Üretme biçimimiz neyi tüketeceğimizi doğrudan şekillendiriyor. Tükettiklerimiz vasatımızı her nefeste bir adım aşağı çekiyor ve üretim biçimimiz sistematik olarak sığlaşıyor. Buharlaşıyoruz. Bildiklerimiz, değer yargılarımız, düşünce biçimimiz gaz olup uçuyor. Ve ayrıcalıklı olanlar, bu cenderenin doğrudan kazananı olmasalar da ellerinde bir deli raporuyla her tür sorumluluktan azade bir de bizi eğriyi doğruyu anlatıyor. E kusura bakmayın da...

"Ne için o zaman? Ne için yaşıyoruz? Güvenlik yok! İş yok! Gelecek yok! Hukuk yok! Anayasa yok! Yaşıyoruz... Bu yaşamak çok kutsal öyle mi? Öyle değil! Yaşamın kendisi değil kutsal olan! Kutsal olan adil bir yaşam! Kutsal olan onurlu bir yaşam! Kutsal olan güvenli bir yaşam! Kutsal olan haysiyet sahibi bir yaşam! Yaşamın kendisi değil, sırf yaşamak değil kutsal olan." - Selçuk Kozağaçlı, yağışlı bir Ankara gününde, Yüksel Caddesi'nde, mavi yağmurluklarıyla...

Bayramın bize bahşettiği yetkiye dayanarak verdiğimiz bir haftalık aranın ardından yine birlikteyiz sevgili gebeş kaplumbağalar. Emekli olmanıza ne kadar kaldı? Yoksa siz emeksiz misiniz? Hayır hayır, siz emeklisiniz ama henüz çalışmayı bırakmadınız ve yaz tatilleri çok güzel. Bu yaz belki gün batımında sevdiceğinizle kötü insanları vurmaya doğru süzülen sihaları izlersiniz... Şarap togg'un soğutma dolabında, şarjı bitmeden içiniz. Çocuğun okulu seneye ne olacak? Sabancı'nın başarısızlık hikayeleri ve sonrasında derslerle dolu pegasus'u kurma hikayesi youtube'a düşmüş. Akşam lise arkadaşlarıyla buluşacaktınız ama bi son raporu hazırlamadan çıkmamak lazım. Patiswiss'in ceosu da hiç mi pr desteği almaz yahu? Patiswiss işçisi de tüh, üzüldük. Ama o ceo'nun şirketinin çikolatasından yemeyiz zaten... İçin mi bunaldı? Gel birlikte sürünelim sürüncemelerde. Rezildik, biraz daha rezil kalalım. Birlikte.

Civciv mi kuş mu? Yoksa demokrasi ilüzyonu mu? Van sandığa sığar mı? Yoksa kırılan sandık Van'dan taşar mı? Harekete geçmek için fırsat mı? Yoksa buharlaşıp yok olmamak için son bir vaha mı?

Bilimin mülkiyeti kimlerin elindeyse söküp alıp halka sunmak evladır. İyi de topyekün silip atacak mıyız hoşumuza gitmeyen yollarda atılan adımların izlerini? Belki hayır, belki evet. John Lennon'ı dinleyen Hatay'daki kız, memleket geneli sınavına yetişmek istiyor.

2. sezona Ankara asli, Wimbledon tali stüdyolarından merhaba! Seçimler ve sandık burnumuzun dibine gelmiş, çekinmeden söylenen yalanların kokusu sokakları sarmışken; seçmek neye yetiyor muhasebesini yaptık. Demokrasi sandığa sığar mı hiç? Nerede görülmüş? Daha önce söylenenler, dilimize yine pelesenk. Bu sezon daha hızlı ve daha öfkeli!

Bu bölümü dinlemenizi tavsiye etmiyoruz. Kendi özbenliğimizi boca edip, kendi tarihimize not ettik. Selim bize ışık oldu, Günseli şahit. İkinci sezonda, kaldığımız yerden görüşmek üzere.

Kapitalizm kendi evlatlarını yeme telaşında obur bir canavarken, hepimizin önünde hala omuz omuza durmak için zaman var. Pyotr ve Krillov sezonun sondan bir önceki bölümünde, geçen bölümde tariflenen yolculuğun ürkütücü kısalığından bir kere daha konuşuyor ve daha önce mutlaka duyulanı, alelade bir şekilde söylüyorlar...

En doğrusu önümüze konulan ne varsa sorgusuz sualsiz yemek, evcil bir köpeğin sadakatinden öteye gidememek mi? Pyotr ve Krillov doğruya ve gerçeğe olan sadakatimizi konuşuyor ve daha önce mutlaka duyulanı, alelade bir şekilde söylüyorlar...

Stockholm ile Urfa arasındaki mesafe görünenden yakın. Pyotr ve Krillov o kısacık mesafenin arasına sıkışan yalnızlığımızı konuşuyor ve daha önce mutlaka duyulanı, alelade bir şekilde söylüyorlar...