พระนางผุสดีทราบข่าวพระโอรสถูกขับไล่ออกจากนคร ทรงตัดพ้อพระเจ้าสัญชัยและคร่ำครวญด้วยความห่วงใย และอาลัยทุกพระองค์ที่จะจากไป พระเจ้ากรุงสัญชัยเป็นกษัตริย์ที่เคารพต่อประเพณีธรรมในสีพีรัฐ ตรัสว่า แม้ลูกเวสสันดรจะเป็นที่รักกว่าชีวิตก็จำต้องทำ ส่วนพระเวสสันดรแม้จะถูกชาวสีพีขับไล่ ก็ยังขอเวลาเพื่อบริจาคสัตตสดกมหาทานก่อนจะออกจากพระนคร แม้ในระหว่างทางก็ยังได้พระราชทานม้าเทียมรถ และราชรถแก่พราหมณ์ที่ตามมาขอ ดำเนินต่อไปด้วยพระบาท ด้วยน้ำพระทัยที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่ยาจกตามผู้ขอไม่เลือกหน้า ด้วยเมตตาบารมีจนต้องอุ้มพระโอรส และพระธิดาเดินทางต่อไป ทรงอดทนต่อความยากลำบาก อดกลั้นต่อความทุกข์ มีพระหทัยประหนึ่งพื้นแผ่นดินที่ไม่อึดอัด ไม่ระอา ไม่รู้สึกรังเกียจในสิ่งซึ่งมีทั้งสิ่งที่สะอาดและไม่สะอาดที่คนทิ้งลงมาด้วยขันติบารมี ทรงมุ่งบำเพ็ญทานบารมีเพื่อสัมมาสัมโพธิญาณอย่างต่อเนื่องด้วยความมั่นคง ในอธิษฐานบารมี ไม่ยอมปล่อยโอกาสให้ล่วงเลยไปเลยแม้แต่น้อย เพราะเกรงว่าขณะเมื่อมีไทยธรรม แต่ไม่มีปฏิคาหก คือผู้รับทาน หรือขณะที่มีปฏิคาหก ผู้รับทาน แต่ไม่มีไทยธรรม ก็จะทำให้พลาดโอกาสจากการกระทำกุศลไป การบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสัตว์ทั้งหลายย่อมเป็นไปด้วยประการอย่างนี้ -- เทศน์มหาชาติ ทานกัณฑ์ วันที่ 21 ธันวาคม 2561