gelmiş de bize ne getirmiş mi diyelim?

bahar ne getirir ki ? hele hele ilk bahar...

temizlik, ferahlık, güzel niyetler, huzur, mis kokulu çiçekler...

hoş gelmiş. 

anılar biriktirtsin bize bu bahar en güzelinden en sağlıklı hallerimiz, en kahkahalı günlerimizle. 

tanışmam da,

onunla oralara gitmem de,

huzuru da,

sessizliği de,

gürültürsü de,

ağlatışı da, güldürüşü de hepsi kabulüm. 

kendimle buluşmanın en sevdiğim hali. 

savaş. 

bu 5 harfli kocaman bir kelime alev ateş.

halbuki BARIŞ kocaman, engin, deryaları denizleri aşmış ve bi o kadar göklerde... huzur dolu... ev gibi.

üzüleceksen dinlemeyebilirsin. çünkü ben çok üzgünüm, biraz olsun bu hislerimi buraya bırakmak ve bi nefes almak istedim. 

bir de unutmamak bu hisleri. unutmayayım ki belki bi şeyler bulurum diye, çare olarak. 

gerçekten nedenini anlamaya mı çalışmalıyız?

gerçekten olmaması için bir şeyler yapabilir miyiz?

üzgünüm. savaşın her türlüsüne karşı birisi olarak,

hele hele silahlanmaya karşı birisi olarak...

bilmiyorum. 

sadece izlemenin, duymanın bile acısı bu kadarken...

evinde kendini güvende hissedememek...

savaşların acısız bitişi olmamış tarihte. zafer bile bir yandan acı vermiş, kayıp vermiş.

kelimelerim de sözlerim de tek tek. 

sadece içimden geldiği gibi...

öylesine. üzülürken, utanırken ve ardından gelecekleri çaresizce beklerken. 

batıl mıyız? yani batış inancımız var mı?

tak tak aman nazar değmesin mi?

yada kara kedi mi?

yada tek sayı çift sayı mı? 

hadi düşünelim beraber , başka da varsa bana yazın nolur :)

günlüğüm yani güncem :)

nasıl yazıyorum ne yazıyorum,

nereye gidiyor bu yazdıklarım...

sözlerin kelimelere dönüşürken,

şimdi kelimelerin sesimle sözlerime dönüşüyor :)

iyilik ve kötülük, hangisi içerisinde dürütlüğü içerir?

peki kendimize ne kadar dürüstüz?

çaktırmadan o çikolatayı yiyip hiç yememiş gibi hayata devam edebiliyor muyuz? 

(kızlar sorun yok rejimi bozmadım :))

oh oh oh maşallah sanki senelerdir konuşmamışım gibi. :)

itiraflar, yenilikler, seçmek, seçmemek, planlar, planlar, planlar.........

yine kader ve mukadderat... (kitabın adı eylülün seçimi)

covit, çocuklar, anne olmak... 

yine karışık ortaya az biraz almışım her şeyden.

bir salı günü, sabah kahvaltı sonrası güneş altında sohbet eder gibi. :) 

bir sürü platform bize unutturdu mu tv izlemeyi?

yoksa yakında gazeteler gibi ulusal kanallar tarih mi olacak?

bence bitmeyecek tek basın yayın kolu kitaplar ve kokuları tabi ki :)

bu arada bahsettiklerim;

you tube sayfaları; noluyo ya ve ibrahim selimle bu gece

instagram veya twitch pqueen

blue tv de normal people kesin izleyin. 

bir de bu bölümün şarkısıda oğlumdan olsun :) Marc Aryan Kalbin Yok Mu

bu bölüm biraz geleceğimiz için. 

hiç bir şey için geç değil. 

tam aksi tam şu an gereksiz elektriği kapatmamız, suyu boşa harcamamamız, o elmayı çürütmememiz çok büyük bir adım.

dünya hepimizin tek evi. sevelim. 

olacak her şey oluyor, hayat planlamaya gelmiyor. 

en büyük dileğim çocuklarımıza; onlar sağlıklı olsunlar her daim. (kendime not: bu konuda da bir kayıt atayım.)

bu kargaşalar içerisinde düşünmemek ve anlamsızca gülmeceler için ne izliyorum... 

peki siz ne izliyorsunuz?