Bugünkü tartışma önemli, ama sonucu belirleyecek kadar önemli değil. İnsanlar kararlarını zaten vermiş durumdalar, taraflardan biri diğerini ağır biçimde hırpalamadığı sürece de kararlarını değiştirmeyeceklerdir. Sonucu belirleyecek olan geçen seçimde sandığa gitmeyenler.

Cumhurbaşkanları hem anayasaya göre hem de toplum indinde ülkenin referans noktasıdır; öyle olmalıdır. Cumhurbaşkanının parti başkanlığını da üstlenmesi, hem bu referans noktasını yok ediyor, hem de cumhurbaşkanlığı makamını örseliyor. Beka kaygısının yaşandığı zamanlarda bu çok daha büyük bir sıkıntıya dönüşüyor.

Füze savunma sistemi Türkiye için 'acil ihtiyaç'tır; hem de bugün değil 20 yıldır giderilememiş bir acil ihtiyaç. Bu konu bir tercih değil, bir mecburiyettir.

Türkiye’nin kutuplaşma cenderesinden çıkmasının bir yolu da özeleştiriden geçiyor. Gelgelelim,
Türkiye’nin son 20 yılında 'ben de şurada hata ettim' diyen bir Allah’ın kulu var mı?

31 Mart seçimlerine gidilirken Binali Yıldırım ismi bir imkân, bir avantajdı. 23 Haziran seçimine gidilirken artık öyle bir durum yok. Binali Bey’in avantajları dezavantaja Ekrem İmamoğlu’nun dezavantajları ise avantaja döndü.

Tayyip Erdoğan, belki bugün siyasetin gözleri körelten keskin rekabet ortamında fark edemiyor olabilir ama bu toz-duman dağıldığında, kendi mâzisiyle Ekrem İmamoğlu’nun bugünü arasındaki benzerlikleri mutlaka görecektir.