Heil

David wist van Gods 'heil'. Heil is in de Schrift een inclusief begrip. Niet één weldaad is door Christus verworven die niet in dit heil begrepen ligt. Hoe rijk maakt het geloof. Hebben wij er deel aan? 

Het geloof schept voorhands vreugde. Zelfs temidden van heel veel misère. Het ligt verankerd in God zelf. Er staat: Uw heil. Bij zichzelf of bij wie of waar ook vond David geen heil. U wel? Het heil is van God. En het is ook bij God. Bij niemand anders. Ge zijt gewaarschuwd! Omdat het bij God is geeft het vreugde. Bij Hem is het welbewaard. Daar ligt deze schat onaantastbaar.

Bezit

Er zijn tegenwoordig, zo heb ik mij laten vertellen, nog al wat mensen die veel geld en bezittingen hebben die dat geld en die bezittingen in Zwitserland of Amerika brengen; zij vertrouwen de zaak in Nederland niet meer, denken dat het elders veiliger is. Ik gun het ze van harte maar vrees dat het weleens tegen kan vallen. Er is een bétere schat, waar ook een bétere veiligheid voor is. Uw heil-, bij God! Ik zal den Heere zingen, omdat Hij aan mij welgedaan heeft...

Er zit voortgang in de Psalm. Van verheugen naar zingen. Dan breekt de vreugde er uit, zij wordt uitbundig. Tot het ware zingen komen wij niet zo gauw. Zeker niet als vijanden ons bedreigen of als de strijd volop aan de gang is. Daar is een geloofshoogte voor nodig die moeilijk te bereiken is.

Maar de Heere kan vleugels geven. En dan stijgen wij op als arenden. Hoe hoger Hij ons optrekt des te kleiner worden vijanden, noden en zorgen. Aan een vlieger moet men trekken, maar nog meer moet men hem laten vieren. Als wij zo ook eens met het geloof deden.

Welgedaan

De Heere heeft aan mij welgedaan, zegt David. Hij spreekt in de voltooide tijd. Dat kan. Als God het geeft. Dan wordt de toekomst heden en wordt het beloofde bezit. Die kracht heeft het geloof.

Zonder geloof zitten wij moedeloos neer. Dan klagen wij: Hoe lang? Maar in het echte klagen is geen bevrediging. De nood kan dan niet worden gekoesterd. Wij moeten er uit komen. God Zelf alleen kan er uithelpen. Het geloof grijpt Hem aan, legt ons aan zijn voeten.

Wie een fles in zee werpt krijgt hem even later aan zijn voeten aangespoeld terug; dat doen diezelfde golven die de fles op en neer hebben geworpen. God werpt ons soms ver in zee en de golven gooien ons den her en der en op en neer - ,Heere, hoe lang? Maar gewis, wij spoelen aan Zijn voeten aan - ,ik zal de Heere zingen omdat Hij aan mij heeft welgedaan.