"จิตที่เคลื่อน คือจิตที่ฟุ้งซ่าน ขณะนั้นฟุ้งซ่านในธรรม พอเห็นว่า มันฟุ้งซ่านนะ ขณะนั้นมันจำได้ สภาวะของการเคลื่อนออกไป มันเกิดสติ พอฟุ้งซ่านดับ เกิดสมาธิทันที แล้วสิ่งนั้นที่แสดงไตรลักษณ์ ดับไปแล้ว ไม่มีอะไรคงอยู่เลย แต่มันอยู่ด้วยอะไร? ด้วยสัญญาที่มันผิด แล้วมันก็เอามาคิดนึกปรุงแต่ง ซ้ำๆๆๆๆ นั่นก็เป็นฟุ้งซ่านอีก" --คุณนิติยา เพ็ชรไพบูลย์ คอร์สบ้านสติ 17 เมษายน 2566