W najnowszym odcinku podcastu hs Julia Pest opowiada o warsztacie Louisa Comforta Tiffaniego skupiając się na tworzonych tam witrażach. Julia opowiada czym różnił się witraż Tiffaniego od tradycyjnych witraży średniowiecznych i czemu obiekty pochodzące z tego warsztatu są tak wyjątkowe. Jeśli chcesz dowiedzieć się ile kosztował witraż przeciętnego robotnika, który nad nim pracował kliknij play.

muzyka intro: Piotr Zubek

LINKI:

abstrakcyjny witraż w dobrej rozdzielczości: https://www.metmuseum.org/art/collection/search/17523

witraż z ołowianymi łączeniami jako fragmentami wici roślinnej na stronie MET: https://www.metmuseum.org/art/collection/search/5499

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ JULIĘ:

Baal-Teshuva, Jacob, Louis Comfort Tiffany, Köln London Madrid New York Paris Tokyo Taschen 2001.

Doros, Paul E., The art glass of Louis Comfort Tiffany, London: Thames & Hudson, 2013. - świetne fotografie

Eidelberg, Martin P., Behind the scenes of Tiffany glassmaking: the Nash notebooks. New York, NY: St. Martin’s Press, 2001.

Gadsden, Nonie, Louis Comfort Tiffany: Parakeets window, Boston: MFA Publications, 2018.

Gordon, John Stuart, American glass - the collections at Yale, New Haven: Yale University Art Gallery, 2018.

Horzela, Dobrosława, Cud światła. Witraże średniowieczne w Polsce, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków, 2020 - dla osób szukających kontekstu średniowiecznego

Johnson, Marilynn A., Louis Comfort Tiffany: artist for the ages, London: Scala Publishers, 2005.

Kaplan, Wendy, The Arts & Crafts movement in Europe & America: design for the modern world, London: Thames & Hudson, 2004.

Louis Comfort Tiffany at The Metropolitan Museum of Art [adapted from The Metropolitan Museum of Art Bulletin, v. 56, no. 1 (Summer, 1998)].

Pongracz, Patricia C., Louis C. Tiffany and the art of devotion, New York: Museum of Biblical Art; London: D. Giles Limited, 2012.

Wright, Diane C., Frederick Wilson: 50 Years of Stained Glass Design [w:] Journal of Glass Studies, Vol. 51 (2009), s. 198-214, https://www.jstor.org/stable/24191239

Annual report of the Bureau of Labor Statistics of the State of New York for the year 1884, New York (State). Bureau of Labor Statistics, s. 609-626 https://hdl.handle.net/2027/hvd.li1gnw

Krótkie i pomocne artykuły na stronie MET:

https://www.metmuseum.org/toah/hd/tiff/hd_tiff.htm

https://www.metmuseum.org/toah/hd/artn/hd_artn.htm

https://www.metmuseum.org/toah/hd/acam/hd_acam.htm

https://www.metmuseum.org/toah/hd/dsrf/hd_dsrf.htm

https://www.metmuseum.org/toah/hd/indu/hd_indu.htm

https://www.metmuseum.org/toah/hd/amer/hd_amer.htm 

https://www.vam.ac.uk/articles/arts-and-crafts-an-introduction

W najnowszym odcinku podcastu hs Ania Brzezińska opowiada o powieści Victora Hugo, której główną bohaterką staje się jedna z najsłynniejszych katedr świata. W jaki sposób w XIX wieku patrzono na gotycką architekturę, jak przebiegały prace remontowe oraz jak sama powieść wpłynęła na obraz katedry, odpowiedź na te wszystkie pytania po kliknięciu play.

muzyka intro: Piotr Zubek

LINKI:

musical z polskimi napisami: https://www.youtube.com/watch?v=_4LmcwLh_zc

o renowacji katedry po 2019 roku https://www.friendsofnotredamedeparis.org/reconstruction-progress/

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ ANIĘ:

Wiktor Hugo, Wojna niszczycielom w: Zabytek i historia. Wokół problemów konserwacji i ochrony zabytków w XIX wieku, red. P. Kosiewski, J. Krawczyk, Warszawa 2012.

Czermińska M., Gotyk i pisarze. Topika opisu katedry, Gdańsk 2012.

Hugo V., Notre-Dame de Paris, Paryż 2018

Camille M., The Gargoyles of Notre Dame, Chicago 2009

Lassus J.-A., Viollet-le-Duc E. E., Notre-Dame de Paris. Projet de restauration. Rapport, Paryż 1843

Sturrock J., Introduction [w:] V. Hugo, Notre-Dame de Paris, Londyn 1978, s. 7-24.

W najnowszym odcinku podcastu hs Adam Matysiak opowiada o problemach w metodologii historii sztuki. Po co historykom sztuki filozofia? Odpowiedź na to i inne pytania po kliknięciu play.

muzyka intro: Piotr Zubek

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ ADAMA:

Theodor W. Adorno, Sztuka i sztuki, przeł. K. Krzemieniowa, [w:] tenże, Sztuka i sztuki. Wybór esejów, PIW, Warszawa 1990, s. 29-47.

Theodor W. Adorno, Tezy na temat socjologii sztuki, przeł. K. Krzemieniowa, [w:] tenże, Sztuka i sztuki, s. 21-28.

Hans Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl, Universitas, Kraków 2007

Georges Didi-Huberman, Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, przeł. B. Brzezicka, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011.

Georges Didi-Huberman, Strategie obrazów. Oko historii 1, przeł. J. Margański, Ha!Art, Kraków 2011.

Andrzej Leśniak, Obraz płynny. Georges Didi-Huberman i dyskurs historii sztuki, Universitas, Kraków 2010

Stefan Morawski, Czy zmierzch estetyki?, [w:] tenże (red.), Zmierzch estetyki – rzekomy czy autentyczny?, Czytelnik, Warszawa 1987, t. 1, s. 5-173.

Otto K. Werckmeister, Od estetyki do krytyki ideologii, przeł. K. Krzemień, [w:] Morawski (red.), Zmierzch estetyki – rzekomy czy autentyczny?, t. 1, s. 385-404.

W kolejnym odcinku podcastu hs Olga Zielińska opowiada o fascynującej historii figurek z tanagry i ich XIX-wiecznej recepcji. Czym są te małe figurki czemu tak bardzo się nimi interesowano i czy ich wygląd może powiedzieć nam coś ciekawego o świecie antycznym dowiecie się klikając play.

muzyka intro: Piotr Zubek

LINKI:

o kolorze w antyku: https://www.youtube.com/watch?v=Liy1q1ilUDs

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ OLGĘ:

Barrow, Rosemary, and Michael Silk. “The Veiled Body: Tanagra Statuette.” Gender, Identity and the Body in Greek and Roman Sculpture. Cambridge: Cambridge University Press, 2018, 49–61.

Chiba, Yoko. “Japonisme: East-West Renaissance in the Late 19th Century”. Mosaic: An Interdisciplinary Critical Journal, 31, no. 2 (1998), 1–20.

Hägele, Hannelore. Colour in Sculpture: A Survey from Ancient Mesopotamia to the Present.h Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publ., 2013.

Jeammet, Violaine, and Janice Abbott. Tanagras: Figurines for Life and Eternity: The musée Du Louvre's Collection of Greek Figurines: Exhibition, Centro Cultural Bancaja, Valencia, March 29 - July 7 2010. Valencia: Fundación Bancaja, 2010.

Johnson, H. “Dante Gabriel Rossetti and Japan: The Musical Instrument Depicted in The Blue Bower and A Sea Spell.” Music in Art, 30(1/2), 2005, 149.

Lippert, Sarah J. Jean-Léon Gérôme and Polychrome Sculpture: Reconstructing the Artist’s Hierarchy of the Arts, Dix-Neuf, 18:1 (2014), 104-125.

Sanyal, Sundanda K. “Allegorizing Representation: Gérôme’s Final Phase.” Athanor, 15 (1997), 38–45.

Yamagiwa, Hanako Hoshino. “Japanese Parallels to Ancient Greek Life.” The Classical Journal, no. 9 (1936), 549–58.

Jean-Léon Gérôme: Cultural Interactions in the Age of Change. [accessed at: https://www.peramuseum.org/blog/jean-leon-gerome-cultural-interactions-in-the-age-of-change/1549]

W kolejnym odcinku podcastu hs Zosia Sulej opowiada o współczesnym artyście performerze Oskarze Dawickim. Czym jest projekt egzystencjalnego zaistnienia i co stworzyła grupa Azorro dowiecie się klikając play.

muzyka intro: Piotr Zubek

LINKI:

o Oskarze: https://culture.pl/pl/tworca/oskar-dawicki

performance: https://artmuseum.pl/pl/filmoteka/praca/dawicki-oskar-bez-tytulu-performances

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ ZOSIĘ:

https://artmuseum.pl/pl/filmoteka/praca/dawicki-oskar-sorry, [14.05.2022].

https://artmuseum.pl/pl/filmoteka/praca/dawicki-oskar-bravograz, [14.05.2022].

https://artmuseum.pl/pl/filmoteka/praca/dawicki-oskar-bez-tytulu-performances, [14.05.2022].

https://artmuseum.pl/pl/filmoteka/praca/dawicki-oskar-fotograficzny, [14.05.2022].

https://artmuseum.pl/pl/filmoteka/praca/dawicki-oskar-budget-story2, [14.05.2022].

http://raster.art.pl/galeria/artysci/dawicki/wystawy.htm, [dostęp 2.04.2022].

„Poematki” Zbigniewa Warpechowskiego w lokal_30”, ,,Szum” 2014, https://magazynszum.pl/poematki-zbigniewa-warpechowskiego-w-lokal_30/, [14.05.2022].

Abece Azorro, red. Joanna Zielińska, Krzysztof Gutfrański, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu.

Dawicki Oskar, Im sorry, red. Łukasz Gorczyca, Michał Kaczyński, Raster, Warszawa 2015.

Gorczyca Łukasz, Ronduda Łukasz, W połowie puste. Życie i twórczość Oskara Dawickiego. Powieść, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 2010.

Górecki Paweł, Człowiek znaleziony w cudzysłowie, ,,Dwukropek” 2002 nr 2, s. 9-13.

Oskar Dawicki: dziesięciolecie malarstwa, red. Magdalena Ujma, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, styczeń - marzec 2005, Kraków 2005.

Jarecka Dorota, Oskar Dawicki - artysta bez zakresu, ,,Didaskalia” 2013 nr 115- 116, s. 32-37.

Kino- Sztuka. Zwrot kinematograficzny w polskiej sztuce współczesnej, red. Majmurek Jakub, Ronduda Łukasz, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2015, s.165-207.

Markowska Anna, Dwa Przełomy. Sztuka Polska po 1955 i 1989 roku, red. Elżbieta Kossarzecka, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2012, s. 25, 266, 273, 279-281, 321-338, 379.

Oskar Dawicki:,,O”: Poufne, red. Jolanta Chrzanowska- Pieńkos, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, luty - marzec 2003, Warszawa 2003.

Poprzęcka Maria, Inne obrazy. Oko widzenie, sztuka od Albertiego do Duchampa, Gdańsk 2009, s.34-53.

Ronduda Łukasz, Warpechowski, Konieczny, Uklański, Bodzianowski. Warpechowski, Dawicki, Warszawa, Łódź 2010, Wydawnictwo SWPS Academica.

Suchan Jarosław, W samym centrum uwagi. Oskar Dawicki ?/?. Odsłona 2, Centrum SztukiWspółczesnej Zamek Ujazdowski, listopad 2005 - styczeń 2006, Warszawa 2006.

Jarecka Dorota, Taki kwaśny Logos, ,,Wysokie Obcasy” 2009 nr 267, s. 48-52.

SPROSTOWANIE

*w 16 minucie mówimy o projekcie Ground Zero, w którym Libeskind zajmował się zagospodarowaniem przestrzeni, sam pomnik wykonany został przez Michaela Arada*

OPIS

W kolejnym odcinku podcastu hs Magda Niewczas opowiada o Danielu Libeskindzie, żydowskim architekcie, autorze wielu najistotniejszych budynków wybudowanych w XXI wieku. Jak projektuje Daniel Libeskind i a czym polega wyjątkowość jego projektu Muzeum Żydów w Berlinie, dowiecie się klikając play.

muzyka intro: Piotr Zubek

LINKI

rysunki Libeskinda: https://libeskind.com/work/micromegas/?fbclid=IwAR2F0dzV0eY4QCAN7gS1cqO6fwSy3-ZqDpJ7862aAhyq6R-iwCgQW4Kiphg

https://architizer.com/blog/practice/tools/how-architecture-is-born-daniel-libeskind/

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ MAGDĘ

Goldberger Paul, Libeskind Daniel, Counterpoint: Daniel Libeskind in Conversation with Paul Goldberger, Nowy Jork: The Monacelli Press, 2008

Huyssen Andreas, Voids of Berlin, w: Critical Inquiry, Vol. 24, No. 1, Chicago: The University Chicago Press, 1997

Kamczycki Artur, Muzeum Libeskinda w Berlinie. Żydowski kontekst architektury, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2015

Wierzbicka Anna, Architektura jako narracja znaczeniowa, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2013, s. 27

W kolejnym odcinku podcastu hs Oliwia Wałecka opowiada o Hilmie af Klint, XX wiecznej malarce związanej z nurtem teozofii. Kim była Hilma, czy była pierwszą abstrakcjonistką i jak czytać jej obrazy, to wszystko w tej rozmowie.

muzyka intro: Piotr Zubek

LINKI

Wystawa Hilmy w Guggenheim

https://www.guggenheim.org/exhibition/hilma-af-klint

esej Lindy Nochlin

https://www.academia.edu/24315183/Dlaczego_nie_by%C5%82o_wielkich_artystek

Kandinsky i abstrakcja

https://niezlasztuka.net/o-sztuce/kandinsky-i-sztuka-abstrakcyjna/

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ OLIWIĘ

Kurt Almqvist i Louise Belfrage, Hilma af Klint: The art of seeing the invisble, Bokförlaget Stolpe, Stockholm, 2020

M. Moorman, Hilma afKlint, back from the beyond, „ARTnews” 6 1989, s. 85-86.

F. Ake, Okkultismus und Abstraktion : die Malerin Hilma af Klint 1862-1944, Albertina, Wien

1991.

H. Klint, Hilma afKlint : Notes and Methods, red. Burgin Christine, University Chicago Press, Chicago 2018.

T. Bashkoff et al., Visionary, BokförlagetStolpe, Stockholm 2013.

L. Belfrage et al, Hilma afKlint : seeing is believing, Koening Books, London 2017.

G. Klint, Hilma afKlint, „Okkultismus und Avantgarde” 1995, s. 114-116.

J. Widoff et al., Hilma af Klint : a pioneer of abstraction, HatjeCantz,Ostfildern 2013.

A.Brooks, Contemplating the rose hip, „Art in America 12 1989, s. 164-167.

M. Krajweski, Mediumistische Wesen als Künstler, „Kunstforum international” 163 2003, s. 54-69.

R. Oberter, Esoteric art confronting the public eye : the abstract spirit drawings of Georgiana Houghton, „Victorian studies”2 2006.

A.Corlett, Art of the invisible, Bede Gallery, Jarrow 1978.

M. Tuchman, The spiritual in art : abstract painting, 1890-1985, Abbeville, New York 1986.

W. Januszczak, The Woman Who Changes Everything, „The Sunday Times” 26 2016.

M. Lafayette, Spirit Paintings and Art from the Afterlife: The Greatest Spirit Artists and Medium Painters of all Time, Times Square Press, NowyJork 2015.

T. Gibbons, British abstract painting of the 1860s : the spirit drawings of Georgiana Houghton, „Modern Painters” 2 1998, s. 33-37.

WYKORZYSTANE OBRAZY

fragment https://www.youtube.com/watch?v=6ab_QfeL4u4

W kolejnym odcinku podcastu hs Kacper Stępień opowiada o Hartmannie Schedlu kolekcjonerze (zbieraczu) rycin. W jaki sposób wykorzystywana była wczesna grafika, jakich technik używano i jak traktowano owe "obrazki" odpowiedź na to i więcej pytań w rozmowie.

oglądaj na yt: https://youtu.be/dth9mTsJ5Nw

LINKI

dostęp online do Teologii Mistycznej i Imion Boskich pseudo-Dionizego Schedla

https://www.digitale-sammlungen.de/en/view/bsb00015332?page=134,135&fbclid=IwAR1nuQUkYdL_DYs6AUcc39xHXseDzIIUgcS6lyn4GHQt6cJXlUbTeVn2MSg

dostęp online do "Liber chronicarum" Schedla

https://www.uu.nl/en/utrecht-university-library-special-collections/the-treasury/early-and-rare-prints-from-the-treasury/liber-chronicarum-by-schedel

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ KACPRA

Areford D., The Viewer and the Printed Image in Late Medieval Europe, Oksford 2010.

Chapuis J., Kemperdick S. (i inni), Spätgotik. Aufbruch in die Neuzeit, katalog wystawy, Berlin 2021.

Dackerman S., Painted prints: the revelation of color in Northern Renaissance & Baroque engravings, etchings & woodcuts, University Park 2002.

Füssel S., Das Buch der Chroniken. Kolorierte und kommentierte Gesamtausgabe der Weltchronik von 1493, Kolonia 2018.

Hernad B., Die Graphiksammlung des Humanisten Hartman Schedel, katalog wystawy, Monachium 1990.

Karr Schmidt S., Nichols K., Altered and Adorned: Using Renaissance Prints in Daily Life, katalog wystawy, Chicago 2011.

Rudy K., Image, Knife, and Gluepot: Early Assemblage in Manuscript and Print, Cambridge 2019.

W kolejnym odcinku podcastu hs Zosia Sulej opowiada o mitologicznej postaci Meduzy, jej historii i tego jak przedstawiana była w sztuce. Czy Meduza zawsze widziana była w ten sam sposób, czy wężowe włosy to jej najważniejszy atrybut? Na te pytania znajdziecie odpowiedź słuchając rozmowy.

oglądaj na youtube:https://youtu.be/uPdnPCQuBxs

LINKI

Meduza Caravaggia

https://www.youtube.com/watch?v=lMgErD3lOqA

model 3D rzeźby Berniniego

https://en.wikipedia.org/wiki/Medusa_(Bernini)#/media/File:Bust_of_Medusa.stl

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ ZOSIĘ

Beard Mary, Woman in power, ,,London Review of Books” 2017 nr 6, https://www.lrb.co.uk/the- paper/v39/n06/ąż/women-in-power, [DOA 4.03.2022].

Cail Abigail, ’’What Depictions of Medusa Say about the Way Society Views Powerful Women’’,Artsy.net 2018, https://www.artsy.net/article/artsy-editorial-depictions-medusa-way-society-views-powerful-women, [DOA 28.11.2021].

CixousHélène, Keith Cohen and Paula Cohen, ’'The Laugh of the Medusa’’, Signs 1976 no. 4, pp. 875-893.

Cole Michael, ’’Cellini’s blood’', The Art Bulletin 1999 no. 2, pp. 215-235

GlennonMadeleine, ’'Medusa in Ancient Greek Art.’’, Heilbrunn Timeline of Art History, The Metropolitan Museum of Art, https://www.metmuseum.org/toah/hd/medu/hd_medu.htm, [DOA 28.11.2021].

Johnston Elizabeth, ’’The original ,,Nasty woman”’’, Atlantic 2016, https://www.theatlantic.com/entertainment/archive/2016/11/the-original-nasty-woman-of-classical-myth/506591/, [DOA 28.11.2021].

Mack Reiner, ’’Facing down medusa (An aetiology of gaze).’’, Art History 2002 no. 5, pp. 571-604.

Mary Beard, ’’Woman in power’’, London Review of Books 2017 no. 6, https://www.lrb.co.uk/the-paper/v39/n06/mary-beard/women-in-power, [DOA 4.03.2022].

Nikčević Hana, ’’Mere Image: Caravaggio, Virtuosity, and Medusa’s Averted Eyes’’, Refract 2020, https://escholarship.org/uc/item/1z0340v4, [DOA 13.03.2022], pp. 79-104.

Van Eck Caroline, ’’The Petrifying Gaze of Medusa: Ambivalence, Ekplexis, and the Sublime’’, Journal of Historians of Netherlandish Art2016 no 2.

W pierwszym odcinku podcastu hs Kasia Kaleta opowiada o Dianie Mantuanie, jednej z niewielu znanych XVI wiecznych rytowniczek. Kim była Diana, kto ją uczył, na czym polegała jej twórczość, dowiecie się klikając play.

oglądaj na youtube: https://youtu.be/wb4KiyUJC98

LINKI

prace Diany

https://artsandculture.google.com/entity/diana-scultori/m03nxf7s

o miedziorycie

https://www.youtube.com/watch?v=YkmO86whmGU

https://www.youtube.com/watch?v=QW7BGSGjmBs

Palazzo Te

https://www.youtube.com/watch?v=vEOU8290X68

BIBLIOGRAFIA POLECANA PRZEZ KASIĘ

Hewitt D. E., Diana Mantuana: Becoming the First Female Engraver, praca magisterska na Texas Christian University, maj 2015, [dostęp online:16.05.2022]. Dostępna w: https://repository.tcu.edu/handle/116099117/8325.

Lincoln E., Making a Good Impression: Diana Mantuana's Printmaking Career, „Renaissance Quarterly” 50: 1997, nr 504, s. 1101–1134.

Lincoln E., Diana Mantuana and Roman Printmaking [w:] taż, The Invention of the Italian Renaissance Printmaker, Yale University Press, New Haven 2000, s. 111–145.

L'opera incisa di Adamo e Diana Scultori, red. P. Bellini, C. Salsi, Vicenza 1991.

Massari S., Incisori mantovani del '500: Giovanni Battista, Adamo, Diana Scultori e Giorgio Ghisi: dalle collezioni del Gabinetto nazionale delle stampe e della calcografia nazionale, Rzym 1980.

Vasari G., Le vite dei più celebri pittori, scultori e architetti, Florencja 1568