នៅអាយុ ៣០ ឆ្នាំ ព្រះយេស៊ូវបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹកពីបងប្អូនជីដូនមួយរបស់ទ្រង់ គឺយ៉ូហាន-បាទីស្ទ នៅក្នុងទន្លេយ័រដាន់។ ទោះបីជាយ៉ូហានដំបូងមានអារម្មណ៍ថាមិនសក្តិសមក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវ បានទទូចថា វាចាំបាច់ដើម្បីបំពេញផែនការរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ បន្ទាប់ពីពិធីជ្រមុជទឹក ស្ថានសួគ៌បានបើក ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានយាងចុះមកលើព្រះយេស៊ូវ ដូចជាសត្វព្រាប ហើយមានសំឡេងពីព្រះដ៏ជាព្រះបិតាបានប្រកាសថា “នេះជាកូនស្ងួនភ្ងាយើង ជាទីពេញចិត្តយើងណាស់”។

ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីនោះ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបាននាំព្រះយេស៊ូវចូលទៅឯទីរហោស្ថាន ជាកន្លែងដែលទ្រង់បានតមអាហារ និងអធិស្ឋានអស់រយៈពេល៤០ ថ្ងៃ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ អារក្សបានល្បួងទ្រង់ ដោយព្យាយាមរារាំងបេសកកម្មរបស់ទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូវបានទប់ទល់នឹងការល្បួងគ្រប់យ៉ាងដោយជោគជ័យ ដោយដកស្រង់ព្រះបន្ទូលដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ បន្ទាប់ពីអារក្សបានចាកចេញ ពួកទេវតា បានមកបម្រើទ្រង់។

Jesus Is Baptized (Matthew 3:13–17; Mark 1:9–13; Luke 3:21–23; John 1:32–34)

At the age of 30, Jesus was baptized by his cousin, John the Baptist, in the Jordan River. Although John initially felt unworthy, Jesus insisted it was necessary to fulfill God's plan. Following the baptism, the heavens opened, the Holy Spirit descended on Jesus like a dove, and a voice from God the Father declared, "This is My Son. I love Him. I am very pleased with Him."

Immediately after, the Holy Spirit led Jesus into the desert, where he fasted and prayed for 40 days. During this time, the devil tempted him, trying to derail his mission. Jesus successfully resisted every temptation by quoting God's Holy Word. After the devil departed, angels came and ministered to him.

នៅគ្រាព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្ម៤០ថ្ងៃ ម៉ារា និង យ៉ូសែប បាននាំទ្រង់ទៅព្រះវិហារ ដើម្បីថ្វាយយញ្ញបូជា ដូចដែលក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់តម្រូវ។ នៅទីនោះ ពួកគេបានជួបលោកស៊ីម្មាន ដែលជាមនុស្សស្មោះត្រង់ម្នាក់ និងហោរាស្រីអាណ។ ពួកគេទាំងពីរបានស្គាល់ ព្រះយេស៊ូវ ថាជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានសន្យា។

ក្រោយមកទៀត ពួកហោរពីទិសខាងកើតបានដើរតាមផ្កាយដើម្បីរកស្តេចថ្មី ដែលបានប្រសូត។ ដំបូង ពួកគេបានទៅជួបស្តេចហេរ៉ូឌនៅក្រុងយេរូសាឡិម ដែលបានក្លាយជាមនុស្សច្រណែន ហើយលួចគិតគូរដើម្បីសម្លាប់ព្រះយេស៊ូវ។ ផ្កាយបាននាំពួកហោរទៅ ភូមិបេថ្លេហិម ជាកន្លែងដែលពួកគេបានថ្វាយបង្គំ ព្រះយេស៊ូវ ហើយថ្វាយទ្រង់នូវអំណោយជាមាស កំញាន និងជ័រល្វីងទេស។ ព្រះជាម្ចាស់ បានព្រមានពួកគេកុំឱ្យត្រឡប់ទៅហេរ៉ូឌវិញ។ យ៉ូសែប ក៏ត្រូវបានព្រមាននៅក្នុងសុបិនផងដែរឱ្យនាំម៉ារា និងព្រះយេស៊ូវ ទៅស្រុកអេស៊ីប ជាកន្លែងដែលពួកគេបានស្នាក់នៅរហូតដល់ហេរ៉ូឌសុគត។ ក្រោយមក ក្រុមគ្រួសារបានត្រឡប់ទៅភូមិណាសារ៉ែតវិញ ជាកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានធំលូតលាស់នៅក្នុងប្រាជ្ញា កម្លាំង និងការពេញចិត្តជាមួយព្រះជាម្ចាស់ និងមនុស្ស។

លុះព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មដប់ពីរឆ្នាំ ទ្រង់បានទៅជាមួយមាតាបិតារបស់ទ្រង់ទៅក្រុងយេរូសាឡិម សម្រាប់បុណ្យរំលង។ នៅតាមផ្លូវត្រឡប់ទៅផ្ទះ រំពេចនោះម៉ារា និងយ៉ូសែបបានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវ បានបាត់ខ្លួន ហើយត្រឡប់ទៅរកទ្រង់វិញ។ បន្ទាប់ពីបីថ្ងៃ ពួកគេបានរកឃើញទ្រង់នៅក្នុងព្រះវិហារ កំពុងស្តាប់គ្រូបង្រៀន ហើយសួរសំណួរដែលធ្វើឱ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើល។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ឪពុកម្តាយរបស់ទ្រង់ថា ទ្រង់គង់នៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះបិតារបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានយល់ទាំងស្រុងឡើយ។ ទ្រង់បានត្រឡប់ទៅ ភូមិណាសារ៉ែតជាមួយពួកគេវិញ ហើយបានស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្តាយរបស់ទ្រង់ និងបានបន្តធំលូតលាស់នៅក្នុង ប្រាជ្ញា និងកម្ពស់។

Jesus Growing Up (Matthew 2:1 – 23; Luke 2:21 – 52)

When Jesus was 40 days old, Mary and Joseph brought Him to the temple to offer sacrifices, as God’s law required. There they met Simeon, a faithful man, and Anna, a prophetess. Both recognized Jesus as the Savior God had promised.

Sometime later, Wise Men from the east followed a star to find the newborn King. They first visited King Herod in Jerusalem, who became jealous and secretly plotted to kill Jesus. The star led the Wise Men to Bethlehem, where they worshiped Jesus and gave Him gifts of gold, frankincense, and myrrh. God warned them not to return to Herod. Joseph was also warned in a dream to take Mary and Jesus to Egypt, where they stayed until Herod’s death. Afterward, the family returned to Nazareth, where Jesus grew in wisdom, strength, and favor with God and people.

When Jesus was twelve, He went with His parents to Jerusalem for the Passover. On the way home, Mary and Joseph realized Jesus was missing and returned to search for Him. After three days, they found Him in the temple, listening to the teachers and asking questions that amazed everyone. Jesus told His parents He was in His Father’s house, but they did not fully understand. He returned to Nazareth with them, obeyed His parents, and continued to grow in wisdom and stature.

នាងម៉ារា ដែលជាយុវនារីមកពីភូមិណាសារ៉ែតបានភ្ជាប់ពាក្យជាមួយយ៉ូសែប ត្រូវបានទេវតាកាព្រីយ៉ែលមកសួរសុខទុក្ខ ដែលបានប្រាប់នាងថានាងនឹងប្រសូតព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺ ព្រះយេស៊ូវ ដោយព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ យ៉ូសែបក៏បានទទួលសារពីទេវតាមួយអង្គនៅក្នុងសុបិនផងដែរ ដោយធានាគាត់ឱ្យរៀបការជាមួយនាងម៉ារា ហើយដាក់ឈ្មោះទារកនោះថា ព្រះយេស៊ូវ។

នៅពេលនោះ ព្រះចៅអធិរាជសេសារ-អូគូស្ទបានបញ្ជាឱ្យធ្វើជំរឿន ដូច្នេះយ៉ូសែប និងនាងម៉ារាបានធ្វើដំណើរទៅភូមិបេថ្លេហិម ដែលជាស្រុកកំណើតរបស់យ៉ូសែប។ ពេលនៅទីនោះ នាងម៉ារីបានប្រសូត ព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងក្រោលសេះ ពីព្រោះគ្មានកន្លែងនៅក្នុងសណ្ឋាគារឡើយ។ នាងបានដាក់ទ្រង់នៅក្នុងរោងដាក់ចំណី។

នៅយប់នោះ អ្នកគង្វាលចៀម នៅវាលស្រែត្រូវបាន ទេវតា ជាច្រើនអង្គមកសួរសុខទុក្ខ ដែលបានប្រកាសពីកំណើតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ។ ទេវតាបានសរសើរ ព្រះជាម្ចាស់ ហើយពួកអ្នកគង្វាលចៀម បានប្រញាប់ទៅភូមិបេថ្លេហិម ជាកន្លែងដែលពួកគេបានរកឃើញ ព្រះយេស៊ូវ ដូចដែលទេវតាបាននិយាយ។ ពួកគេបានផ្សាយដំណឹងល្អ ហើយនាងម៉ារាបានរក្សាទុកអ្វីៗទាំងនេះនៅក្នុងចិត្តរបស់នាង។ ពួកអ្នកគង្វាលចៀម បានត្រឡប់ទៅវាលស្រែរបស់ពួកគេវិញដោយលើកតម្កើង និងច្រៀងសរសើរ ព្រះជាម្ចាស់។

Jesus the Savior Is Born (Matthew 1:18-25; Luke 1:26-56; 2:1-20)

Mary, a young woman from Nazareth engaged to Joseph, was visited by the angel Gabriel, who told her she would give birth to God’s Son, Jesus, through the power of the Holy Spirit. Joseph also received a message from an angel in a dream, reassuring him to marry Mary and name the baby Jesus.

At that time, Caesar Augustus ordered a census, so Joseph and Mary traveled to Bethlehem, Joseph’s ancestral town. While there, Mary gave birth to Jesus in a stable because there was no room at the inn. She laid Him in a manger.

That night, shepherds in the fields were visited by angels who announced the Savior’s birth. The angels praised God, and the shepherds hurried to Bethlehem, where they found Jesus just as the angel had said. They spread the good news, and Mary treasured these things in her heart. The shepherds returned to their fields, glorifying and praising God.

យ៉ូហានបាទីស្ទ គឺជាតួអង្គសំខាន់ម្នាក់ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយ ព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីរៀបចំប្រជារាស្ត្រអ៊ីស្រាអែល សម្រាប់ការយាងមកនៃ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលបានសន្យា គឺ ព្រះយេស៊ូវ។

គាត់បានកើតមកពីឪពុកម្ដាយ ដែលមានវ័យចំណាស់ និងគោរពកោតខ្លាចព្រះយ៉ាងខ្លាំង តាមរយៈទីសម្គាល់់អស្ចារ្យ គឺលោកសេការីយ៉ា និងនាងអេលីសាបែត ដូចដែលទេវតា កាព្រីយ៉ែលបានទាយទុកជាមុន។ បេសកកម្មរបស់គាត់ដែលមកពីព្រះ គឺដើម្បីធ្វើជា ហោរាដ៏មានអំណាច រស់នៅក្នុងជីវិតដ៏សាមញ្ញ និងលំបាកក្នុងវាលខ្សាច់ ដូច ហោរា អេលីយ៉ា ដែរ។

កាលពីនៅពេញវ័យ យ៉ូហាន បានប្រកាសសារព្រះបន្ទូលដ៏ខ្លាំងក្លា អំពីការប្រែចិត្ត និងពិធីជ្រមុជទឹក សម្រាប់ការអត់ទោសបាប។ ទោះបីជាមនុស្សជាច្រើនឆ្ងល់ ថាតើគាត់ជា ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឬអត់ក៏ដោយ យ៉ូហានបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា តួនាទីរបស់គាត់គ្រាន់តែជាអ្នកនាំមុខប៉ុណ្ណោះ។ គាត់បានប្រកាសយ៉ាងល្បីល្បាញថា គាត់មិនសក្តិសមនឹងស្រាយខ្សែស្បែកជើងរបស់ព្រះអង្គដែលនឹងត្រូវយាងមកបន្ទាប់ពីគាត់នោះទេ ដែលទ្រង់នឹងមានអំណាចចេស្តាខ្លាំងជាងគាត់ឆ្ងាយណាស់ ហើយទ្រង់នោះនឹងធ្វើ ពិធីជ្រមុជទឹកដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។

John the Baptist (Matthew 3:1–12; Mark 1:1–8; Luke 1:5–25, 57–80; 3:1-20)

John the Baptist was a pivotal figure chosen by God to prepare the Israelites for the coming of the promised Savior, Jesus.

He was miraculously born to elderly, devout parents, Zechariah and Elizabeth, as foretold by the angel Gabriel. His divine mission was to be a powerful prophet, living a simple and rugged life in the desert, much like the prophet Elijah.

As an adult, John preached a strong message of repentance and baptism for the forgiveness of sins. Although many people wondered if he was the Savior, John made it clear that his role was only to be a forerunner. He famously stated that he was not worthy to untie the sandals of the one coming after him, who was far more powerful and would baptize with the Holy Spirit.

បន្ទាប់ពីជនជាតិយូដាសាច្រើននៅសល់នៅក្នុងចក្រភពពើស៊ី ស្តេចស៊ើស៊ីសបានជ្រើសរើសស្ត្រីយូដាម្នាក់ឈ្មោះអេសធើរ ឲ្យក្លាយជាព្រះមហាក្សត្រិយានី។ បងប្អូនជីដូនមួយរបស់នាងឈ្មោះម៉ាដេកាយ ដែលបានចិញ្ចឹមនាងឡើង គឺមានពេលម្តងនោះបានជួយសង្គ្រោះជីវិតស្តេច។ ប៉ុន្តែក្រោយមក ម៉ាដេកាយបានបដិសេធមិនថ្វាយបង្គំចំពោះមុខហាម៉ាន ដែលជាទីប្រឹក្សារបស់ស្តេច។ ហាម៉ានខឹងខ្លាំង ដល់ថ្នាក់រៀបចំផែនការដើម្បីផ្តាច់ជនជាតិយូដាទាំងអស់ក្នុងទូទាំងចក្រភពពើស៊ី។

ហាម៉ានបានបញ្ចុះបញ្ចូលស្តេចឲ្យចុះហត្ថលេខាលើច្បាប់មួយ ដោយអនុញ្ញាតឲ្យសម្លាប់ជនជាតិយូដាទាំងអស់។ ម៉ាដេកាយបានជំរុញព្រះនាងអេសធើរ ឲ្យប្រថុយជីវិត ដោយចូលទៅគាល់សុំសេចក្ដីមេត្តាពីស្តេច។ ព្រះនាងអេសធើរ និងជនជាតិយូដាបានតមអាហារ និងអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់។ បន្ទាប់មក ព្រះនាងអេសធើរបានទៅគាល់សុំស្តេចដោយភាពក្លាហាន។ ស្តេចបានទទួលនាង និងសួរថានាងចង់បានអ្វី។

នៅក្នុងពិធីជប់លៀងពីរដង អេសធើរបានបង្ហាញផែនការអាក្រក់របស់ហាម៉ាន ហើយទូលសុំស្តេចឱ្យអត់ទោសប្រជាជនរបស់នាង។ ស្តេចខឹងខ្លាំង ហើយបានបញ្ជាឲ្យសម្លាប់ហាម៉ាន និងដាក់ម៉ាដេកាយជាទីប្រឹក្សាថ្មី។ ច្បាប់ថ្មីបានអនុញ្ញាតឲ្យជនជាតិយូដាអាចការពារខ្លួនបាន។ ព្រះជាម្ចាស់បានសង្គ្រោះប្រជាជនរបស់ទ្រង់ ហើយពួកគេបានអបអរសាទរជាមួយថ្ងៃបុណ្យ និងសេចក្ដីរីករាយយ៉ាងខ្លាំង។

Queen Esther Saves Her People (Esther 1 – 10)

After many Jews remained in Persia, a young Jewish woman named Esther was chosen by King Xerxes to become queen. Her cousin Mordecai, who had raised her, once saved the king’s life, but later angered the king’s advisor Haman by refusing to bow to him. Haman became so furious that he plotted to destroy all the Jews in the kingdom.

Haman convinced the king to sign a law allowing all Jews to be killed. Mordecai urged Esther to risk her life by going to the king and asking for mercy. Esther and the Jews fasted and prayed, and Esther bravely approached the king. He welcomed her and asked what she wanted.

At two banquets, Esther revealed Haman’s evil plan and asked the king to spare her people. Furious, the king had Haman executed and made Mordecai his new advisor. A new law allowed the Jews to defend themselves. God saved His people, and they celebrated with days of feasting and joy.

ដានីយ៉ែល ជាអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់ព្រះជាម្ចាស់ បានកាន់តួនាទីខ្ពស់មួយនៅក្នុងបាប៊ីឡូន ក្រោមការដឹកនាំរបស់ស្តេចដារីយុស។ មន្ត្រីដទៃទៀតមានចិត្តច្រណែន ហើយបានបោកប្រាស់ស្តេចឲ្យចេញច្បាប់មួយថា គ្មាននរណាអាចអធិស្ឋានទៅនរណាផ្សេងក្រៅពីស្តេចបានរយៈពេល៣០ថ្ងៃ—បើមិនអញ្ចឹង នឹងត្រូវបានបោះចូលរូងសត្វតោ។

ដានីយ៉ែលដឹងពីច្បាប់នោះ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ បុរសដែលច្រណែនបានចាប់គាត់ហើយនាំគាត់មកមុខស្តេច។ ទោះបីស្តេចដារីយុសបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះដានីយ៉ែលក៏ដោយ ស្តេចក៏ត្រូវគោរពច្បាប់ និងបានបញ្ជាឲ្យទាហានបោះដានីយ៉ែលចូលក្នុងរូងសត្វតោ។

យប់នោះ ស្តេចមិនអាចដេកលក់បានឡើយ។ ពេលភ្លឺ ស្តេចបានរត់ទៅរូងសត្វតោ ហើយហៅដានីយ៉ែល។ ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ទេវតាមកបិទមាត់សត្វតោ ហើយដានីយ៉ែលមិនបានរងគ្រោះអ្វីឡើយ! ស្តេចមានអំណរយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានឲ្យគេស្រង់យកដានីយ៉ែលចេញ ហើយផ្តន្ទាទោសពួកអ្នកកុហកទ្រង់ទាំងនោះវិញ។

បន្ទាប់មក ស្តេចដារីយុសបានចេញក្រឹត្យថ្មីមួយថា ប្រជាជនទាំងអស់ត្រូវគោរពព្រះជាម្ចាស់របស់ដានីយ៉ែល ដែលជាព្រះដ៏រស់ និងជាព្រះដែលសង្គ្រោះ និងធ្វើការអស្ចារ្យ។ ដានីយ៉ែលបានបន្តទទួលព្រះពរ និងភាពរុងរឿងក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ស្តេចដារីយុស។

Daniel in the Lions’ Den (Daniel 6)

Daniel, a faithful servant of God, rose to a high position in Babylon under King Darius. Other officials became jealous and tricked the king into making a law that no one could pray to anyone except the king for 30 days—or be thrown into a den of lions.

Though Daniel knew the law, he continued to pray to God three times a day. The jealous men caught him and brought him before the king. Though Darius cared for Daniel, he was forced to obey the law and had Daniel thrown into the lions’ den.

That night, the king couldn’t sleep. At dawn, he rushed to the den and called out to Daniel. God had sent an angel to shut the lions’ mouths, and Daniel was unharmed! Overjoyed, the king had Daniel lifted out and punished his accusers.

Then King Darius issued a new decree declaring that everyone must honor the God of Daniel, the living God who saves and performs wonders. Daniel continued to prosper under Darius’s rule.

បន្ទាប់ពីប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ព្រះជាម្ចាស់បានអនុញ្ញាតឲ្យប្រជាជាតិបរទេសបានឈ្នះសង្គ្រាមលើពួកគេ។ ពួកបាប៊ីឡូន ដឹកនាំដោយស្តេចនេប៊ូក្នេសា បាននាំយុវជនជាច្រើនចេញពីស្រុកយូដាទៅក្នុងឈ្លើយស្រុកបាប៊ីឡូន រួមទាំងដានីយ៉ែល សាដ្រាក់ មែសាក់ និងអ័បេឌនេកោ។ បុរសទាំងបួននេះនៅតែស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយព្រះបានប្រទានប្រាជ្ញា និងដំឡើងពួកគេឲ្យកាន់តួនាទីខ្ពស់នៅក្នុងវាំងរបស់ស្តេច។

ស្តេចនេប៊ូក្នេសាបានសាងសង់រូបព្រះមាសធំមួយ ហើយបញ្ជាឲ្យមនុស្សទាំងអស់ថ្វាយបង្គំវា។ ប៉ុន្តែសាដ្រាក់ មែសាក់ និងអ័បេឌនេកោបានបដិសេធ។ ស្តេចបានខឹងខ្លាំង ហើយបានឱ្យគេបោះពួកគេទៅក្នុងគុកភ្លើង។ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់បានការពារពួកគេ។ ភ្លើងមិនបានប៉ះពាល់ដល់ពួកគេនោះឡើយ ហើយមានរូបទីបួនម្នាក់ — ដែលស្រដៀងនឹងព្រះបុត្រា — បានបង្ហាញខ្លួនជាមួយពួកគេក្នុងភ្លើង។

ស្តេចដែលភ្ញាក់ផ្អើល បានហៅពួកគេចេញពីគុកភ្លើង ហើយសរសើរតម្កើងព្រះជាម្ចាស់របស់អ៊ីស្រាអែលចំពោះព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ។ ស្តេចបានចេញច្បាប់ថ្មីមួយដើម្បីគោរពព្រះជាម្ចាស់ និងបានដំឡើងសាដ្រាក់ មែសាក់ និងអ័បេឌនេកោឲ្យកាន់តួនាទីខ្ពស់ជាងមុននៅក្នុងបាប៊ីឡូន។

The Fiery Furnace (Daniel 1 – 3)

After the people of Israel disobeyed God for many years, He allowed foreign nations to conquer them. The Babylonians, led by King Nebuchadnezzar, took many young men from Judah into captivity, including Daniel, Shadrach, Meshach, and Abednego. These four men remained faithful to God and were given wisdom and high positions in the king’s palace.

King Nebuchadnezzar built a giant golden idol and commanded everyone to bow down to it. Shadrach, Meshach, and Abednego refused. The king angrily threw them into a fiery furnace, but God protected them. The fire did not harm them, and a fourth figure—like the Son of God—appeared with them in the flames.

Amazed, the king called them out and praised the God of Israel for His power. He made a new law to honor God and promoted the three men to even higher positions in Babylon.

ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅហោរាយ៉ូណាសឲ្យទៅកាន់ក្រុងនីនីវេ ដើម្បីព្រមានប្រជាជនឲ្យបំបែកចេញពីវិធីអាក្រក់របស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែយ៉ូណាសមិនចង់ទៅទេ ដូច្នេះគាត់បានគេចខ្លួនឡើងនាវាមួយដែលកំពុងទៅទិសបញ្ច្រាស។

ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ភ្លៀងព្យុះដ៏ខ្លាំងមកលើសមុទ្រ ហើយអ្នកជិះនាវាបានរកឃើញថាយ៉ូណាសជាមូលហេតុនៃគ្រោះធម្មជាតិ។ តាមការស្នើសុំរបស់យ៉ូណាស ពួកគេបានបោះគាត់ចូលសមុទ្រ ហើយភ្លៀងព្យុះបានឈប់ភ្លាមៗ។ បន្ទាប់មក ត្រីធំមួយបានហែលមកលេបយ៉ូណាស ហើយគាត់ស្ថិតនៅក្នុងពោះត្រីធំនោះអស់រយៈពេល៣ថ្ងៃ៣យប់ ដោយបានអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះ។

ព្រះជាម្ចាស់បានបញ្ជាឲ្យត្រីនោះឱ្យខ្ជាក់យ៉ូណាសចេញនៅលើដីគោក។ លើកនេះ យ៉ូណាសបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះ និងបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ក្រុងនីនីវេ។ គាត់បានប្រកាសព្រមានប្រជាជនថា ទីក្រុងនឹងត្រូវបំផ្លាញក្នុងរយៈពេល៤០ថ្ងៃ។ ប្រជាជននិងស្តេចរបស់ពួកគេបានប្រែចិត្ត តមអាហារ និងបានអធិស្ឋានសុំសេចក្តីមេត្តា។ ព្រះដែលបានឃើញចិត្តស្មោះត្រង់របស់ពួកគេ បានអត់ទោសពួកគេ ហើយមិនបានបំផ្លាញទីក្រុងនោះឡើយ។

Jonah and the Great Big Fish (Jonah 1 – 4)

God told the prophet Jonah to go to Nineveh and warn the people to turn from their evil ways. But Jonah didn’t want to go, so he ran away by boarding a ship heading in the opposite direction.

God sent a powerful storm, and the sailors discovered that Jonah was the cause. At Jonah’s request, they threw him into the sea, and the storm immediately stopped. Then, a big fish swallowed Jonah, and he stayed in its belly for three days and nights, praying to God.

God had the fish spit Jonah out onto dry land. This time, Jonah obeyed and went to Nineveh. He warned the people that the city would be destroyed in 40 days. The people and their king repented, fasted, and prayed for mercy. Seeing their sincere hearts, God forgave them and did not destroy the city.

បន្ទាប់ពីហោរាអេលីយ៉ាបានយកឈ្នះពួកហោរារបស់ព្រះបាលរួចមកព្រះមហេសីយេសិបិលបានគំរាមសម្លាប់គាត់។ អេលីយ៉ាបានគេចខ្លួនចេញទៅវាលរហោស្ថាន ដោយបាក់ទឹកចិត្តនិងភ័យខ្លាច។ ព្រះបានចាត់ទេវតាមកទឹកមកថែរក្សាគាត់ ហើយផ្តល់កម្លាំងឲ្យគាត់ធ្វើដំណើរទៅភ្នំហូរេប។ នៅទីនោះ ព្រះបានមានបន្ទូលជាមួយអេលីយ៉ាតាមរយៈសម្លេងទន់ល្មើយ មិនមែនតាមទីសម្គាល់ដ៏អស្ចារ្យឡើយ។

ព្រះបានមានបន្ទូលឲ្យអេលីយ៉ាចាក់ប្រេងតាំងយេហ៊ូឱ្យធ្វើជាស្តេច និងអេលីសេឱ្យជំនួសតួនាទីជាហោរារបស់គាត់។ អេលីសេបានដើរតាមអេលីយ៉ា ហើយក្លាយជាជំនួយការដ៏ស្មោះត្រង់របស់គាត់។

ក្រោយមក ព្រះបានយកហោរាអេលីយ៉ាឡើងទៅស្ថានសួគ៌ដោយរទេះភ្លើង ក្នុងខ្យល់ព្យុះបក់ដ៏ធំនោះ។ ហោរាអេលីសេបានទទួលវិញ្ញាណរបស់អេលីយ៉ាជា២ភាគ ហើយបន្តបម្រើព្រះយ៉ាងស្មោះត្រង់ជាហោរានៅក្នុងប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។

Elijah Taken Up in​ a Fiery Chariot (1 Kings 19; 2 Kings 2:1 – 22)

After Elijah defeated the prophets of Baal, Queen Jezebel threatened to kill him. Elijah fled into the wilderness, discouraged and afraid. God sent an angel to care for him and gave him strength to travel to Mount Horeb. There, God spoke to Elijah through a gentle whisper, not through powerful signs.

God told Elijah to anoint Jehu as king and Elisha as his prophetic successor. Elisha followed Elijah and became his loyal assistant.

Later, God took Elijah to heaven in a chariot of fire and a whirlwind. Elisha received a double portion of Elijah’s spirit and continued serving faithfully as God’s prophet in Israel.

បន្ទាប់ពីស្តេចសូឡូម៉ូន មានស្តេចជាច្រើននៅអ៊ីស្រាអែលបានបដិសេធព្រះ។ ម្នាក់ក្នុងចំណោមស្តេចអាក្រក់បំផុតគឺ ស្តេចអ័ហាប់។ អ័ហាប់បាននាំប្រជាជនឲ្យថ្វាយបង្គំព្រះបាល ជាព្រះក្លែងក្លាយ ហើយគំរាមសម្លាប់អ្នកណាដែលថ្វាយបង្គំព្រះដ៏ពិត។ ទោះយ៉ាងណា មានប្រជាជន ៧,០០០នាក់នៅតែស្មោះត្រង់ដល់ព្រះ។ ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេគឺ ហោរា អេលីយ៉ា។

ព្រះបានចាត់ឲ្យអេលីយ៉ា ទៅប្រាប់អ័ហាប់ថា ព្រះនឹងមិនឲ្យមានភ្លៀងធ្លាក់អស់រយៈពេលច្រើនឆ្នាំ ដើម្បីដាក់ទោសពួកគេ។ ដូច្នេះបានកើតមានគ្រោះទុរ្ភិក្សយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ដើម្បីការពារអេលីយ៉ា ព្រះបានចាត់គាត់ទៅលាក់ខ្លួននៅជ្រលងមួយជាទីដែលទ្រង់ប្រទានទឹកពីទឹកជ្រោះ និងអាហារពីសត្វក្អែកដែលបាននាំមកជារៀងរាល់ព្រឹកល្ងាច។

បន្ទាប់ពី៣ឆ្នាំ ព្រះបានបង្គាប់ឲ្យអេលីយ៉ាត្រឡប់ទៅជួបស្តេចអ័ហាប់វិញ ដើម្បីធ្វើការប្រកួតនៅលើភ្នំកាមែលបង្ហាញថា ព្រះណាជាព្រះដ៏ពិត។ ពួកហោរារបស់ព្រះបាលរាប់រយនាក់បានអធិស្ឋាន សុំឲ្យមានភ្លើងចុះពីស្ថានសួគ៌ ប៉ុន្តែមិនមានអ្វីកើតឡើងទេ។ អេលីយ៉ាបាននិយាយចំអកដាក់ពួកគេ ពីព្រោះគាត់ដឹងថា ព្រះបាលមិនមែនជាព្រះដ៏ពិតឡើយ។បន្ទាប់មក អេលីយ៉ាបានសង់ទីអាសនារបស់ព្រះ រួចចាក់ទឹកឱ្យជោគចំនួន១២ពាង រួចអធិស្ឋានទៅព្រះ ភ្លាមៗនោះ ព្រះបានចាត់ភ្លើងពីស្ថានសួគ៌មកដុតទាំងទីអាសនា យញ្ញបូជា និងទឹក។

បណ្តាជនបានភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង! ហើយស្រែកថា “ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះពិត! ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះពិត!”

អេលីយ៉ាបានបញ្ជាឲ្យគេចាប់ពួកហោរាព្រះបាល ហើយសម្លាប់ចោលទាំងអស់ បន្ទាប់មក ព្រះបានប្រទានទឹកភ្លៀងដល់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ម្តងទៀត.

Elijah Defeats the Prophets of Baal (1 Kings 16 – 19)

After King Solomon, many kings in Israel turned away from God. One of the worst was King Ahab, who led the people to worship Baal, a false god. Ahab even threatened to kill anyone who worshiped the true God. But 7,000 Israelites remained faithful, including a prophet named Elijah.

God sent Elijah to tell Ahab that no rain would fall in Israel for years as punishment. A great drought came, causing famine. To protect Elijah, God led him to a valley where He provided water from a brook and food from ravens each day.

After three years, God sent Elijah back to Ahab to challenge him to a contest on Mount Carmel to prove who the real God was. Hundreds of Baal’s prophets prayed for fire from heaven, but nothing happened. Elijah mocked them, knowing Baal was not real.

Then Elijah built an altar to God, soaked it with 12 jars of water, and prayed. God sent fire from heaven that burned the altar, the sacrifice, and even the water. The people were amazed and declared, “God is the true God!”

Elijah then had the prophets of Baal arrested and removed. After that, God sent rain back to Israel.