انگار این نامه را تو نوشته ای

نامه آلبر کامو به ماریا کاسارس

نیروهای فعال وجودم دستخوش رخوتی ناآرام شده است، نمی توانم بیکار باشم و هیچ کاری از دستم بر نمی آید

زیر سیگاری روی سینه من است، سر تو میان شانه و گردنم. هر دو به یک سیگار پک می زنیم. تمام تن باریک و زیبا و نمدار تو را حس می کنم

دریغا ما که زمین را می خواستیم آماده ی مهربانی کردن بکنیم خود مهربان شدن نتوانستیم برتولت برشت

من اما به یاد دارم در کدام صبح پاییز در تن او بیدار شدم

اگه توی اون سالا همدیگه رو ندیده بودیم

همیشه دلم می خواست یه کافه داشته باشم توو یه شهر شلوغ

و تو یه روز، یهو بیای توی کافه ی من!

pain by blackfield

jovepodcast

پرسید: سیگار داری؟ گفتم: بله کبریت؟ گفتم: نه شاید گلوله روشنش کند

اینک موجِ سنگین‌گذرِ زمان است که در من می‌گذرد

ما بر یک بلندی هستیم. سر تو به زانوی من است