W nocy z 16 na 17 września bataliony Armii Czerwonej przekroczyły polską granicę. Przez wsie zaczęły się przewijać kolumny brudnych, zmęczonych ludzi, na których twarzach nie było widać cienia uśmiechu. Nad batalionami powiewały białe flagi, a ich usta wypowiadały tylko jedno zdanie: Protiw Giermancom. Wprowadzili zamęt. Zarówno żołnierze, policjanci, jak i urzędnicy nie wiedzieli, jak ich traktować. Sprzymierzeńców, czy wrogów? Szybko okazało się, że jedyne, co przynieśli, to czarną chmurę, która przygniotła wszystko.