"เลว นรก ตัวกระจอก" ไม่มีใครจดจำหรอก นั่นคงเป็นคำนิยามของนักกีฬาคนหนึ่งที่รับบทดาวร้ายในเกม คนที่พร้อมจะวิ่งไปหวดตัวเก่งพระเอกของอีกฝั่งเพื่อหยุดเกม คนที่พร้อมจะเล่นแรงสุดชีวิต ทำฟาวล์ได้ไร้ราคาที่สุดเพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามออกจากเกม อย่างน้อยที่สุดคือเสียสมาธิ ลดศักยภาพของมือหนึ่งลงเพื่อทำให้เฟืองสำคัญหมุนไม่เป็นจังหวะ โดยไม่ต้องคิดหน้าพะวงหลังว่าต้องออกจากเกมหรือไม่
จริงไหม ? ที่คนรับงานแบบนี้มันน่ารังเกียจ เหมาะควรแก่การประณาม ทำไมไม่สู้อย่างสร้างสรรค์ ใช้เกมรุกเข้าสู้กันสิ หรือจริง ๆ แล้วมันเป็นความอ่อนด้อยของคนโดนอัดที่ดันไปโมโหกับเกมโหดในสนาม ก้าวไม่ผ่าน เก็บอารมณ์ไม่ได้ สุดท้ายก็แพ้พ่ายในที่สุด
แล้ว Sportmanship น้ำใจนักกีฬาที่เราเรียกร้องจากกีฬาอาชีพที่เดิมพันสูงลิบทั้งเงินตรา อนาคตของคนเล่นที่อาจหมายรวมอีกหลายชีวิตที่หวังพึ่งเขาอยู่ มันเป็นรื่องผิดที่ผิดทางหรือไม่ แบบไหนคือจุดกึ่งกลางในเรื่องนี้ เราหาคำตอบกันครับ
See omnystudio.com/listener for privacy information.