Ο πρώτος Έλληνας Φωτορεπόρτερ. Φωτογράφησε την Κάλλας στην Ακρόπολη, τον Αριστοτέλη Ωνάση, την εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο και την πρώτη πορεία από τον Μαραθώνα στην Αθήνα.

Είναι ένας από τους σημαντικότερους φωτορεπόρτερ του Associated Press, αλλά θυμάται ακόμη την πρώτη του φορά στον σκοτεινό θάλαμο.

Προτίμησε το πιάνο από την Νομική.

Πιστεύει πως αν δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό, δεν έχει νόημα να ασχοληθείς με κάτι άλλο.

Στο Μέγαρο Μουσικής ανακάλυψε έναν καινούργιο εαυτό.

Ο Γιάννης Βακαρέλης είναι Διεθνούς φήμης πιανίστας, καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Μουσικού Φεστιβάλ Ναυπλίου, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Σεμνός, ειλικρινής, με ξεκάθαρη γνώμη, απαντά ανάμεσα στα άλλα, γιατί δεν έγινε πολιτικός και προτίμησε να παρακολουθεί την πολιτική ζωή του κόσμου.

Μικρή έπαιζε με τις Καρυάτιδες.

Η κρυψώνα της ήταν ο Παρθενώνας.

Αφιέρωσε τη ζωή της στην έρευνα κι όταν μεγάλωσε έγινε η μητέρα της Μεσογειακής διατροφής.

Δεν είναι σεφ, γράφει για φαγητό.

Γράφει, δοκιμάζει, αφηγείται — όχι μόνο συνταγές, αλλά και στιγμές.

Η ζωή της είναι ένα καλοκαίρι στην κουζίνα.

Πιστεύει πως τα μαθηματικά δεν προϋπήρχαν.

Τα επινόησε ο άνθρωπος, όπως επινόησε τη μουσική και το λόγο, ή το χρόνο.
Είναι μαθηματικός και δίδαξε Μαθηματικά και Ιστορία των Μαθηματικών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Το τραγούδι για εκείνην ήταν και παραμένει υπαρξιακή ανάγκη.

Από παιδί δεν ήξερε πώς, ήξερε μόνον ότι στο μέλλον θα τραγουδάει.

Μίλησε μέσα από το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζιδάκι, της ελληνικής ποίησης.

– Γιάννη, γιατί έγινες σκηνογράφος;
– Έγινα σκηνογράφος για να διαπιστώσω τις απειράριθμες εκδοχές της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ζωγράφος, σκηνογράφος, ενδυματολόγος.

Πιστεύει βαθιά πως όλες οι μορφές τέχνης έχουν μια θεραπευτική, επουλωτική αξίαγια τη ζωή μας.

Μεγάλωσε φορώντας γυαλιά υπερμετρωπίας. Ο παππούς της ήταν γιατρός και ο πατέρας της πρωτοπόρος οπτομέτρης. Το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά και η ίδια έγινε ειδική οπτομέτρης.

Μεγάλωσε στο Χαλάνδρι και από νωρίς ήξερε να σχεδιάζει.
Για τον Ανδρέα Κούρκουλα η πόλη είναι το σκηνικό και η αρχιτεκτονική τοεργαλείο για να νιώθεις το χώρο και να ζεις μέσα σε αυτή.
Ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ, άνθρωπος με ανοιχτούς ορίζοντες και με δημιουργίεςτου που ζουν μέσα στο χρόνο.