Op last van de advocaat van de Driestroom is deze aflevering geanonimiseerd. Namen van medewerkers van Stichting Driestroom zijn daarom weggepiept.

Jeugdzorg doet niet aan waarheidsvinding. Ze zeggen het ronduit. En in een wereld vol leugens zijn uitsluitend nog slachtoffers en daders.

Toen Marion Kretschmer voor het eerst het verhaal over ⁠de Heykeshoeve in Ell⁠ las, dacht ze dat het over haar eigen gezinshuis ging. Over Driestroomhuis de Hoeve in Ysselsteyn, gemeente Venray. Zoveel gelijkenis vertoont het met haar eigen ervaringen.

Ook hier werden kinderen uit huis geplaatst op basis van valse beschuldigingen. Ook hier was sprake van een rapport waar deze beschuldigingen in zijn verzameld. Een feitenonderzoek is niet nodig, want de waarheid doet er niet toe. Ook hier wordt niet aan waarheidsvinding gedaan.

In deze aflevering vertelt Marion hoe ze het het rechtstreeks toegebeten kreeg, op donderdag 21 maart 2019, toen vijf kinderen met een overmacht aan politie werden weggehaald: ‘Wij doen niet aan waarheidsvinding’.

Het waren de woorden van de hoofdbehandelaar bij de Driestroom wiens naam niet meer genoemd mag worden. In de podcast gaan we haar bellen. Alsook André Massop, Gebiedsmanager bij de William Schrikker Groep. Hij stond erbij en zweeg en was medeverantwoordelijk voor het rapport van Veilig Thuis waar alle valselijke beschuldigingen in verzameld waren.

Wie ook betrokken was bij het opstellen van het rapport was Floris Tas, de onafhankelijk juridisch adviseur van de Driestroom. Als plaatsvervangend rechter, doet hij uitspraken over de kwestie waar hij eerst over adviseert. Volgens hem is dat geen belangenverstrengeling.

Ik waarschuw u: verwacht niet te veel antwoorden. Een gebrek aan antwoorden maakt het verhaal echter niet minder schokkend.

Net als bij de Heykeshoeve hadden de kinderen het goed bij de Hoeve. Marion beschikt over auditverslagen, nota bene van dezelfde Driestroom, waaruit blijkt dat alles in orde is. Het uithuisplaatsen met een overmacht van politie moet wel een traumatische ervaring zijn geweest. Hoe het nu gaat met de kinderen is niet bekend.

Van één meisje van dertien jaar weten we dat ze in de crisisopvang zit. In de podcast proberen we tevergeefs een antwoord te krijgen op de eenvoudige vraag: 'hoe gaat het met haar?'

Kom dus mee naar de camping waar Marion Kretschmer woont. De vogeltjes fluiten, het is mooi weer. Mooie omstandigheden voor het luisteren naar een waargebeurd gruwelverhaal.

Jeugdzorg doet niet aan waarheidsvinding. Ze zeggen het ronduit. En in een wereld vol leugens zijn uitsluitend nog slachtoffers en daders.

Toen Marion Kretschmer voor het eerst het verhaal over de Heykeshoeve in Ell las, dacht ze dat het over haar eigen gezinshuis ging. Over Driestroomhuis de Hoeve in Ysselsteyn, gemeente Venray. Zoveel gelijkenis vertoont het met haar eigen ervaringen.

Ook hier werden kinderen uit huis geplaatst op basis van valse beschuldigingen. Ook hier was sprake van een rapport waar deze beschuldigingen in zijn verzameld. Een feitenonderzoek is niet nodig, want de waarheid doet er niet toe. Ook hier wordt niet aan waarheidsvinding gedaan.

In de podcast kunnen we horen hoe Marion het rechtstreeks toegebeten kreeg, op donderdag 21 maart 2019, toen vijf kinderen met een overmacht aan politie werden weggehaald: ‘Wij doen niet aan waarheidsvinding’.

Het waren de woorden van Lieda van de Vis, hoofdbehandelaar bij de Driestroom. In de podcast gaan we haar bellen. Alsook André Massop, Gebiedsmanager bij de William Schrikker Groep. Hij stond erbij en zweeg en was medeverantwoordelijk voor het rapport van Veilig Thuis waar alle valselijke beschuldigingen in verzameld waren.

Wie we ook betrokken was bij het opstellen van het rapport was Floris Tas, de onafhankelijk juridisch adviseur van de Driestroom. Het gesprek met Marion wordt afgewisseld met telefoongesprekken. Zo bellen we ook advocaat Gerard Spong.

Ik waarschuw u: verwacht niet te veel antwoorden. Een gebrek aan antwoorden maakt het verhaal echter niet minder schokkend.

Net als bij de Heykeshoeve hadden de kinderen het goed bij de Hoeve. Marion beschikt over auditverslagen, nota bene van dezelfde Driestroom, waaruit blijkt dat alles in orde is. Het uithuisplaatsen met een overmacht van politie moet wel een traumatische ervaring zijn geweest. Hoe het nu gaat met de kinderen is niet bekend.

Van één meisje van dertien jaar weten we dat ze in de crisisopvang zit. In de podcast proberen we te informeren hoe het met haar gaat.

Kom dus mee naar de camping waar Marion Kretschmer woont. De vogeltjes fluiten, het is mooi weer. Mooie omstandigheden voor het luisteren naar een waargebeurd gruwelverhaal.

Toen Marion Kretschmer voor het eerst het verhaal over de Heykeshoeve in Ell las, dacht ze dat het over haar eigen gezinshuis ging. Over Driestroomhuis de Hoeve in Ysselsteyn, gemeente Venray. Zoveel gelijkenis vertoont het met haar eigen ervaringen.

Ook hier werden kinderen uit huis geplaatst op basis van valse beschuldigingen. Ook hier was sprake van een rapport waar deze beschuldigingen in zijn verzameld. Een feitenonderzoek is niet nodig, want de waarheid doet er niet toe. Ook hier wordt niet aan waarheidsvinding gedaan.

In de podcast kunnen we horen hoe Marion het rechtstreeks toegebeten kreeg, op donderdag 21 maart 2019, toen vijf kinderen met een overmacht aan politie werden weggehaald: ‘Wij doen niet aan waarheidsvinding’.

Het waren de woorden van Lieda van de Vis, hoofdbehandelaar bij de Driestroom. In de podcast gaan we haar bellen. Alsook André Massop, Gebiedsmanager bij de William Schrikker Groep. Hij stond erbij en zweeg en was medeverantwoordelijk voor het rapport van Veilig Thuis waar alle valselijke beschuldigingen in verzameld waren.

Wie we ook betrokken was bij het opstellen van het rapport was Floris Tas, de onafhankelijk juridisch adviseur van de Driestroom. Het gesprek met Marion wordt afgewisseld met telefoongesprekken. Zo bellen we ook advocaat Gerard Spong.

Ik waarschuw u: verwacht niet te veel antwoorden. Een gebrek aan antwoorden maakt het verhaal echter niet minder schokkend.

Net als bij de Heykeshoeve hadden de kinderen het goed bij de Hoeve. Marion beschikt over auditverslagen, nota bene van dezelfde Driestroom, waaruit blijkt dat alles in orde is. Het uithuisplaatsen met een overmacht van politie moet wel een traumatische ervaring zijn geweest. Hoe het nu gaat met de kinderen is niet bekend.

Van één meisje van dertien jaar weten we dat ze in de crisisopvang zit. In de podcast proberen we te informeren hoe het met haar gaat.

Kom dus mee naar de camping waar Marion Kretschmer woont. De vogeltjes fluiten, het is mooi weer. Uitstekende omstandigheden voor het luisteren naar een waargebeurd gruwelverhaal.

Justitie gooide zijn aanklacht in de prullenbak. En daardoor krijgt hij bij niemand gehoor. Zelfs bij de reguliere media niet. Jasper zit in dezelfde doofpot waarin zich ook talloze kinderen bevinden die het slachtoffer zijn geworden van de jeugdzorg.

Voor mijn podcast heb ik gesproken met een jongen van 59 jaar. Jasper Heijting noemt hij zich. Hij is schrijver van het boek Gepleegd - Haat en geweld in een pleeggezin onder jeugdzorg. Lees hier de recensie.

Het was een gesprek met een volwassen, zeer intelligente man. Maar zelf voelt hij zich niet volwassen. Hij kreeg immers nooit de gelegenheid om kind te zijn of op te groeien. Zijn pleegouders hielden hem klein. Hij kreeg, zo schrijft hij in zijn boek, zware mishandelingen te verduren en werd continu bedreigd. Nooit kreeg hij de gelegenheid om zijn persoonlijkheid te ontwikkelen, in plaats daarvan ontwikkelde hij psychische problemen, zoals een dissociatieve identiteitsstoornis.

De eenzaamheid die hij kreeg te verduren en nog steeds moet verduren, heeft bovenmenselijke proporties aangenomen.

Jasper Heijting telt niet mee. In zijn pleeggezin werd hij gemarteld en verwaarloosd. Er was niemand die naar hem omkeek. Thuis niet, op school niet en vooral jeugdzorg niet. Er was helemaal niemand die hem ook maar een vraag stelde.

Hij had geen contact met zijn pleegouders, hij mocht geen vriendjes maken, hij had met niemand contact. Pleegzorg wist van de zware mishandelingen die hij moest ondergaan, maar liet hem gewoon zitten.

Maar ook nu is er niemand die hem wil horen. Bij jeugdzorg hoeft hij niet aan te kloppen en zelfs bij justitie krijgt hij geen gehoor. En als je justitie iets niet serieus neemt, zo heeft hij ervaren, “dan ben je voor altijd verloren.”

Zelfs de media laten hem links liggen. Als het recht iemand in het gelijk ongelijk stelt, dan is het dat voor de media een grote drempel. Ik heb me hier niet van laten weerhouden, want het verhaal van Jasper steekt hout. Hij is niet zomaar een zwaar getraumatiseerd en onbegrepen persoon, hij is intelligent, brengt een steekhoudend verhaal dat hij bovendien kan staven met bewijsmateriaal.

Op 25 maart werd ze twaalf. Gaby, het elfjarige meisje dat in september 2020 door Bureau Jeugdzorg Limburg werd weggehaald bij de Heykeshoeve. Gaby had zich bij dit gezinshuis ontwikkeld van probleemkind tot een nieuwsgierig, intelligent en muzikaal meisje. Maar ze moest er weg omdat het er onveilig zou zijn. Het dossier waaruit de rechtbank deze conclusie afleidde, bestaat volledig uit valse beschuldigingen, zo blijkt nu. Intussen kwijnt Gaby weg in een vrijwel gesloten inrichting.

Stel je voor. Je bent een kind en je ouders kunnen niet voor je zorgen. Dan ben je blij dat er instanties zijn die zorgen dat je in een veilig gezinshuis kunt opgroeien. Maar veel gezinshuizen raken verstikt in een web met deze zorginstanties en wanneer ze kritiek uiten leidt dit regelmatig tot dreigementen en zelfs het uit huis plaatsen van kinderen. Ook als de kinderen zich op die plek thuis voelen worden ze weggehaald en naar een plek gebracht waar het minder goed is, of zelfs ronduit slecht.

Het is een grote beerput. Vol kinderen. Wij lichten het deksel en beginnen in Ell bij de Heykeshoeve, waar afgelopen zomer acht kinderen werden weggehaald.

www.dossierjeugdzorg.nl

Kinderen die te maken krijgen met jeugdzorg in Nederland, raken in een web verstrikt waar ze niet uit lijken te komen. In Dossier Jeugdzorg verzamel ik verhalen die één voor één de kwestie bloot leggen. Het kan wel eens een dik dossier worden, want de kwestie sleept al decennia en het eind is nog niet in zicht.

Kijk voor meer informatie op dossierjeugdzorg.nl.