De komende tijd wordt ingezoomd op verschillende hoofdstukken uit de Brief aan de Hebreeën. Deze eerste preek is een soort van 'helicopterview'. Wie was de schrijver, wie de geadresseerden, wat is het thema van de Brief?

God verbindt Zich aan Zijn volk, Hij roept Zijn volk en Hij wil wonen bij Zijn volk. Daarom wordt er een mobiel heiligdom gemaakt in Zijn opdracht: de tabernakel. En als die in gebruik wordt genomen, daalt de HEERE neer en vervult de tent met Zijn heerlijkheid.

Nog maar net nadat God Zijn geboden gegeven heeft aan Israël, buigt het volk voor het gouden kalf. Mozes komt van de berg en de eerste beeldenstorm is een feit.

In Exodus 19 vindt een indrukwekkende ontmoeting plaats tussen God en Zijn volk Israël. In Hebreeën 12, vanaf vers 18, worden we verrast door wat dit de gemeente van Christus te zeggen heeft, toen en nu.

Exodus 15:1-21 is de lofzang van Mozes waarbij de proza tot poëzie wordt bij het zingen voor de HEERE...!

In Exodus 12 wordt Pesach (pascha) ingesteld. Het is hét feest van de bevrijding uit Egypte. Israël is eindelijk vrij. Het geslachte lam is het teken.

Na de namen van de zonen van Israël (Ex. 1) en de naam van Mozes (Ex. 2), klinkt in Exodus 3 de Naam van God: 'Ik ben die Ik ben.' Mozes bevindt zich op heilige grond.

Een kind wordt geboren. Er worden geen namen genoemd, totdat zijn naam klinkt: Mozes. De zoon uit het water getrokken.

God verlost Zijn volk op Zijn manier en op Zijn tijd, daar heeft Hij het 'geweld' van Mozes niet voor nodig. Overigens heeft de keus die Mozes maakt ons vandaag veel te zeggen.

Exodus 1: 'De dood in'. De familie van Jakob waarmee hij naar Egypte kwam (Gen. 46) is een volk geworden. De farao is er niet gerust op. Angst leidt tot onderdrukking, tot haat, tot de dood. Waar hebben we dat meer gehoord?

Ds. Bloemendal leidt Exodus in en preekt over Exodus 1:17.