H ταινία της ζωής μου

Από την δεκαετία του «εκστατικού εφησυχασμού» στο «μετα-πραγματικό» σήμερα

Το αιώνιο διαζύγιο των Smiths, η βαριά κι αμαρτωλή κληρονομιά των Led Zeppelin και η παλιά μουσική που σκοτώνει την καινούρια

60 χρόνια έχουν περάσει από την πρεμιέρα της εμβληματικής ταινίας του Μπλέικ Έντουαρντς, που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Τρούμαν Καπότε, κι ακόμα εξακολουθεί να συναρπάζει ως κορυφαίο δείγμα της ύστερης εποχής του παλιού Χόλιγουντ.

Η χορεύτρια και χορογράφος Λενιώ Κακλέα προτείνει μια όχι και τόσο γνωστή επιλογή, που ωστόσο συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες στιγμές του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά, και μιλά για την ξεχωριστή περίπτωση της ηθοποιού και σκηνοθέτιδος Μπάρμπαρα Λόντεν.

Η νέα γενιά Ελλήνων δημιουργών μιλά για τις ταινίες που τη διαμόρφωσαν: Ο Φοίβος Ήμελλος για το «Oldboy» του Παρκ Τσαν-γουκ, η Ανθή Δαουτάκη για το «Βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, η Νεφέλη Καλλίδου για το «Σινεμά ο Παράδεισος» του Τζουζέπε Τορνατόρε, η Κατερίνα Αντωνοπούλου-Βηδενμάιερ για το «Ποίηση χωρίς τέλος» του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι και η Έλια Καλογιάννη για τα «Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο» του Ρόι Άντερσον.

Το λογοτεχνικό αριστούργημα του Κλάους Μαν μεταφέρθηκε στο σινεμά από τον Ούγγρο Ίστβαν Ζάμπο, με τον Κλάους Μαρία Μπραντάουερ στον ομώνυμο ρόλο. Η ηθοποιός Φιλαρέτη Κομνηνού περιγράφει γιατί αυτή η ταινία είναι τόσο σημαντική για την ίδια, αλλά και ποια κομμάτια της διδάσκει στο μάθημά της στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ.

Την πρώτη φορά που ο ηθοποιός Μιχάλης Λεβεντογιάννης έβαλε να δει το «Incendies», ήταν κουρασμένος και τον πήρε ο ύπνος. Τη δεύτερη, μόλις κατάλαβε τι συμβαίνει, πετάχτηκε από τον καναπέ.

Η DJ και δημοσιογράφος Φώφη Τσεσμελή πήγε το 2003 στην πρεμιέρα της ταινίας του Στίβεν Ντάλντρι και την είδε τρεις φορές απανωτά: Μια συζήτηση για τις καταπληκτικές ερμηνείες του καστ, τις δύσκολες θεματικές και φυσικά για την προσθετική μύτη της Νικόλ Κίντμαν που, ως Βιρτζίνια Γουλφ, κέρδισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.

Απόλυτα ταγμένος στο θέατρο από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς θυμάται πώς το άναρχο δημιούργημα του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, που αποτέλεσε ναυαρχίδα της νουβέλ βαγκ, του άνοιξε νέους ορίζοντες όταν το είδε για πρώτη φορά, στα 17.

Ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Μπιμπής ανακάλυψε σε προεφηβική ηλικία το sci-fi «Ευαγγέλιο» των Λάνα και Λίλι Γουατσόφσκι, που καθόρισε το είδος της επιστημονικής φαντασίας για τη νέα χιλιετία.