شماره (٠٤٢) - ١٩ مهر ماه ١٣٨٩

دفتر اول - ابیات ٢٧٢٠ تا ٢٧٥١

مرغ کاب شور باشد مسکنش

او چه داند جای آب روشنش

ای که اندر چشمه شورست جات

تو چه دانی شط و جیحون و فرات

ای تو نارسته از این فانی رباط

تو چه دانی محو و سکر و انبساط

ور بدانی، نقلت از اب و جدست

پیش تو این نام ها چون ابجد است

ابجد و هوز، چه فاش است و پدید

بر همه طفلان و معنی بس بعید

بانگ می آمد که ای طالب بیا

جود، محتاج گدایان چون گدا

در بیان آنکه چنانکه گدا عاشق کرمست و عاشق کریم، کرم کریم هم عاشق گداست. اگر گدا را صبر بیش بود کریم بر در او آید و اگر کریم را صبر بیش بود گدا بر در او آید. اما صبر گدا، کمال گداست و صبر کریم، نقصان اوست

______________________________________________

♦️ارجاع به "حساب جمل" بر اساس حروف ابجد

♦️ ارجاع به کتاب "فرج بعد از شدت" - قاضی ابوعلی محسن ابن علی تنوخی (قرن چهارم)

ترجمه به فارسی : حسین ابن اسعد دهستانی (قرن هفتم)، جلد دوم، ص ٩٤٥.

♦️ ارجاع به بیت از حکیم نظامی (قرن ششم)

"عمر به خشنودی دل ها گذار

تا ز تو خشنود شود کردگار

گرم شو از مهر و ز کین، سرد باش

چون مه و خورشید، جوانمرد باش"