คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

การเจริญอานาปานสติทำให้เราได้

1. ปัญญาอันหยั่งรู้ในการขัดเกลาความหนาของกิเลส หนาด้วยราคะ หนาด้วยโทสะ หนาด้วยโมหะ ถ้าเราทำความรู้ในอานาปานสติอย่างต่อเนื่อง แค่ถึงลมสั้นบ่อยๆ จิตผู้รู้มีกำลังแข็งแรง สติสัมปชัญญะตั้งขึ้น ตัวสติสัมปชัญญะจะทำให้หิริโอตตัปปะ อินทรียสังวรณ์ ศีลมีกำลังโดยที่เราไม่รู้ตัว ตัวที่จะถูกขัดเกลาคือตัวที่มันหนา ยังมีกิเลส ยังโกรธอยู่ มีราคะ มีโมหะ แต่ส่วนที่หนาออกไปจะถูกขัดเกลาออกไปโดยอัตโนมัติ เกิดจากการต่อเนื่องหยั่งรู้ของญาณในอานาปานสติ
2. เดชที่เกิด ความประพฤติชั่วช้าถูกปราบด้วยศีลเดช
3. ช่องทางที่นำเราไปสู่ภพภูมิที่ดี

สีเลนะ โภคะสัมปะทา มีการใช้สอยทรัพย์อย่างเป็นปกติ ถูกต้อง มีความสุข สบายใจ ไม่ต้องระแวง

สติสัมปชัญญะจะทำให้เรามีปัญญาในการมีท่าทีต่อการหา การใช้อย่างถูกต้อง

ในสังสารวัฏมี 31 ภูมิ ในภพภูมิเหล่านี้ คนที่เจริญสติ พัฒนาสติปัญญา เดินในเส้นทางที่พระพุทธเจ้าสอน มันคือการฝึกฝนอบรมตนให้มีคุณสมบัติ เดินในภพภูมิที่สูงขึ้นไปจนถึงที่สุดของมัน คือ สุขนิรันดร์ เป็นอมตะสุข จิตของเราที่เป็นตัวเดิมแท้ เป็นอมตะ มันไม่เกิด มันไม่ดับ แต่มันถูกห่อหุ้มด้วยอำนาจของอวิชชาและโมหะ เลยถูกลากไปเป็นชาติ เกิดในภพภูมิต่างๆ

การเจริญอานาปานสติ คือการเจาะทะลุแหวกม่านหมอกมายา ที่หุ้มห่อปกปิดจิตเดิมแท้นั้นไว้ แล้วเข้าถึงจิตนั้นเมื่อใด รู้ที่เราฝึกฝนอบรมกันอยู่ มันจะเป็นรู้ที่เป็นอมตะ รู้แล้วปล่อยวาง อยู่กับทุกอย่างได้โดยที่ไม่ทุกข์ เราเรียก วิมุตติสุข มันจะเกิดที่ไหน ก็เกิดที่จิตนี้ อันนี้เป็นผลเบื้องสูง ทุกคนมีหมด เพราะสิ่งที่เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าค้นพบ และนำมาเปิดเผย ปฏิบัติสืบทอดกันมาจนถึงวันนี้

ความสงบมาจากการที่ชำระชะล้างขัดเกลาส่วนที่วุ่นวายออกไป ความสงบก็โผล่ขึ้นมา แท้ที่จริงความสงบมีอยู่แล้ว

การทำอานาปานสติ เป็นการกระทำที่เป็นแก่นสารที่สุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์

ฌาน

แค่รู้ลมกระทบยาวอย่างมีฉันทะต่อเนื่อง จนจิตเกิดความปราโมทย์ในลมที่กระทบยาวนั้น แล้วมีฉันทะทำให้ความเพียรมีความต่อเนื่องจนอินทรีย์ประชุมลง ไม่มีการถดถอย ไม่มีการท้อถอย ตัวจิตผู้รู้ดูลมที่กระทบยาวนั้นอย่างต่อเนื่องไม่วอกแวก

ตัวรู้ที่เข้าไปรู้ลมกระทบยาว คือ วิตก

ตัวรู้ที่คลออยู่กับลมที่ครูดออก คือ วิจาร

ตัวราบเรียบ ตัวร่าเริง ตัวละมุนที่เกิดขึ้นในขณะนั้น เป็น ปีติ

ตัวระงับ สบาย สัปปายะ เป็น สุข

ตัวรู้ที่เกาะรู้อยู่กับลมกระทบอย่างต่อเนื่องเป็นอารมณ์อันเดียว ตัวนั้นเป็น เอกัคคตา

ญาณ

ในอานาปานสติมี 200 ญาณ ญาณแปลว่ารู้ หรือหยั่งรู้ เมื่อเค้ารวมตัวเข้า เป็น สัมมาญาณ เป็นญาณถาวร

ในการปฏิบัติสภาวะที่เราเจอตอนนี้ ทุกรู้ที่รู้ตรงๆอย่างบริสุทธิ์นั้น คือ ญาณ

ฌานคือการเพ่ง จิตรู้อยู่ในอารมณ์อันเดียว ตัวรู้ที่รู้อยู่ในอารมณ์อันเดียวที่เป็นกายใจ รู้ได้มาจากการเพ่ง ไปตามกิจที่พระพุทธเจ้าสอน

ฐานของญาณจึงเป็นฌาน

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

กายทั้งปวงคือ ลมทั้งปวง เพราะกายนี้อยู่ได้ด้วยลม ลมเป็นตัวปรุงแต่งกาย เป็นกายสังขาร ถ้าลมไม่มี กายดับ

สัพพะกายะปะฏิสังเวที รู้พร้อมเฉพาะกายทั้งปวง ทั้งหมดคือ ลมยาว ลมสั้น กายหยาบ ถ้าตัวรู้มีลักษณะเร่งรู้ อันนั้นเรารู้ เมื่อรู้พร้อมเฉพาะไปเรื่อยๆ

ปัสสัมภะยัง กายะสังขารัง กายระงับ กายสังขารระงับ คือ ลมระงับ เมื่อลมระงับ กายหยาบจะระงับด้วย เพราะลมเป็นตัวปรุงแต่งกาย กายระงับตั้งตรง ลมในขณะนั้นจะละเอียดเบามาก จะเข้าสู่โหมดความรู้สึกที่ชื่อว่าเวทนาเพราะไม่มีอะไรให้รู้ที่กายความรู้สึกที่จะโดดเด่นขึ้นมา เกิดความบันเทิง เบิกบาน หรรษา ร่าเริง ปลื้มใจ ดีใจขึ้น ตัวผู้รู้จะจับเอาตัวที่เป็นเหตุให้เกิดปีตินี้มีลักษณะแผ่ขึ้น กระจาย หรืออิ่ม หลังจากนั้นอินทรีย์จะประชุมลง เป็นความประหลาดใจ ตื่นตัวอย่างแรง ตอนนี้ไม่ต้องเติมฉันทะแล้ว ตัววิริยะอินทรีย์ที่ประชุมลงจะเต็มไปด้วยฉันทะ

ความบันเทิงเบิกบานของมหาทุคตะ

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

การเติมฉันทะ ใส่ใจ ใกล้เคียงกับความตั้งใจ

ใส่ใจ คือ ตัวผู้รู้มีอยู่ แล้วเราน้อมใจเข้าไปที่รู้ ใส่ใจไปที่รู้ขณะลมหยุด หากใส่ใจไปที่ลม จะเป็นการกำหนด

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

ความบริสุทธิ์แห่งจิตในอานาปานสติ โวทานวิสุทธิ โวทานคือความผ่องแผ้วแห่งจิต วิสุทธิคือความบริสุทธิ์

จิตกำลังนั่งสมาธิอยู่ แล้วจิตหลุดออกไปกับสิ่งที่พอใจบางอย่าง แล้วผู้ปฏิบัติเห็นโทษ รู้ในความที่จิตหลุดออกไป แล้วยกกลับมาสู่อารมณ์ อาการที่จิตยกกลับมาได้เรียกว่า โวทาน คือจิตเกิดความผ่องแผ้วขึ้นมา อันตรายใดๆที่จะเกิดขึ้นกับสมาธิแล้วรู้ทัน แล้วยกจิตกลับมา

ตัวรู้ในการยก เรียกว่าญาณในโวทาน

ญาณในการทำสติมี 32 ญาณ ใน 32 ญาณนี้ ญาณหนึ่งๆมีญานหลายญาณ จึงจะให้ผลเป็นญาณถัดไปในการทำสติ สุดท้ายจะรวมเป็นญาณทัศนะ

การปฏิบัติจึงเป็นการสะสมญาณ หรือ รวมญาณเพื่อเข้าญาณเดียว

เราต้องเพียรรู้จนรู้ตกผลึกออกมาเป็นรู้ รู้ที่มันเกิดดับ เกิดดับ เกิดดับ มันต้องรวมตกผลึกมาเป็นรู้ที่มันไม่เกิดไม่ดับ

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

ในอานาปานสติ ญาณในการรู้ 200 ญาณ ตัวอุปกิเลสก็เป็นญาณ คือ รู้ว่าอุปกิเลสตัวนี้เกิดขึ้น เช่นเรารู้ลมแล้วเราวิ่งตามลมออกไป ตัวรู้ที่รู้ว่าเราวิ่งตามลมไม่ถูก อันนี้ 1 ญาณ นิวรณ์ 8 ตัว จิตหลุดออกไป ตัวรู้รู้ว่าหลุดออกไปเป็นกามฉัน อันนี้ 1 ญาณ หงุดหงิดไม่พอใจ ตัวรู้รู้ว่าเป็นพยาบาท อันนี้ 1 ญาณ ทั้งหมดถ้ารู้มัน ก็จะส่งเสริมเป็นอุปการะต่อจิตผู้รู้ทั้งหมด

อุปการะคือตัวที่เอื้อต่อการทำสติ เช่น ตัวที่ออกมาจากความพอใจ รู้ว่าหลุดออกไปกับความพอใจ รู้ว่าไม่ถูกนี้ 1 ญาณเป็นอุปกิเลส รู้ว่าจะต้องออกเพื่อเข้าสู่โผฏฐัพพารมณ์ นี้อีก 1 ญาณ รู้หลังนี้คืออุปการะ เรียกว่า เนกขัมมะ ไม่พอใจรู้ว่าไม่ถูก ยกออกความไม่พอใจนั้น เรียกว่า อพยาบาท สังเกตว่าตัวที่ทำงานทั้งหมดคือ ตัวรู้

ฝึกคำว่า แค่รู้ ต้องแค่รู้จริงๆ สังเกตทุกสภาวะที่ปรากฏในขณะที่เรารู้ลม ต้องฝึกสภาวะแค่รู้ให้ปรากฏ ไม่ใช่การคิดเอง เออเอง เข้าใจเอง

ในทุกกิริยาที่เราทำ เรามีสติกับการรู้นั้นๆไหม ระลึก แล้วรู้คลออยู่ตรงนั้น ไม่ต้องสนใจว่าเป็นความจำ หรือ กำหนดหรือไม่

ทุกคนมีการกำหนด มีความเป็นเรา แต่เมื่อมีสติคือจิตผู้รู้ แล้วระลึกจิตผู้รู้ เข้าไปสู่อารมณ์ที่เราจะเจริญ เช่นระลึกเข้าไปสู่โผฏฐัพพารมณ์ เมื่อมีการระลึก สติก็จะเป็นใหญ่ มันมีการกำหนด แต่ตัวระลึกเป็นใหญ่ มีคลอรู้ไปเรื่อยๆ หมั่นเติมฉันทะ ตัวกำหนดก็จะฝ่อลง เมื่อตัวรู้เป็นใหญ่ ความละมุนก็จะเกิด นี้เป็นการช่วงชิงพื้นที่ของจิต ถ้าตัวรู้ที่เป็นสติสัมปชัญญะเป็นใหญ่ ตัวสติสัมปชัญญะก็จะเข้าไปยึดคืนพื้นที่จิตนั้นจาก นิวรณ์ อาสวะ อนุสัย

การปฏิบัติธรรมหรือธรรมปฏิบัติ เป็นเรื่องราวของการขัดเกลา เมื่อมีสภาวะที่เกิดขึ้นตามความละเอียดของจิตผู้รู้ แต่ละสภาวะที่ปรากฏ เขาจะขัดเกลา

ในขณะรู้ลมกระทบยาว รู้ไปๆ แล้วลมฝ่อลง สั้นลง ละเอียดลง นั้นมีความขัดเกลา สภาวะขั้นต่อๆมาจึงปรากฏ ตัวที่ทำหน้าที่พี่เลี้ยงในการขัดเกลานั้นคือ อาตาปี สมฺปชาโน สติมา วิเนยฺย โลเก อภิชฺฌาโทมนสฺสํ

ในขณะที่รู้ตรงไปสู่สิ่งที่ถูกรู้

1. ความเพียรรู้เป็นอาตาปี แผดเผานิวรณ์ไม่ให้มีอำนาจ ความต่อเนื่องในการรู้อารมณ์กรรมฐานนั้นจะแผดเผานิวรณ์
2. เกิดสัมปชัญญะ คือ รู้ทั่วพร้อมต่ออารมณ์นั้น ทำให้จิตผู้รู้ยิ่งตื่น ถีนมิทธะเข้าไม่ได้
3. มีสติ จิตผู้รู้รู้ลมที่กระทบนี้ มันมีตัวบ่มเพาะให้มีสติขึ้น ให้เกิดความรอบคอบ ความระวัง ทำให้ศีลวิสุทธิ์ คือ ความหมดจดแห่งศีล คอยระวังในการที่จะหลุดออกไปเสพอารมณ์อื่น แผดเผาความฟุ้ง
4. หยุดโลกในแสนโลกธาตุ ตัวรู้ที่รู้ตรงไปสู่โผฏฐัพพารมณ์ รู้นั้นไม่มีอคติ ไม่เป็นที่อาศัยของตัณหา มานะ ทิฏฐิ หยุดความดีใจ ไม่ดีใจในโลกทั้งหมด ในขณะที่รู้ตรงต่อสิ่งที่ถูกรู้นั้นได้
5. ทำลายอุปาทาน ไม่ยึดมั่นถือมั่นสิ่งใดๆในโลก

การเติมฉันทะ เพิ่มความใส่ใจไปที่รู้ จะเกิด ปะติสสะติมัตตายะ เพียงสักว่าระลึก ญาณะมัตตายะ เพียงสักว่ารู้ คือไม่ใส่ไจ ไม่ไปปรุงไม่ไปแต่ง ไม่ไปแช่ใดๆ ให้คงรู้อยู่ที่กิจ พอตัวรู้ละมุนเข้าไปสู่สิ่งที่ถูกรู้ เราจะสัมผัสถึง อะเสจะนะโก และต่อจากนั้นมันเข้าสู่ความสงบ อุปะสะมะยะ เพราะมีเรื่องเดียวไม่วุ่นวายหลายเรื่อง รู้เรื่อยๆเรียบๆ อย่างมีสติ

ในขณะที่เรารู้ลม แล้วมีสภาวะอะไรเกิด ให้จำคำเหล่านี้ไว้ ปะติสสะติมัตตายะ แค่ระลึก ญาณะมัตตายะ แค่รู้ แล้วถ้ามันเกิดขึ้นมาชัดเจนสะมุทะยะธัมมานุปัสสี วา กายัสสมิง วิหะระติ รู้ตามความเป็นจริงของสภาวะนั้นว่ามันเกิดขึ้นอยู่ แค่รู้อยู่ว่ามันเกิดขึ้นตามธรรมดาตามธรรมชาติของสภาวะนั้น
วะยะธัมมานุปัสสี วา กายัสสมิง วิหะระติ มันดับไป ก็แค่รู้อยู่ว่ามันดับไปตามธรรมดาตามธรรมชาติของสภาวะนั้น รู้อยู่ที่นิมิตและทำกิจต่อไป

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

ปัญหาของนักปฏิบัติการน้อมจิตผู้รู้ ให้สภาวะรู้ดำรงอยู่เฉพาะหน้าแล้ว แต่การน้อมรู้เขามารู้ลมมันเร็วไป กลายเป็นเราไปหมด ตัวกำหนดเวลารู้ลมโผฏฐัพพารมณ์กลายเป็นเราเข้าไปรู้

• วิธีแก้ เมื่อจิตผู้รู้ทรงตัวอยู่เฉพาะหน้าแล้ว ระลึกเข้ามาสู่นิมิต แล้วรู้คลออยู่ที่นิมิตนั้น อย่าเพิ่งไปวิ่งหาลม รู้คลออยู่ที่นิมิต จนตัวผู้รู้เขารู้ลมที่ผ่านเข้าออกได้ จากนั้นค่อยไปรู้ลมที่เป็นโผฏฐัพพารมณ์

การรู้ลมยาว คือ ลมธรรมดา ลมปกติ ลมธรรมชาติ ยาวโดยลักษณะของการสัมผัสนาน ลมที่หายใจออกกระทบกับกายประสาทในร่องจมูก ลมที่กระทบกับกายประสาท ลมนั้นเป็นลมที่เราเอาตัวรู้เข้าไปรู้มัน

ท่านแสดงอุปกิเลสไว้ว่า ผู้ปฏิบัติ ต้องไม่ปล่อยให้ตัวรู้ วิ่งไปสู่อดีตหรืออนาคต

อดีตคือวิ่งตามไปรู้ลมที่สัมผัสไปแล้วออกไป สัมผัสแล้วเข้าไป

อนาคตคือไม่ไปวิ่งหาลมที่ยังไม่ได้สัมผัส ส่วนมากวิ่งไปหาอนาคตนี้ คือตัณหาจริยา อยากรู้โผฏฐัพพารมณ์ให้มันชัดๆ ลมยังไม่สัมผัส ตัวรู้วิ่งเข้าไปหาลมนั้นก่อน จึงทำให้เกิดการหวั่นไหวของผู้รู้ จิตก็เลยฟุ้ง หรือลมเข้ายังไม่สัมผัส ตัวรู้ตั้งท่าเพื่อที่จะเข้าไปหาลมนั้น น้อมนำมันมาเพื่อที่จะให้เกิดการสัมผัส ลมออกที่ยังไม่สัมผัส ตัวรู้ตั้งท่าโน้มน้าวที่จะรู็การสัมผัส จึงวิ่งไปหาลมนั้นที่ยังไม่ได้สัมผัส

ดังนั้นตัวผู้รู้ต้องชัดเจนบริเวณนิมิต ไม่ใช่ปักนิมิต แต่ว่าทรงตัวอยู่ เฝ้ารู้อยู่ รออยู่

ท่านเปรียบเหมือนยามเฝ้าประตู ยามมีหน้าที่ยืนที่ป้อมยามดูคนเข้าออกเฉพาะคนที่เดินเข้าสู่ประตู เขารู้คนนั้น คนที่เดินออกประตู ตรงจุดที่ประตูเขารู้คนนั้น คนที่ยังไม่เข้าไม่สนใจ คนที่ออกหรือเข้าไปแล้วก็ไม่สนใจ เพราะไม่ใช่หน้าที่ของทหารยาม

การน้อมจิตผู้รู้ เมื่อจิตผู้รู้ทรงตัวอยู่เฉพาะหน้าแล้ว ระลึกเข้ามาสู่นิมิต แล้วรู้คลออยู๋ที่นิมิตนั้น อย่าเพิ่งไปวิ่งหาลม รู้คลออยู่ที่นิมิต จนตัวผู้รู้เขารู้ลมที่ผ่านเข้าออกได้ จากนั้นค่อยไปรู้ลมที่เป็นโผฏฐัพพารมณ์ เวลารู้ลมที่เป็นโผฏฐัพพารมณ์ ต้องรู้ให้มันชัดเจน รู้เฉพาะลมที่สัมผัสเท่านั้น ลมที่ยังไม่สัมผัสไม่สนใจ ลมที่สัมผัสแล้วก็ไม่สนใจ ซึ่งมันเกิดง่ายมากถ้าเป็นเราปัญญากำลังของรู้ไม่พัฒนา แม้รู้ถูกแล้ว ก็คือการเติมฉันทะเข้าไปสู่รู้ ถ้าเราไม่เติมฉันทำเข้าไปสู่รู้ ในการรู้นั้น กายคือลม ไม่ปรากฏต่อรู้ สติก็ไม่ปรากฏ แล้วตัวรู้จะแยกไม่ออกว่าอะไรลม อะไรรู้ อะไรสติ ตัวที่จะทำให้แยกกออกคือฉันทะ ที่เราจะต้องเติมเข้าไป

• วิธีเติมฉันทะ ขณะรู้ลมหายใจเข้า เพิ่มการใส่ใจเบาๆ เน้นการใส่ใจเข้าไปสู่ตัวรู้ที่รู้ลมโผฏฐัพพารมณ์ เพราะอำนาจของฉันทะจะทำให้เกิดความปราโมทย์ อำนาจของความปราโมทย์ทำให้กายปรากฏ สติปรากฏ สติที่ปรากฏไม่กาย เพื่อสติปรากฏอุเบกขาก็จะปรากฏในลักษณะของความนิ่งและบริสุทธิ์ นั่นคือตะกอนของความตั้งมั่นที่จะถูกสะสมตั้งแต่ลมแรกๆ ความปราโมทย์คือความละมุนของจิตผู้รู้

ขั้นตอนการเข้าสู่สมาธิ

1. นั่งตัวตรง ดำรงสติอยู่เฉพาะหน้า
2. ระลึกเข้าสู่นิมิต รู้คลออยู่นิ่งๆบริเวณนิมิต ตัวรู้จะสัมผัสกำลังหายใจที่ผ่านออกผ่านเข้า
3. ระลึกเข้าสู่โผฏฐัพพารมณ์ คือลมที่กระทบ รู้ลมที่กระทบ ไม่ต้องสนใจว่ายาวหรือสั้น ตั้งจิตผู้รู้จะทำหน้าที่รู้ลมที่กระทบ
4. เติมฉันทะลงไปที่รู้ ด้วยการใส่ใจลงไปที่รู้เพิ่มขึ้น ลมที่เคลื่อนออกเคลื่อนเข้าจะช้าลง

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

กระดาษ 16 แผ่นอยู่ในอุ้งมือ หมายความว่า อานาปานสติทั้ง 16 ขั้นมันสำเร็จอยู่ในจิตของเราแล้ว

การภาวนาคือการเข้าไปขุดคุ้ยด้วยจิตผู้รู้ เพื่อเข้าสู่กิจที่ถูกต้อง ให้เข้าสู่สภาวะของอานาฯแต่ละขั้น

(๙) จิตในอานาฯที่ปรากฏต่อเนื่องมาจากจิตตสังขารนั้น ไม่ใช่จิตประภัสสรหรือจิตเดิมแท้แต่เป็นวิญญาณจิตที่ยังไม่ได้เข้าไปเสวยอารมณ์อะไร

วิญญาณจิต คือ ธาตุรู้ หูฟังเสียง เสียงกระทบหู เกิดความรู้ในเสียงที่กระทบ รู้นั้นเป็นวิญญาณจิต เรียก โสตวิญญาณ ดู รูปกระทบตา เกิดความรู้ที่รูปไปกระทบกับตา รู้นั้นเป็นวิญญาณ จิต เรียก จักขุวิญญาณ

กระจ่างแจ้งในวิญญาณขันธ์ สังขารขันธ์ ในจิตตสังขาร กระจ่างแจ้งในรูปขันธ์ ในลมหายใจระงับ วิญญาณจิตนี้อยู่ตั้งแต่รู้ลมกระทบยาว แต่มองไม่เห็นเพราะถูกซ้อนอยู่

(๑๐) เมื่อวิญญาณจิตโผล่ก็รู้ชัด เกิดปีติในจิต ไม่ใช่ปีติที่อาศัยเวทนา จะลึกซึ้งกว่าปีติตัวแรก

(๑๑) หลังจากนั้นจะเจอความตั้งมั่น สมาธินทรีย์ก็ปรากฏขึ้น พอเอาความตั้งมั่นมาเป็นกิจ การรู้ความตั้งมั่นของจิต อย่างประจักษ์แจ้งชัดเจนรอบคอบแล้ว จะเห็นสิ่งเคลือบแคลงที่อยู่บนความตั้งมั่นของจิต เมื่อจิตตั้งมั่น โทสะมา ผู้รู้ก็จะเปลื้องโทสะออกไป จิตไม่เข้าไปเสวยอารมณ์

(๑๒) ก็เกิดความเปลื้องจิต จิตผู้รู้จะเปลื้องตัวมันเอง เพราะมันก็คือสิ่งแปลกปลอมของความตั้งมั่นแห่งจิต จิตผู้รู้ประกอบด้วยสติสัมปชัญญะ สติเป็นเจตสิก มีสถานะที่เกิดและดับ สัมปชัญญะก็เกิดและดับตามสติ แต่เราอาศัยความเพียรทำให้สติสัมปชัญญะทรงตัวอยู่กับจิตผู้รู้ ให้เขาคลอตัวอยู่เรื่อยๆจนมาถึงขั้นนี้ สติและสัมปชัญญะจะถูกเปลื้องออกไป เพราะมันเป็นธรรมชาติที่มีการเกิดและดับเหมือนกัน แต่การเกิดและดับของจิตผู้รู้ที่จะถูกเปลื้องออกไปนี้ มันบ่มตัวออกมาเป็นตัวรู้ เราเรียกว่า ญาณ

(๑๓) พอเป็นญาณ ตัวรู้ตัวนี้เป็นญาณทัศนะจะเข้าไปรู้สภาวะตามความเป็นจริงของขันธ์ทั้ง๕ ที่เป็น ปัญจุปาทานขันธ์ คือ การยึดมั่นถือมั่น รู้ว่ารูปไม่เที่ยง อันนี้เป็นกลไกตามธรรมชาติของญาณที่เกิดขึ้นจากการเจริญอานาปานสติมาเป็นลำดับ อยู่กับการหายใจ และตามดูความไม่เที่ยงของรูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ พอดูความไม่เที่ยงไปเป็นกิจ ก็เกิดความเบื่อหน่ายในขันธ์ทั้ง๕ ก็สำรอกอุปาทาน และ ฉันทราคะที่มีอยู่ในส่วนลึก

(๑๔) ความยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ จะถูกสำรอกด้วยราคะ จนเกิดการเบื่อหน่าย แล้วคลายออก

(๑๕) เข้าสู่นิโรธ นิโรธ แปลว่า ไม่งอก ตัวอุปาทานในขันธ์ไม่งอก จึงเป็นนิโรธ เป็นสภาวะที่ปรากฏขึ้นมา แค่สังเกตนิโรธ

(๑๖) กิจสุดท้าย ปะฏินิสสัคคานุปัสสีเกิดขึ้นมาโดยธรรมชาติ สลัดออกไป

เมื่อวางจิตเป็นกลาง ตัวรู้นี้จะทำหน้าที่รู้ ทำหน้าที่ดู จักขุกรณี ญาณกรณี เมื่อรู้ไปเรื่อยๆ จะเปลื้องสิ่งที่แปลกปลอมออกไปจากจิต เครื่องดูเครื่องรู้นี้จะระงับตัวไปเกิดเป็นญาณขึ้นมา เมื่อเป็น จักขุ อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ก็จะรู้เอง

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่

ถ้าเราเปรียบอานาปานสติ 16 เหมือนกระดาษ 16 แผ่นวางซ้อนกันอยู่บนอุ้งมือเรา

เราต้องเอากระดาษออกทีละแผ่น เพื่อให้ถึงแผ่นที่ 16 กระดาษทั้ง 16 แผ่นอยู่บนอุ้งมือเรา แสดงว่าตอนทีเราจับแผ่นแรก กระดาษทั้งหมดอยู่บนมือเราแล้ว

เราจับแผ่นแรกออก ก็จะเห็นแผ่นที่ 2เราจับแผ่น 2 ออก ก็จะเห็นแผ่นที่ 3

อานาปานสติทั้ง 16 ขั้นก็เป็นแบบนี้

ตอนที่เรารู้ลมยาวลมแรก ทั้งกายานุปัสสนา เวทนานุปัสสนา จิตตานุปัสสนา ธรรมานุปัสสนา อยู่ในนั้นแล้ว แต่เรามองไม่เห็น เราจะเห็นส่วนที่เห็นได้ เหมือนกระดาษที่ซ้อนกันอยู่ เราจะเห็นแค่แผ่นบน ต้องหยิบแผ่นบนออกถึงจะเห็นแผ่นถัดไป

เพราะฉะนั้นลมสั้นอยู่ในลมตั้งแต่แรก เมื่อลมยาวหดตัวไป ก็เห็นลมสั้น ลมทั้งหมด เห็นกาย ลมหยุด กายนิ่ง สิ่งเหล่านี้มีอยู่ก่อนแล้ว

เมื่อลมหยุด สิ่งเหล่านี้ก็จะเกิดตามลำดับ ปีติ สุข จิตตสังขาร จิต ความร่าเริงแห่งจิต ความตั้งมั่นแห่งจิต ความปลอดเปลื้องจิต สภาวะที่เป็นอนิจจัง วิราคะ นิโรธ ปฏินิสสัคคะ ทั้งหมดเหมือนกระดาษ 16 แผ่นที่อยู่บนอุ้งมือของเรา

นิทานเรื่อง นางปติปูชิกา

ชีวิตํ อตฺตภาโว จ สุขทุกฺขา จ เกวลา เอกจิตฺตสมายุตฺตา ลหุโส วตฺตเต ขโณ

ชีวิต อัตตภาพร่างกาย สุขและทุกข์ทั้งปวง ขึ้นอยู่กับขณะจิตเดียว และขณะจิตนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะจิตหนึ่ง สามารถที่จะเกิดได้ทุกภพชาติ ในขณะจิตหนึ่งๆ ในขณะจิตหนึ่งที่เกิดและดับไป จะเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้เกิดขณะจิตต่อไป เชื่อมต่อไปเป็นลูกโซ่

ในหนึ่งขณะจิตต้องรักษาให้ดี จึงต้องมีเครื่องอยู่ อานาปานสติ เป็นตัวที่เจาะเข้าไปสู่ที่อยู่ของจิต ให้จิตมีที่อยู่อันประกอบไปด้วยสติ สมาธิ และปัญญา เป็นสติที่บริสุทธิ์ อุเบกขาที่บริสุทธิ์

สติและปัญญาที่พัฒนา เป็นเหตุเป็นปัจจัยให้เกิดหิริโอตตัปปะ หิริโอตตัปปะที่มีกำลังในจิตทำให้เกิดอินทรียสังวรณ์ เกิดความสำรวมระวังในการใช้ชีวิต อินทรียสังวรณ์ทำให้ศีลบริบูรณ์โดยธรรมชาติ

จิตตสังขารของอานาปานสติ คือ สัญญากับเวทนา จะโผล่ขึ้นมาอย่างโดดเด่นในขณะที่ สุข ระงับไป และโผล่ขึ้นมาเองโดยที่เราไม่ต้องทำอะไร เราทำหน้าที่แค่รู้แจ้งสุขเท่านั้น พอสุข สงบระงับไป กระดาษแผ่นที่ 9 ก็จะโผล่ขึ้นมา

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน

คอร์สอานาปานสติ วัดป่าไม้แดง จ.เชียงใหม่ วันที่ 10-14 ธ.ค. 65 นำปฏิบัติโดย พระกิตติวิมลเมธี (สุชีพ สุธมฺโม) วัดบุปผาราม กทม.ณ สำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าพุทธชยันตี อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่ปีติ คือ อาโมทนา(เบิกบานใจ) ปโมทนา(บันเทิงใจ) หาโส(ร่าเริงใจ) ปหาโส(รื่นเริงใจ) อัคคยตัง จิตตัสสะ(ปลื้มใจ) อัตตมนตา จิตตสะ(ดีใจ)

ปีติในอานาปานสติเกิดขึ้นตั้งแต่จิตรู้มีอารมณ์อันเดียวอยู่กับลมกระทบยาว แต่เราไม่รู้เพราะมีสภาวะอื่นร่วมอยู่ และกิจที่เราทำขณะนั้นไม่ใช่กิจที่จะไปดู ไปรู้ปีติ

อาการที่จิตปราศจากอันตราย อุปกิเลส ในขณะรู้ลมหายใจ ปีติก็ปรากฏอยู่ในนั้น แต่จิตยังอยู่กับกาย กายยังไม่นิ่งไม่สงบ เมื่อรู้ลมไปเรื่อยๆ ปีติก็มาพร้อมฉันทะ ก็เกิดอยู่ทุกขณะที่จิตที่มีอารมณ์อันเดียว พอลมระงับ จิตรู้สึกได้ถึงกายที่นิ่ง อยู่กับกายที่นิ่ง อยู่กับอุเบกขาที่นิมิต เห็นกาย แค่รู้แค่เห็นไม่ได้ปรุงแต่งอะไร สิ่งที่จะโดดเด่นขึ้นมาคือความรู้สึกที่ชื่อว่าเวทนา และเวทนาที่จะเด่นขึ้นมา ก็คือปีติปราโมทย์ที่มีอยู่เดิม

หากเราเข้าไปแทรกแซง แค่เราอยาก ต้องการ ล็อคเป้า ปรารถนาที่ออกนอกเหนือจากกิจที่ทำอย่างซื่อตรง ก็จะส่งผลทำให้เป็นอันตรายต่อสมาธิ

ปีติก็เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งที่เกิดจากเหตุจากปัจจัย เกิดจากการที่จิตรู้มีอารมณ์อันเดียวกับกิจที่ทำอันปราศจากอันตรายและอุปกิเลส

จิตผู้รู้ทำกิจของเขา ด้วยการรู้ชัดรู้ทั่วซึ่งปีตินั้นแล้วก็หายใจออก รู้แล้วก็หายใจเข้า หากจิตไม่มีอันตรายแทรกแซง มันก็จะสงบระงับลงไป

เกิดความสบายเรียกว่าความสุขเด่นชัดขึ้นมา ก็รู้ชัดรู้ทั่วซึ่งความสุขนั้นแล้วก็หายใจออก รู้แล้วก็หายใจเข้า

สังเกตว่าปีติและสุขไม่ใส่สิ่งที่เราหามา เป็นสภาวะที่เกิดขึ้นตามเหตุตามปัจจัย เราทำหน้าที่ได้เพียงแค่รู้ชัด รู้ทั่ว จนมันสงบตัวเองลงไป

เหตุของปีติ เหตุของสุขก็จะปรากฏ คือ เจตนา สัญญา ผัสสะ มนัสสิการ เรียกรวมว่า จิตตสังขาร ก็รู้ชัดในจิตตสังขารนั้น เราอาจจะไม่รู้จักว่ามันชื่ออะไร แต่รู้ว่ามันเด่นขึ้นมา พอรู้ชัดไปเรื่อยๆ มันก็ระงับตัวลงไป

นี้คือชั้นของเวทนา ชั้นของความรู้สึกไม่เกี่ยวกับกาย

คุณลักษณะของรู้ที่มีอารมณ์อันเดียว คือ อาตาปี สติมา สมฺปชาโน วิเนยฺย โลเก อภิชฺฌาโทมนสฺสํลักษณะของความเพียรที่แผดเผาอันมีฉันทะอยู่ มีความตื่นรู้ในจิตผู้รู้ที่ตรงต่อกิจ รู้ทั่วพร้อม(ไม่มีอุปกิเลส อันตรายของสมาธิมาแทรกแซง เราอย่าไปแทรกแซงรู้)ในสิ่งที่ถูกรู้ด้วยจิตผู้รู้ หยุดความรัก ความชัง ดีใจ เสียใจในโลกทั้งปวงได้

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน