Al vanaf zijn vroege jeugd wilde Thijs van Vuure niets liever dan met vogels praten. Urenlang kon hij op het boerenerf van zijn grootvader zitten turen naar de bosuil in de kastanje, of fluiten naar de duiven bij het kippenhok, in de hoop dat ze niet zouden opvliegen, maar terugroepen. Tijdens zijn studie biologie vind hij een manier om met vogels te praten..