Na vier decennia van ongebreidelde groei begint de Chinese economie te haperen. De vastgoedsector wankelt, de jeugdwerkloosheid bereikt een piek, en even was er zelfs sprake van deflatie. Is de toverformule die China jarenlang een groei van meer dan 10% bezorgde uitgewerkt? Gaat het land de weg op van Japan, dat al jaren kampt met een stagnerende economie? En biedt dat kansen voor onze economie in Europa of juist niet? Of kan China zichzelf - nog maar eens - heruitvinden?