И рече Господ: „Бидејќи овој народ се приближува кон Мене со устата своја, и со јазикот свој Ме почитува, а срцето негово му останува далеку од Мене, и почитувањето нивно пред Мене е само научено човечко правило." Доколку карактерот не биде адаптиран на Божјиот збор човекот не може да биде соодветен и достоен за да го одржи помазанието од Бога.

Замката на навредата

Господ е грнчарот, а ние сме садовите. Извадок од Книга пророк Еремија.

Исус ни рече: „Никој не крпи стара облека со нова крпа; инаку, новозашиената крпа ќе се отшие од старото, и отворот ќе биде уште поголем. Никој не става ново вино во стари мевови; инаку, новото вино ќе ги расцепи мевовите и виното ќе истече, а и мевовите ќе се упропастат; туку ново вино треба да се става во нови мевови.”  Со други зборови, не можеме да имаме нов живот, а со стар начин на мислење односно стар светоглед.

Ѓаволот го мрази независниот ум бидејќи независниот ум е одлучен да ја открие божјата вистина. Затоа сѐ да тестираме преку светлината на божјиот збор.

Свесни ли сме дека сме носители на божественото? На ова прашање некој ќе возврати: Јас? Кој сум јас толку битен, битна, па за да бидам носител на божественото? А Господ Бог ни вели: Ти си оној, онаа со кого сакам да бидам. Тоа си ти. Твојот идентитет е во Мене. Јас те избрав за да бидеш со Мене. Ти си оној, онаа преку кого сакам да ја откријам Мојата слава.

Стравот е пореметено обожавање. Тоа е всушност кога ѓаволот ги допира жиците на нашето срце што се дизајнирани да изразуваат наклоност, преданост и доверба во Господ Бог, и сега тие се оттргнати од Него и насочени кон околностите, што се крајно инфериорни односно невредни за Него, што претставува непочитување кон Него. Тоа не е причина за срам, туку е причина за покајание. Да сфатиме дека кога го прифаќаме стравот, грижата, она што сме сториле е тоа што алатките што Господ Бог ни ги дал за негово обожавање и славење, сме ги ставиле во функција на преданост на инфериорното односно невредното.

Да не забораваме кои сме и за што сме дизајнирани. Во спротивно, ѓаволот ќе нѐ навлече во неговата мрежа на измама и илузија, и постојано ќе го имаме прашањето: Кој сум јас? Ѓаволот напорно работи да го разруши нашиот идентитет.

Праведникот преку вера ќе живее. Верата е тврда увереност во она на кое се надеваме и убедување за нештата, што не се гледаат. Сè што ќе побарате во молитва, верувајте дека ќе го добиете, и ќе ви биде.

Ние сме дизајнирани за беспрекорна врска со Бога. Кога се молиме и се случува чудо, тоа значи дека Неговиот план успеал. Сите созданија се радуваат и го слават Бога во тој момент, бидејќи Неговиот план за паднатиот човек да биде повторно совршен и чист успеал.