"พวกเรามักจะแพ้หรือรู้ไม่ทันกิเลสบางตัว กิเลสที่ไม่ค่อยแรงแต่ทำให้เราไม่มีความสุข ทำให้เราซึมกระทือ ใจทื่อ ๆ แล้วเราก็ภาวนาไปเรื่อย ๆ ไม่รู้ตัวว่าตอนนั้นจิตมีโทสะอยู่ ถ้าเรารู้ทัน เราจะเห็นเลยว่าใจที่ไม่มีความสุขนี้ ถูกเรารู้สึกได้ ร่างกายก็ส่วนหนึ่ง ใจที่ไม่มีความสุขก็ส่วนหนึ่ง ตัวที่รู้สึกอยู่ต่างหาก ถ้าแยกใจที่ไม่มีความสุขออกไป จะกลายเป็นใจที่ปกติ ใจที่ปกติ คือใจที่มีความสุข แช่มชื่น ก็จะมีแรงภาวนาต่อได้ ให้สังเกตกิเลสตัวเล็กตัวน้อยที่จะบั่นทอน ที่จะทำให้เราไม่มีกำลังภาวนา" --คุณแม่ชีอรนุช สันตยากร คอร์สบ้านสติ 17 เมษายน 2566

"จิตที่เคลื่อน คือจิตที่ฟุ้งซ่าน ขณะนั้นฟุ้งซ่านในธรรม พอเห็นว่า มันฟุ้งซ่านนะ ขณะนั้นมันจำได้ สภาวะของการเคลื่อนออกไป มันเกิดสติ พอฟุ้งซ่านดับ เกิดสมาธิทันที แล้วสิ่งนั้นที่แสดงไตรลักษณ์ ดับไปแล้ว ไม่มีอะไรคงอยู่เลย แต่มันอยู่ด้วยอะไร? ด้วยสัญญาที่มันผิด แล้วมันก็เอามาคิดนึกปรุงแต่ง ซ้ำๆๆๆๆ นั่นก็เป็นฟุ้งซ่านอีก" --คุณนิติยา เพ็ชรไพบูลย์ คอร์สบ้านสติ 17 เมษายน 2566

"เราต้องทำเอง ไปเรียนรู้ตัวเองนะ การศึกษาเนี่ย เราเป็นผู้ศึกษาอยู่เนี่ย ศึกษาคืออะไร? ก็คือไปเรียนรู้นั่นแหละ ที่นี้การเรียนรู้โดยทางธรรมนี้ก็คือ พาจิตไปให้เห็นความจริง สิ่งที่มันเกิดขึ้นภายในใจตนเอง มันไม่เหมือนการเรียนทางโลก ที่รู้แต่เรื่องข้างนอก นึกออกไหม มันแตกต่างกันเยอะ" --คุณนิติยา เพ็ชรไพบูลย์ คอร์สบ้านสติ 17 เมษายน 2566

"เวลาที่เราฝึกมาเรื่อย ๆ เราจะเห็นสภาวะมากขึ้น แล้วก็มีสภาวะที่ชอบ กับสภาวะที่ไม่ชอบ นี่เพราะเราไม่เป็นกลาง เรารู้ต่อไปเลยว่ามันไม่เป็นกลาง แต่จะทำให้มันเห็นเป็นกลาง ให้ยอมรับความจริงเลย เป็นไปไม่ได้ เพราะจิตต้องค่อย ๆ เรียนรู้ไป เราบังคับมันไม่ได้ เพราะมันเป็นของมันเอง เห็นสภาวะที่ชอบ ก็รู้ว่าชอบ เห็นสภาวะที่ไม่ชอบ ก็รู้ว่าไม่ชอบ เห็นสภาวะแล้วยอมรับมันไม่ได้ ก็รู้ว่ายอมรับไม่ได้ เห็นสภาวะแล้วอยากให้มันหายไป ก็รู้ว่าอยากให้มันหายไป นี่คือสภาวะทั้งสิ้น" --คุณนิติยา เพ็ชรไพบูลย์ คอร์สบ้านสติ 16 เมษายน 2566

"การเร่งรีบ(ปฏิบัติ)เพื่อที่จะเอา เป็นตัณหา ตัณหา ทิฏฐิ มานะทำให้เนินช้า แต่ถามว่าห้ามได้ไหม ห้ามไม่ได้ แต่ให้รู้ทัน รู้ทันแล้วก็ปฏิบัติไป เดี๋ยวมันก็ผ่านไป กิเลสก็ไม่เที่ยงเหมือนกัน เดี๋ยวมันก็มีตัวใหม่มากอีก ตัวนี้มา ตัวนี้ไป แต่ทุกครั้งที่เราเห็นกิเลส กิเลสจะครอบงำเราได้น้อยลง แล้วก็จะค่อย ๆ สะอาดมากขึ้นในเส้นทางปฏิบัติ" --คุณนิติยา เพ็ชรไพบูลย์ คอร์สบ้านสติ 16 เมษายน 2566