Í 1963 varð staðfest, at trý ára gamli Jógvan Andrias hevði Calvé Pertes sjúkuna. Hann varð sendur til Danmarkar við sjúkrarøktarfrøðingi. Í hálvt triðja ár lá hann bundin í sjúkrasong.

Tá so foreldrini komu eftir honum kendi hann tey ikki og móðurmálið varð farið í gloymskuna.

Ikki varð tosað um slíkar upplivingar, ístaðin bylgdist alt sum eitur minni og kenslur frá hesi sváru tíð seg í honum.

Men tað kom út í orðum og tónum hjá Jógvan Andriasi og eisini fór hann á pall við einrøðuleikinum "Kom bara inn, eg skal ikki gráta".

Arni Zachariassen er guðfrøðingur og arbeiðir á níggjunda ári hjá Bláa krossi. Eisini er hann virkin í bókaforlagnum Leirkerinum.

Hann hevur týtt bókina "10 spurningar (og svar) um kristnu trúnna - til tannáringar. Rebecca McLaughlin hevur skrivað.

Annika Magnussen Gaard skrivaði undir guðfrøðislestrinum ritgerð í kirkjusøgu um prædikuna aftaná trúbótina, sæð í ljósinum av "Ars moriendi" siðvenjuni, sum merkir "kynstrið at doyggja".

Hetta er ein gomul siðvenja, ið er frá katólskari tíð, men Ars moriendi fann eisini sínar røtur í protestantismuni, tí Martin Luther skrivaði eina tílíka vegleiðing, sum hevur heitið :" En sermon om Beredelse til at dø". Í hesi vegleiðing, ið er skrivað sum ein prædika, viðgerð Luther, hvussu vit skula siga farvæl til tað verðsliga lívið, við at skapa sátt og semju, áðrenn deyðin kemur.

Hans Jacob Kollslíð sigur frá sínum samarbeiði við tónleikaranum Hans Marius Ziska. Teirra vøkru orð og tónar eru vorðin fólkaogn.

Eisini sigur H.J. Kollslíð frá síni tíð í Thailandi og hví honum dámar so væl Karamasov brøðurnir.

Jovina og Allan Olsen eiga Ariu, sum fekk staðfest syndromið 22q11. Allan sigur frá sváru og truplu gongdini, tá tey varnaðust, at alt ikki ruggaði rætt.

Tá ein tíð varð frálíðin var staðfest, hvør sjúkan var.

Ein av hvørjum 2000 nýføðingum hava hetta syndromið, men tað varierar ymiskt frá einum menniskja til annað.

Sámal Matras Kristiansen er samfelagsfrøðingur.

Hann skrivaði eina grein herfyri, har hann hugleiddi, um tað er ein mannarættur at taka lív, bæði tá tað byrjar og tá tað endar.

Hilda Bolstad Mortensen hevur saman við trimum øðrum lesandi skrivað ritgerð um fyribrigdið "phubbing". Hetta er orð sett saman av phone og snubbing, tað hendir tá tú stendur og prátar við ein, og tú tá so heldur velur at taka telefonina.

Hetta gevur fólki lítilsvirði. Umsorganarsvíkur er eisini, tá foreldur ikki lurta eftir barninum, men heldur velja skíggjan framum barnið.

Pál Weihe helt ein fyrilestur í Sandavágs kirkju, har hann hugleiddi um trúgv og vísindi.

Vísindin, sum kann mátast og vigast í mun til trúnna, sum vónar á tað, sum ikki ikki sæst.

Mamma Susan Jacobsen var stødd í Danmark í 1963. Tá hitti hon amerikanskan hermann og árið eftir varð Susan fødd. Seinni varð mamman gift donskum manni og fekk børn.

Susan hevði tryggan og góðan barndóm. Tá hon var vaksin, fór hon at leita eftir pápanum, og hon fann hann í USA.

Beinta og Havstein Klein eru sjúkrarøktarfrøðingur og prestur.

Tey hava búð og arbeitt í Tansania í fleiri ár. Tey siga frá hesi merkisverdu tíð, sum er so ólík lívinum her heima.