ครั้งนั้น พระเวสสันดรและพระนางมัทรีเสด็จประทับอยู่ ณ อาศรมที่ท้าวสักกะทรงประทานให้ ดังนี้เป็นต้น เมื่อชูชกพราหมณ์ นำพระชาลี พระกัณหากลับไปยังหมู่บ้านทุนนวิฏฐะ เพื่อเป็นทาสทาสีของนางอมิตตตาปนา ด้วยความไม่รู้จักประมาณตน แต่ความอาจเอื้อมของชูชกพราหมณ์ ก็เป็นปัจจัยให้พระเวสสันดร ได้บำเพ็ญปุตตทาน อันเป็นสิ่งที่กระทำได้ยากที่ปุถุชนทั้งหลายกระทำไม่ได้ เทวดาดลใจให้ชูชกเดินหลงทางเข้าไปสู่กรุงเชตุดร พระเจ้าสัญชัยจึงไถ่สองพระราชนัดดาให้เป็นไท ชูชกเสวยสุขที่ได้รับจากค่าไถ่อันไม่เคยมีมา จนที่สุดถึงแก่ความตายในแคว้นสีพีนั้นเอง ด้วยความโลภเกินประมาณ พระเจ้าสัญชัยเมื่อทรงสร้างความเป็นมาทุกอย่างจากพระราชนัดดาแล้ว รับสั่งให้จัดเตรียมทัพ เพื่อออกไปรับพระเวสสันดรและพระนางมัทรีกลับสู่พระนคร โดยให้พระชาลีเป็นผู้นำทาง ดังนี้ -- เทศน์มหาชาติ กัณฑ์มหาราช วันที่ 21 ธันวาคม 2561