جامعه امروز ایران، امید وجود دارد و کجا باید به دنبال آن بگردیم؟ اصلا امید به چه معناست؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها، ‌سراغ مقصود فراستخواه رفتیم. او در جایی از صحبت‌هایش گفت‌: «من پاسخی برای پرسش‌های مهیب شما ندارم و من هم در این پرسش‌ها درگیر و سرگردانم». بااین‌حال، در این گفت‌وگو چراغی را روشن می‌کند‌ که با آن می‌توان لابه‌لای رنگین‌کمان شادی و غم جامعه، امید را دید. فراستخواه، استاد دانشگاه، یکی از جامعه‌شناسانی است که سال‌ها درباره امید در جامعه ایران کار کرده است‌. بر اساس مطالعات کیفی‌ای که او انجام داده، یک نوع نهیلیسم پنهان و عجیب مثل خوره در جامعه ما نفوذ کرده و حال به یک نوع نهیلیسم منفعلانه هم رسیده‌ایم. او معتقد است اگر می‌خواهید امید را به‌مثابه یک «واقعیت» و «رفتار» جست‌و‌جو کنید، آن را پیدا نخواهید کرد؛ اما اگر جامعه را به‌مثابه «عمل» ببینید، با وجود تمام ناامیدی‌های مبهم و روشنی که همه بر زبان می‌آورند، در عمل امید مبهمی دارند و زندگی می‌کنند؛ «اما در آخر، این زنجیره معناهاست که زبان و جهان ما را می‌سازد و این امیدی است که در ایران می‌توانیم آن را دنبال کنیم‌. به دلیل خیرگی به امر سیاسی، امید اجتماعی که در جامعه وجود دارد، به شکل‌های مختلف خود را نشان می‌دهد و تلاشی برای امیدوار‌بودن است». مصاحبه‌کنندگان: فرانک جواهری و هدا هاشمی

🔹این پرسش که «چرا گروهی از جوانان اعتراض می ‌کنند؟» همیشه یک پاسخ ندارد، اما موتور محرکه بیشتر این اعتراض ‌ها نابرابری است؛ نابرابری اقتصادی، نابرابری ارزشی و نابرابری ‌های اجتماعی و گاهی هم نابرابرینسلی. اتفاقات پس از کشته شدن مهسا را بیشتر تحلیلگران نوعی جنبش نسلی می ‌دانستند و احتمالا ناشی از نابرابری نسلی. بااین ‌حال، واقعیت آن است که نابرابری ‌های مسئله ‌ساز فقط بر یک نسل اعمال نمی ‌شود و ترکیب حاضران در حوادث مرتبط با جنبش مهسا نیز نشان داد که حاضران در میدان از پشتیبانی‌ خانواده ‌هایشان نیز برخوردارند. علی‌اصغر سیدآبادی در مقاله خود به این سوال پاسخ داده که « جوانان ایرانی از کی تبعیض را احساس کردند و شورش کردند» این پژوهشگر، به بررسی تحلیلی پژوهشهای مرتبط با مطالعات نسلی از ۱۳۲۰ تا سالهای اخیر پرداخته است . او در این مطلب به اولین مواجهه بین نسلی جوانان به خاطر تبعیضی که دچارش شده‌اند ،اشاره کرده است.

گیسو فغفوری: نابرابری، احساس یا شرایطی‌ است که هر فردی با آن، در طول زندگی‌اش بارها و بارها مواجه می‌شود. اما این شرایط دست‌ساخته بشر است یا جهان بر مبنای آن پیش می‌رود؟ گیسو فغفوری به سراغ دکتر « حامد وحدتی‌نسب» رفته و درباره‌ی منشا نابرابری، پیدایش یا اختراع آن به دکتر «وحدتی نسب» گفت‌وگو کرده است». حامد وحدتی‌نسب یکی از چهره‌های تاثیرگذار در باستان‌شناسی ایران است. تحقیقات و کاوش‌های او به تحولی در این رشته انجامیده است و نشانه‌هایی بسیار کهن‌تر از آن‌چه تاکنون در کتاب‌های تاریخ و باستان‌شناسی پنداشته می‌شد از حضور انسان در فلات ایران به دست آورده است. او افزون بر این یکی از متخصصانی است که در ترویج علم باستان‌شناسی و یافته‌های متخصصان ایرانی باستان‌شناسی بسیار تاثیرگذار بوده است و همزمان که مقالات علمی‌اش در ژورنال های معتبر جهان منتشر می‌شود، در نوشتن و گفتن از یافته‌های علمی به زبانی عمومی‌تر نیز  فعال بوده است.

گفتگوی «شبکه‌شرق» با رئیس فدراسیون صنعت آب رضا حاجی کریم در گفت‌وگو با «شبکه شرق»، ورشکستگی آب و بحران مهاجرت در ایران را بررسی میکند؛ ایران در لیست 10 کشور آسیب پذیر دنیا در حوزه آب اگرچه سومدیریت منابع آبی یکی از مهم‌ترین عوامل «ورشستگی آب» به حساب می‌آید، اما از تغییرات اقلیمی که در چند دهه گذشته ایران و منطقه را تحت تأثیر قرار داده است نمی‌توان چشم پوشی کرد. آنطور که بسیاری از کارشناسان حوزه آب پیش بینی کرده‌اند، ایران در سال های آینده با خشکسالی و بحران مهاجرت از مناطق گرم و خشک و کم آب مواجه خواهد شد. مشکلی که تا امروز به نظر نمی‌آید برنامه‌ای برای آن در نظر گرفته شده باشد. آینده ایران با وجود منابع آبی محدود چندان امیدوار کننده نیست. سیل مهاجرت به پایتخت یا مناطق پربارش کشور بدون در نظر گرفتن منابع آبی موجود یکی از مسائل بسیار مهمی است که رضا حاجی کریم، رئیس فدراسیون صنعت آب ایران در گفت‌وگو با «شبکه شرق» به آن اشاره می‌کند.