Sinds de zomer van '23 bewaar ik aantekeningen in mijn telefoon die ik maakte tijdens het luisteren van aflevering 7 van de podcast Lust. Die aflevering maakte diepe indruk op me.

Gerard Dorrepaal is te gast. Hij werkt als systemisch coach en praat met Jacqueline en Qruun over de impact die ons gezin van herkomst heeft op al onze huidige verbindingen: liefdesrelatie(s), seksuele relatie(s), vriendschappen, collega's, noem maar op.

Gerard vertelt over hoe belangrijk het is dat je je verdriet en pijn van toen bij je neemt als je van je shit je mest wil maken.

En dat het leven een lemniscaat is: het wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen. Blijf je hangen in het verleden? Dan loop je dus alleen maar dat achterste rondje. Is het verleden te pijnlijk en wil je vooral dóór; ook dan blijf je hangen. De kunst is om ze allebei te nemen. En hoe je dat dan doet?

Door te vertragen.

Wauw!

Ik 'moest' en wilde iets met die aantekeningen, maar wist twee jaar niet wat. Tot nu.

Luister je mee?

[Sidenotes]

> Het kaartendek dat ik in deze aflevering gebruik is: ⁠Intuïtiekaarten voor elke dag⁠

> Gedicht ⁠de Herberg⁠ van Rumi

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

Het opbouwen en/of volhouden van een sportroutine kan best lastig zijn. Helemaal met een (chronische) ziekte/beperking. 

Eerder deze week plaatste ik een blije hardloop post op Instagram. Daaronder schreef ik: ‘..deze grillige ziekte blijft een uitdaging. Soms lukt intensief bewegen een paar dagen of weken niet. Soms ga ik weken achtereen als een speer. Ik probeer daar oké mee te zijn. Meebewegen met wat is en kan. Dat mentale stuk vind ik zwaarder dan het fysieke.’

Daarna regende het vragen: ‘Hoe doe je dat mentale stuk dan?’, ‘Hoe ga je om met tegenslag?’ En: ‘Hoe ga jij ermee om dat je na een slechte periode steeds weer opnieuw moet beginnen?’

M'n korte antwoord: ik beweeg mee en voel. Het uitgebreide antwoord hoor je in de podcast. 

[Sidenote]

Bestel hier je eigen ⁠Innercompas cards⁠

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd⁠⁠⁠⁠⁠

'Hoe gaat het met je?' is misschien wel de meestgestelde vraag ever. Hem beantwoorden vind ik soms best moeilijk. Vervelend zelfs.

Ik heb namelijk niet altijd zin om te vertellen wat er scheelt. Omdat ik er even niet aan wil denken. Of omdat het weer of nog steeds niet goed met me gaat. Er veel verdriet is. Ik wat schaamte voel. Of de woorden niet heb.

Dat is oké.

Want het fijne is: ik hóef geen antwoord te geven, ik ben niemand verantwoording schuldig. Daarom leerde ik een paar standaardzinnetjes uit mijn hoofd die ik op zo'n moment kan opdreunen. Erg prettig.

Maar ik leerde ook dat de vraag wél beantwoorden (mits oprecht gesteld en door iemand die goed voelt) meestal veel prettiger en bovendien gezonder is.

Omdat delen heelt, ik me zo openstel en kan verbinden met een ander én met mezelf. Het is een moment waarop ik even kan en mag inchecken: wat en hoe voel ik (me) eigenlijk?

[Sidenotes]

In de podcast lees ik deze 2 artikelen voor:

- Moet je altijd eerlijk antwoorden op de vraag: hoe gaat het? - Susan Smit voor Happinez

- Hoe gaat het met je? Eerlijk zijn naar jezelf en je zorgen delen met anderen is de eerste stap voor goede zelfzorg, leerde journalist Otje van der Lelij in Flow magazine 4-2021

- Hoe gaat het écht met je? Deze 4 vragen wil je jezelf regelmatig stellen, 365 dagen succesvol

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd⁠⁠

Ik las ‘n mooie tekst: ‘The version of yourself that carries you trough this year somehow, thank her with gratitude before you tell her what she can do better in 2025.’ - Renate Stuurman

Hatsa. Die was raak.

Ik hou namelijk nogal van doorgaan, nieuwe doelen stellen en vooruitkijken. Mezelf uitdagen. En dat is prima. 

Maar de afgelopen jaren leerden me dat het/ik liever mag en kan. Dat leven in het nu, stilstaan en terugblikken ook heel goed is voor me. En dat het voelen van dankbaarheid zorgt voor meer tevredenheid in mijn leven. Ik ben ermee gaan oefenen en dat blijf ik doen.

Deze tekst voelde dan ook als een uitnodiging om even stil te staan voor ik het nieuwe jaar induik. Voor welke 3 dingen die ik in 2024 deed, ben ik mezelf dankbaar?

Ze hebben allemaal te maken met moed en loslaten. Ik deel ze graag met je.

[Sidenote]

Innercompas cards

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd⁠⁠⁠⁠

Een dierbare vriendin gaf een groot feest met logeerpartij en een ochtendprogramma en ik was erbij!

Even dan.

En dat kleine grote moment zorgde voor 'n heerlijk geluksgevoel én diepe rouw. Op het moment zelf en ook nu nog, een paar dagen erna.

Want juíst door er even bij te zijn, zag en voelde ik wat en hoeveel ik heb gemist en mis. Dat deed (en doet) zeer. En het deed me ook verdriet dat ik niet écht mee kon doen met de rest. Me mengen in een gesprek, kletsen in een groepje, me soepel door de mensen bewegen, meehelpen het huis versieren, samen koken, dansen, tot laat doorgaan, met elkaar op de kamer slapen, de volgende ochtend samen ontbijten en taart eten - au. Ik mis mijn oude lijf en hersenen ontzettend.

Dus ja, het was fantastisch om m’n jarige vriendin te zien schitteren en genieten en me te omringen met mijn lieve vriendinnen en andere inspirerende vrouwen. En ik vond het heel moeilijk en voelde een groot verdriet. Tegelijkertijd.

Mocht je dit dubbele gevoel ook ervaren op een feestje of de komende feestdagen? I feel you, dat kan dus gewoon en je bent niet alleen. 

[Sidenote]

Bestel je eigen Inner compass cards

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd⁠⁠

Wist je dat het krijgen en geven van gerichte, positieve feedback bijdraagt aan meer verbondenheid en aan je algehele geluksgevoel?

Ik vind het uitspreken van mijn waardering leuk en doe dat ook graag en makkelijk. Een compliment écht ontvangen, heb ik moeten leren. Lange tijd geloofde ik het diep van binnen niet als iemand iets positiefs over me zei.

Nu wel - en dat is zó'n heerlijk gevoel!

[Sidenote]

⁠Geluk zit in een klein complimentje⁠

⁠Waarom is een compliment geven zo belangrijk?⁠

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd⁠⁠⁠

Ik ga een weekend in m'n up naar Gent en neem mee.....mijn Satisfyer!

Dacht ik.

Bij aankomst in Belgie bleek dat ik haar aan de oplader had laten hangen. In de woonkamer. Naast de piano. Terwijl onze hulp de volgende dag zou langskomen.

Ik kreeg het koud en warm tegelijk. HOE GENANT?!

Maar na wat gelach met Frits en mijn vriendinnen kon ik die schaamte al snel loslaten en ombuigen.

Want waar moet ik me precies voor schamen? Dat ik plezier heb? Voor iets wat heel normaal en lekker is? Nee dus.

Die schaamte is er bij mij (en bij vele andere vrouwen, tis namelijk een cultureel ding) met de paplepel ingegoten. Al op jonge leeftijd leerde ik dat ik me niet al te opzichtig mag uiten, want dat is niet netjes. Mijn oma zei altijd: "Handjes boven de dekens!" Ik leerde dat lichaamsbeharing vies is, je nooit hardop om een tampon moet vragen, menstruatiebloed blauw is, borsten rond en stevig horen te zijn, je overal lekker moet ruiken en een slet was als ik met veel jongens zoende. En is het je wel eens opgevallen hoeveel producten er bij de drogist te koop zijn voor de vrouwelijke intieme hygiene?! Voor mannen bestaat er niet één. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Alles bedekt met een dikke laag schaamte.

Ben ik zo klaar mee. Hoera voor mijn satisfyer!

[Sidenotes]

Wellust, Elise van Alderen

Lust, de podcast

Satisfyer bestel je hier

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd⁠

Joejoe!! Ik zit er even middenin hoor: een flinke dosis voorpret voor mijn solo trip naar Gent. Kan niet wáchten, heb er zo'n zin in.

Ben me al dagen aan het verkneukelen, inlezen, erover aan het kletsen en lijstjes aan het maken van wat er allemaal mee moet.

Ik vind voorpret misschien wel het leukste. Soms/vaak zelfs nog leuker dan het event zelf. Omdat alles mogelijk is in mijn hoofd. Zalig, dat gevoel. Het fantaseren en plezier hebben.

Het is ook wetenschappelijk aangetoond: je verheugen op iets leuks maakt dat negatieve emoties afnemen.

En het mooie: je kunt het elke dag doen. Tadaaa!

[Sidenotes]

Ik lees dit stuk voor: De kracht van verwachting: waarom het onze mentale gezondheid verbetert

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd

In de donkere en koudere maanden keren we letterlijk en figuurlijk naar binnen. De herfst en winter nodigen uit tot verstilling en reflecteren. Net als in de natuur is het loslaten geblazen en bereiden we ons onder de kerstboom of 'n dekentje op de bank voor op de meer uitbundige seizoenen. Want: in de lente en zomer moeten we er weer veel op uit. Húp, naar buiten, onder de mensen zijn en het leven vieren!

Tja. Nee dus.

Bij mij werkt het sinds een paar jaar niet meer zo.

Als de temperatuur stijgt en half Nederland naar het strand scheurt, op een festival staat of 'n BBQ-feestje heeft met vrienden, lig ik in mijn eentje in m'n hangmat in de schaduw of onder de airco met de gordijnen dicht. Hitte maakt de MS heviger en mij dus zieker. 

Sinds ik Ocrevus krijg toegediend, ben ik in het begin van de herfst ook enorm aan het stoeien met mijn gezondheid. Gelukkig slaat dat halverwege het seizoen om en huppel ik de winter in. Dan voel ik me weer sterk en fit en ben ik zoveel mogelijk buiten. 

Naar binnen keren en reflecteren doe ik elke dag en aan het einde van het jaar heus een beetje extra. Net als het leven vieren.

Zo werkt het voor mij. En ik leef m'n leven dan ook graag op mijn manier. Ik wil het ‘anders’ en mijn lijf vraagt om ‘anders’.

‘Anders’ omdat ik afwijk van hoe de meeste mensen het doen en van 'hoe het heurt'. Maar, wie bepaalt dat eigenlijk?

Ik dus. It's my lijf/life. Lekker hoor!💃

[Sidenotes]

Bekijk het kaartendek van Innercompas Cards

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd

Vroeger was ik een controlfreak en toch ‘overkwam’ het leven me omdat ik geen idee had wie ik was en wat ik wilde. Wat ik deed voelde vaak ‘n beetje zinloos en ik was gestresst en niet echt happy.

Nu heb ik leren loslaten (ongoing proces 💃) en weet dat ik alleen controle heb over hoe ik ergens op reageer. Ik ervaar mijn leven met MS en niet aangeboren hersenletsel als behoorlijk pittig, maar ik sta wél aan het roer. En voel me in de basis zacht, sterk, tevreden, blij, trots en vol levenslust.

Hoe dat komt? Omdat ik bewuster ben gaan leven. Ik heb m’n leefstijl omgegooid (wie en wat verdient en krijgt mijn energie, wat stop ik in mijn mond, waar kijk en luister ik naar en elke dag bewegen), ben écht van mezelf gaan houden en heb mijn leeftempo omlaag gegooid.

Niet makkelijk, het is geen natuurlijk gedrag. Wel het grootste kado aan mezelf, elke dag weer.

❤️

[Sidenotes]

5 manieren om bewuster te leven, Flow Magazine

🙋🏼‍♀️ Heb je 'n vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠

📗 Bestel hier mijn boek ⁠⁠⁠Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd