We dienen in deze verzen de verschillende karakters op te merken van de onderscheiden discipelen van Christus. Andermaal vinden wij bij deze belangrijke gelegenheid Petrus en Johannes samen in hetzelfde schip, en andermaal, evenals bij het graf, zien wij deze mannen zich op verschillende wijze gedragen. Toen Jezus bij het morgenschemerlicht op de oever stond, was Johannes de eerste die ontdekte wie het was en zei: "Het is de Heere"; maar Petrus was de eerste om in het water te springen en er zich doorheen te waden om dicht bij zijn Meester te komen. Kortom: Johannes was de eerste in het zien, maar Petrus de eerste in het handelen. Johannes' zachte, liefhebbende gemoed was het snelst in het onderscheiden, maar Petrus' vurige, aandrijvende natuur was het snelst om zich in beweging te zetten. En toch, beiden waren gelovigen, beiden waren oprechte discipelen, beiden hadden de Heere lief in hun leven en bleven Hem getrouw tot hun dood. Maar hun natuurlijke temperamenten waren niet dezelfde.

Laat ons nimmer de hier voor ons liggende praktische les vergeten. Laat ons, zolang wij leven, die vlijtig toepassen in het beoordelen van gelovigen. Laat ons anderen niet veroordelen als zonder genade en onbekeerd, omdat zij de weg van plicht niet vanuit ons standpunt zien, of de dingen niet juist zo aanvoelen als wij ze aanvoelen. "Er is verscheidenheid van gaven, maar het is dezelfde Geest" (1 Kor. 12:4). De gaven van Gods kinderen zijn niet in dezelfde mate en graad uitgedeeld.

Sommigen hebben meer van de ene gave, en sommigen meer van een andere. Sommigen hebben gaven die meer in het openbaar tot uiting komen, anderen hebben gaven die meer in het verborgene werkzaam zijn. Sommigen schitteren meer in een passief leven, anderen meer in een actief leven. Toch verheerlijken allen, elk van de leden van Gods gezin, God in hun eigen weg en op hun eigen tijd. Martha was "bekommerd en verontrust over vele dingen", toen Maria "zat aan de voeten van Jezus en naar Zijn woord luisterde". Toch kwam er een dag te Bethanië waarop Maria door overgrote droefheid terneergeslagen en verpletterd was, en Martha’s geloof helderder scheen dan dat van haar zuster (Luk. 10:39-40; Joh. 11). Niettemin waren beiden door de Heere geliefd.

Het ene nodige is: de genade van de Heilige Geest te bezitten en Christus lief te hebben. Laat ons allen liefhebben van wie dit gezegd kan worden, al zien zij niet alles met onze ogen. De Kerk van Christus heeft dienaren van allerlei aard en werktuigen van allerlei soort nodig: pennemessen zowel als zwaarden, bijlen zowel als hamers, scharen zowel als zagen, Martha’s zowel als Maria’s, Petrussen zowel als Johannessen. Laat dit onze grondregel zijn: "De genade zij met allen die onze Heere Jezus Christus liefhebben in onverderfelijkheid" (Ef. 6:24).

‘In de eerste plaats moeten wij in deze verzen opmerken hoe arm de eerste discipelen van Christus waren. Wij vinden hen werkend met hun eigen handen om in hun tijdelijke behoeften te voorzien, bezig in een van de nederigste beroepen: het beroep van visser. Zilver en goud hadden zij niet; landerijen en inkomsten evenmin. Daarom behoefden zij zich niet te schamen om tot hun vroegere bezigheid terug te keren, waarin de meesten van hen waren opgeleid.

Opmerkelijk is het dat enkelen van de hier genoemde zeven aan het vissen waren toen de Heere hen het eerst tot apostelen riep, en dat zij opnieuw aan het vissen waren toen Hij bijna voor de laatste maal aan hen verscheen. We hoeven er niet aan te twijfelen dat deze samenloop van omstandigheden Petrus, Jakobus en Johannes bijzonder moet hebben getroffen.

Deze armoede van de apostelen is een bewijs voor de goddelijke oorsprong van het christendom. Dezelfde mannen die de hele nacht in een vissersboot zwoegden, een vochtig, koud net uitwierpen en niets vingen — diezelfde mannen waren enkele van de eerste grondleggers van de machtige Kerk van Christus, die zich nu over een derde van de wereldbol heeft verspreid.

Zij waren het die uit een donkere hoek van de aarde tevoorschijn kwamen en de hele wereld op zijn kop zetten. Dat waren de ongeleerde en eenvoudige mannen die zich tegenover de spitsvondige stelsels van de oude wijsbegeerte stelden, en door de prediking van het kruis haar verdedigers tot zwijgen brachten. Dat waren de mannen die te Efeze, Athene en Rome de heidense tempels ontvolkten en menigten trokken tot een nieuw en beter geloof.

Wie deze feiten kan verklaren zonder aan te nemen dat het christendom van God komt, moet een zonderling lichtgelovig mens zijn. Rede en gezond verstand voeren ons tot één enkel besluit: niets kan de opkomst en de voortgang van het christendom verklaren dan de tussenkomst van God.’

Ach, lieve Heere, God en Vader, houd ons wakker en fris, ijverig en vlijtig in Uw Woord en in Uw dienst, zodat wij niet gerust, lui en traag worden, alsof wij nu alles al bezitten.

Laat de grimmige duivel ons niet besluipen, zodat hij ons te snel overweldigt en ons van Uw dierbaar Woord afbrengt, tweedracht en partijtwisten onder ons zaait, of ons op andere wijze in zonde en schande stort — zowel geestelijk als lichamelijk.

Maar geef ons door Uw Geest wijsheid en kracht, zodat wij hem ridderlijk kunnen weerstaan en de overwinning behouden.

Amen.